Tourists who do not have access to

Tourists who do not have access to an
automobile must rely on the local public transit system, specialist transport
providers, or walking. All three will constrain movements to a certain
extent. Public and private transportation is typically confined to
specific routes, while pedestrian walking has distance limitations related
to the strength and endurance of the walker. Rurco, Stumbo
and Garnarcz (1998) cited difficult public transportation as a barrier
to tourism participation, while Page has observed that only ‘‘more
adventurous tourists wish to travel on local public transport systems’’
(1994:135). Some forms of public transport are more tourist-friendly
than others, with public ferries, street cars, and subways being physically
and psychologically easier to use. Bus networks, on the other
hand, are often problematic for tourists who do not have the acquired
local knowledge to negotiate them efficiently. Moreover, there is a real
risk that people will leave tourism space and enter terra incognita (unknown
territory) should they choose the wrong bus route or get off
at the wrong stop.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Οι τουρίστες που δεν έχουν πρόσβαση σε μιααυτοκινήτου πρέπει να στηριχθείτε στο ΣΥΣΤΗΜΑ τοπική δημόσια διέλευση, εξειδικευμένων μεταφορώνπαρόχους, ή το περπάτημα. Και οι τρεις θα περιορίσετε κινήσεις σ ' ένα συγκεκριμένοβαθμό. Δημόσιες και ιδιωτικές μεταφορές περιορίζεται συνήθως σεσυγκεκριμένες διαδρομές, ενώ για τους πεζούς περπατώντας έχει απόσταση περιορισμούς που σχετίζονται μεγια την δύναμη και την αντοχή του walker. Rurco, Stumboκαι Garnarcz (1998) σε πράξεις δύσκολο μέσα μαζικής μεταφοράς ως εμπόδιοσυμμετοχή του τουρισμού, ενώ η σελίδα έχει παρατηρηθεί ότι μόνο '' περισσότερεςπεριπετειώδη τουρίστες που επιθυμούν να ταξιδέψουν σε δημόσιες συγκοινωνίες συστήματα ''(1994:135). μερικές μορφές των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι πιο φιλικό προς τις τουριστικέςαπό τους άλλους, με δημόσια πλοία, αυτοκίνητα δρόμου και υπόγειες διαβάσεις είναι σωματικάκαι ψυχολογικά πιο εύχρηστο. Διανομής ρεύματος, από την άλληχέρι, είναι συχνά προβληματική για τους τουρίστες που δεν έχουν τα κεκτημένατοπική γνώση να διαπραγματευτεί τους αποτελεσματικά. Επιπλέον, υπάρχει μια πραγματικήκίνδυνος ότι οι άνθρωποι θα αφήσει χώρο του τουρισμού και να εισάγετε terra incognita (άγνωστοέδαφος) θα πρέπει να επιλέξετε το λάθος διαδρομή ή να κατεβείτεστη λάθος στάση.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Οι τουρίστες που δεν έχουν πρόσβαση σε ένα
αυτοκίνητο πρέπει να βασίζεται στο σύστημα τοπική δημόσια συγκοινωνία, ειδικός μεταφορά
τους παρόχους, ή με τα πόδια. Και οι τρεις θα περιορίσει τις κινήσεις σε κάποιο
βαθμό. Δημόσιες και ιδιωτικές μεταφορές συνήθως περιορίζεται σε
συγκεκριμένα δρομολόγια, ενώ πεζός που έχει περιορισμούς απόστασης που σχετίζονται
με την δύναμη και την αντοχή του περιπατητή. Rurco, Stumbo
και Garnarcz (1998) που αναφέρεται δύσκολο μέσα μαζικής μεταφοράς ως εμπόδιο
στη συμμετοχή του τουρισμού, ενώ η σελίδα έχει παρατηρηθεί ότι μόνο '' πιο
τολμηροί τουρίστες επιθυμούν να ταξιδέψουν για τα τοπικά συστήματα δημόσιων μεταφορών ''
(1994: 135). Ορισμένες μορφές των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι πιο τουριστικό φιλικό
από τους άλλους, με δημόσια πορθμεία, τα αυτοκίνητα στο δρόμο, υπόγειες διαβάσεις και να είναι σωματικά
και ψυχολογικά πιο εύκολο στη χρήση. Δίκτυα λεωφορείων, από την άλλη
πλευρά, είναι συχνά προβληματική για τους τουρίστες που δεν έχουν αποκτήσει την
τοπική γνώση να τις διαπραγματευτεί αποτελεσματικά. Επιπλέον, υπάρχει ένας πραγματικός
κίνδυνος ότι οι άνθρωποι θα αφήσει χώρο του τουρισμού και εισάγετε ανεξερεύνητη (άγνωστο
έδαφος) θα πρέπει να επιλέξουν το λάθος διαδρομή του λεωφορείου ή κατεβείτε
σε λάθος στάση.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Δεν έχει πρόσβαση στο αυτοκίνητο τουριστών πρέπει να βασίζεται σε τοπικές δημόσιες μεταφορές, επαγγελματική μεταφορά επιχειρήσεων, ή με τα πόδια.και οι τρεις θα περιορίζεται σε ορισμένο βαθμό την άσκηση.δημόσιων και ιδιωτικών μεταφορών συνήθως περιορίζονται σε συγκεκριμένες διαδρομές, και απόσταση βαδίσματος περιορισμών που σχετίζονται με την Γουόκερ δύναμη και αντοχή.Rurco στάμπο,
και garnarcz (1998) να παραθέσω ένα δύσκολο εμπόδιο
τουρισμού συμμετοχή δημόσιων μεταφορών, και η σελίδα παρατήρηση, μόνο "πιο
περιπέτεια επισκέπτες που θέλουν να του τουρισμού για την τοπική σύστημα δημόσιων μεταφορών (1994:135"
).ορισμένες μορφές δημόσιων μεταφορών περισσότερο ελκυστική για τους τουρίστες
από άλλα δημόσια πλοία, τραμ, μετρό
με τη σωματική και ψυχική πιο εύκολα.Το λεωφορείο του δικτύου, από την άλλη πλευρά, είναι συχνά υπάρχουν προβλήματα για τους τουρίστες που δεν λαμβάνουν την τοπική γνώση, να διαπραγματεύεται αποτελεσματικά τους.Επιπλέον, υπάρχει μια πραγματική
κινδύνου θα πρέπει να φύγουμε από το χώρο και στον τομέα του τουρισμού (άγνωστο στο άγνωστο
εδάφη) διάλεξαν λάθος διαδρομή ή κατέβα
σε λάθος στάση.