The major target of the Portuguese

The major target of the Portuguese Inquisition were those who had converted from Judaism to Catholicism, the Conversos, also known as New Christians or Marranos, who were suspected of secretly practising Judaism. Many of these were originally Spanish Jews, who had left Spain for Portugal. The number of victims is estimated around 40000.[1]

As in Spain, the Inquisition was subject to the authority of the King. It was headed by a Grand Inquisitor, or General Inquisitor, named by the Pope but selected by the king, always from within the royal family. The Grand Inquisitor would later nominate other inquisitors. In Portugal, the first Grand Inquisitor was Cardinal Henry, who would later become king. There were Courts of the Inquisition in Lisbon, Coimbra, and Évora, and for a short time (1541 until c. 1547) also in Porto, Tomar and Lamego.

It held its first auto-da-fé in Portugal in 1540. Like the Spanish Inquisition, it concentrated its efforts on rooting out those who had converted from other faiths (overwhelmingly Judaism) but did not adhere to the strictures of Catholic orthodoxy.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ο σημαντικός στόχος της Ιεράς εξέτασης Πορτογαλικά ήταν αυτοί που είχαν μετατραπεί από Ιουδαϊσμού στον καθολικισμό, το εκχριστιανιστεί, επίσης γνωστή ως νέοι Χριστιανοί ή Μαρράνος, που ήταν ύποπτα ασκήσεως κρυφά Ιουδαϊσμός του. Πολλές από αυτές ήταν αρχικά Ισπανοεβραίων, που είχαν εγκαταλείψει την Ισπανία για την Πορτογαλία. Ο αριθμός των θυμάτων εκτιμάται περίπου 40000.[1]

όπως στην Ισπανία, η έρευνα ήταν υπό την εξουσία του βασιλιά. Ήταν επικεφαλής από Μεγάλος Ιεροεξεταστής, ή γενική Ιεροεξεταστής, το όνομά του από τον Πάπα αλλά επιλέγεται από το βασιλιά, πάντα μέσα από τη βασιλική οικογένεια. Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής αργότερα θα διορίσει άλλα ιεροεξεταστές. Στην Πορτογαλία, ο πρώτος Μεγάλος Ιεροεξεταστής ήταν Καρδινάλιος Χένρι, ο οποίος αργότερα θα γινόταν βασιλιάς. Υπήρχαν δικαστήρια της Ιεράς εξέτασης στη Λισαβόνα, Coimbra, Évora, και και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα (1541 έως γ. 1547) επίσης στο Πόρτο, Tomar και Lamego.

έκρινε την πρώτη auto-da-πίστη στην Πορτογαλία το 1540. Όπως η ισπανική ιερά εξέταση, το επικέντρωσε τις προσπάθειές της για να φυτεψει έξω όσους είχε μετατραπεί από άλλες θρησκείες (συντριπτικά Ιουδαϊσμού), αλλά δεν τηρούν τις στηλιτεύσεις της Ορθοδοξίας καθολική.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Ο κύριος στόχος της πορτογαλικής Ιεράς Εξέτασης ήταν εκείνοι που είχαν μετατραπεί από τον Ιουδαϊσμό στον καθολικισμό, οι conversos, επίσης γνωστή ως Νέα Χριστιανοί ή Marranos, οι οποίοι θεωρήθηκαν ύποπτοι για κρυφά την Ιουδαϊσμού. Πολλά από αυτά ήταν αρχικά ισπανικό Εβραίοι, οι οποίοι είχαν αφήσει την Ισπανία για την Πορτογαλία. Ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται σε περίπου 40000. [1] Όπως και στην Ισπανία, η Ιερά Εξέταση ήταν υπό την εξουσία του βασιλιά. Ήταν επικεφαλής ενός Μέγας Ιεροεξεταστής, ή Γενική Ιεροεξεταστής, το όνομά του από τον Πάπα, αλλά επιλέγεται από το βασιλιά, πάντα μέσα από τη βασιλική οικογένεια. Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής θα διορίσει αργότερα και άλλες ανακριτές. Στην Πορτογαλία, ο πρώτος Μέγας Ιεροεξεταστής ήταν Καρδινάλιος Henry, ο οποίος αργότερα θα γίνει βασιλιάς. Υπήρχαν δικαστήρια της Ιεράς Εξέτασης στη Λισαβόνα, Κοΐμπρα, και Évora, και για σύντομο χρονικό διάστημα (1541 μέχρι c. 1547) και στο Πόρτο, Tomar και Lamego. και πραγματοποίησε την πρώτη auto-da-fé του στην Πορτογαλία το 1540. Όπως και ο Ισπανική Ιερά Εξέταση, επικέντρωσε τις προσπάθειές της στην ξερίζωμα εκείνους που είχαν μετατραπεί από άλλες θρησκείες (Ιουδαϊσμό συντριπτική πλειοψηφία), αλλά δεν τήρησε τις μομφές της Καθολικής ορθοδοξίας.