The reader, at this point, will hav

The reader, at this point, will have realized for some time now that
this is not a chemical treatise: my presumption does not reach so
far-"mu voix est foible, et mime unpeuprofane." Nor is it an autobiography,
save in the partial and symbolic limits in which every piece of
writing is autobiographical, indeed every human work; but it is in
some fashion a history. It is-or would have liked to be-a microhistory,
the history of a trade and its defeats, victories, and miseries,
such as everyone wants to tell when he feels close to concluding the
arc of his career, and art ceases to be long.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ο αναγνώστης, σε αυτό το σημείο, θα το έχετε αντιληφθεί εδώ και καιρό τώρα που
δεν πρόκειται για μια χημική πραγματεία: μου το τεκμήριο δεν φθάνει έτσι
μέτρο-"mu voix est foible, et μίμος unpeuprofane." Ούτε είναι μια αυτοβιογραφία,
αποθηκεύσετε στα όρια της μερικής και συμβολική σε κάθε κομμάτι
γραφή είναι αυτοβιογραφικό, πράγματι κάθε ανθρώπινη εργασία? αλλά είναι σε
κάποια μόδα μια ιστορία. Είναι- ή θα επιθυμούσε να γίνει-μια microhistory,
η ιστορία του ένα εμπόριο και τις ήττες, νίκες, και τις αθλιότητες,
όπως ο καθένας θέλει να πει όταν αισθάνεται κοντά τη σύναψη το
τόξο της καριέρας του, και η τέχνη παύει να είναι μεγάλη.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Ο αναγνώστης, σε αυτό το σημείο, θα έχουν συνειδητοποιήσει εδώ και αρκετό καιρό τώρα ότι
αυτό δεν είναι ένα χημικό σύγγραμμα: τεκμήριο μου δεν φτάνει τόσο
μακρινής "mu voix est foible, et μίμος unpeuprofane." Εξάλλου, δεν είναι μια αυτοβιογραφία,
εκτός από τις μερική και συμβολική όρια στα οποία κάθε κομμάτι της
γραφής είναι αυτοβιογραφικό, πράγματι κάθε ανθρώπινη εργασία? αλλά είναι σε
κάποιο τρόπο μια ιστορία. Είναι-ή θα ήθελε να είναι-μια μικροϊστορίας,
η ιστορία του εμπορίου και ήττες, νίκες, και δυστυχίες,
όπως ο καθένας θέλει να πει όταν αισθάνεται κοντά στην ολοκλήρωση του
τόξου της καριέρας του, και η τέχνη παύει να είναι μακρά.