Italian Lutherans quickly radicalis

Italian Lutherans quickly radicalised their views under the influence of religious persecutions, and started propagating Calvinism, Anabaptism or Nontrinitarianism. Its followersPietro Martire Vermigli, Girolamo Zanchi, Lelio and Fausto Sozzini acted mainly amongst higher social classes, frequently in princes' courts thus protecting themselves to some extent from the Inquisition.[1] In 1550, Pope Julius III affirmed that 1,000 Venetians might be counted as belonging to the Anabaptist sect. Among them Giulio Gherlandi andFrancesco dells Saga fell a sacrifice to the Venetian Inquisition in 1565.[6]
About 1528 many French radical Protestants (among others Clément Marot and John Calvin) gathered around the prince Ercole d'Este in Ferrara, invited there by the prince’s wife Renée – the daughter of the King Louis XII of France. For this reason the princess was accused by the Inquisition of heresy and came back to France after death of her husband.[1]

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ιταλικά Λουθηρανοί γρήγορα σκλήρυνε τις απόψεις τους κάτω από την επιρροή των θρησκευτικών διώξεων, και ξεκίνησε το πολλαπλασιαστικό Καλβινισμός, Αναβαπτισμό ή Αντιτριαδικοί. Το followersPietro Martire Vermigli, Girolamo Zanchi, Lelio και Fausto Sozzini ενήργησε κατά πρώτο λόγο στα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, συχνά στα Πριγκιποννήσια δικαστήρια, προστατεύοντας έτσι τους εαυτούς τους σε κάποιο βαθμό από την ιερά εξέταση.[1] το 1550, Παπάς Julius ΙΙΙ επιβεβαίωσε ότι 1.000 Ενετοί μπορεί να υπολογίζονται ως που ανήκουν στα Αντιαιρετικές Αναβαπτιστές. Ανάμεσά τους το Giulio Gherlandi andFrancesco dells Saga έπεσε μια θυσία τη βενετσιάνικη ιερά εξέταση το 1565.[6]
περίπου 1528 πολλές γαλλικές ριζοσπαστική Προτεστάντες (μεταξύ άλλων Κλεμάν Μαρό και ο Ιωάννης Καλβίνος) συγκεντρώθηκαν γύρω από το d'Este Ercole πρίγκιπας στη Φερράρα, καλεσμένος εκεί από την γυναίκα του Πρίγκιπα Renée-η κόρη του το βασιλιά Louis XII της Γαλλίας. Για το λόγο αυτό η πριγκίπισσα κατηγορήθηκε από την ιερά εξέταση της αιρέσεως και επέστρεψε στη Γαλλία μετά το θάνατο του συζύγου της.[1]

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Ιταλικά Λουθηρανοί ριζοσπαστικοποιήθηκε γρήγορα τις απόψεις τους υπό την επίδραση των θρησκευτικών διωγμών, και άρχισε πολλαπλασιαστικό Καλβινισμός, Anabaptism ή Nontrinitarianism. Του followersPietro Martire Vermigli, Girolamo Zanchi, Lelio και Fausto Sozzini ενήργησε κυρίως μεταξύ των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, συχνά στα δικαστήρια πρίγκιπες », προστατεύοντας έτσι τους εαυτούς τους σε κάποιο βαθμό από την Ιερά Εξέταση. [1] Το 1550, ο Πάπας Julius III επιβεβαίωσε ότι 1.000 Βενετοί μπορεί να μετρηθεί ότι ανήκουν στην Anabaptist αίρεση. Μεταξύ αυτών Giulio Gherlandi andFrancesco λαγκάδια Saga έπεσε μια θυσία στο ενετικό Ιερά Εξέταση το 1565. [6]
Σχετικά με το 1528 πολλές γαλλικές ρίζες προτεστάντες (μεταξύ άλλων Clément Marot και John Calvin) συγκεντρώθηκαν γύρω από τον πρίγκιπα Ercole d'Este στη Φεράρα, κάλεσε εκεί από το σύζυγος πρίγκιπα Renée - η κόρη του βασιλιά Louis XII της Γαλλίας. Για το λόγο αυτό, η πριγκίπισσα είχε κατηγορηθεί από την Ιερά Εξέταση της αιρέσεως και επέστρεψε στη Γαλλία μετά το θάνατο του συζύγου της. [1]