The aggressive spread of market eco

The aggressive spread of market economics and communication technologies - often under the
control of Western multinationals - brings new challenges to local cultures and values in Africa and
other non-Western societies. Sometimes it seems as if a tidal wave of the worst Western culture is
creeping across the globe like a giant strawberry milkshake oozing over the planet, with a flavor
that is distinctly sweet, sickly and manifestly homogenous.
Suddenly, people all over Africa and the rest of the non-Westernized regions of the world, appear
to be imbibing materialistic and individualistic values previously associated with Western culture.
What explains this apparently abrupt Westernization? One major reason is the structural change in
the world economy: globalization and the flood of goods dumped in poor countries that are
marketed by mass seductive advertising which is blatantly superficial but nonetheless successful in
creating fresh desires in peoples of traditional societies.
For some, especially the young, these new products and content with new ideas can be
exhilarating. Change may mean escape from oppressive traditions. It may also bring new
opportunities for cultures to mingle in creative ways. Obviously, it would be an excessive form of
cultural fundamentalism to suggest that Africans should try to keep everything exactly as it is,
rather than allowing culture to develop. However, there is genuine cause for concern about the rate
at which cultures (African and non-African) are being undermined in a world that is bound together
by ever-stronger economic ties.
Starting in the sixteenth century, Western adventurers made a conscious effort to undermine the
cultural heritage of various peoples around the world; this has been accomplished by imposing
Western religion and cultural practices on those with a different way of life.
Justified initially as a civilizing mission and subsequently dubbed modernization, in practice it was
wholesale Westernization with very little room for any viable middle ground. For instance, in the
19th century, Abeokuta (a town in West Africa), inspired by its Western educated former slaves,
responded to the challenges of these pervasive foreign influences with a unique form of defensive
modernization and reform which eventually crumbled under the weight of the overwhelming
imperial British power. Accordingly, until the late twentieth century, it was assumed that
development for the colonized peoples must involve a denial of their history, a rejection of their
cultural heritage and the adoption of Western cultural practices.
The effect of this policy in the case of Africa, as Professor Andah once noted, was untold damage
to the African psyche, "so much so that most Africans have come to believe as truth, the myths
and lies about them as being primitive, history-less, mindless, cursed, lazy, inherently evil and
corrupt, third world, underdeveloped."
In short, today, African culture has been decimated. More importantly, colonialism paved the way
for today’s cultural globalization by leaving the colonized in a state of cultural disorientation and
consequently vulnerable to continuing cultural invasion. This disorientation manifests itself in one
or two extreme forms:
1) exaggerated attachment to an often reinvented past in the name of tradition and culture; or
2) attempts at wholesale adoption of anything and everything foreign.
It may sound extreme but academic language studies have proven that particular aspects of
culture can and do disappear forever; even optimistic estimates suggest that as many as 90
percent of the world's languages will disappear in the next century.
While an important feature of globalization today is its de-Westernization (with the emergence of
some non-Western nations - like Japan - as key actors), the reality is that in many important
respects, Western culture (some would say American culture) remains the domineering force in the
world today. Western culture fuels globalization today and, as it did during the age of imperialism
and colonization, helps to reinforce the hegemony of the West. Information technology, as the
driving force of economic globalization, has also become a veritable instrument for propagating
Western culture.
Perhaps by far the most important far-reaching effect of cultural globalization is the
commercialization of culture. Production and consumption of cultural goods and services have
become commodities, along with the essentials of social life (marriage and family life, religion,
work and leisure), that are the crucibles of cultural creation. In a way very similar to economic
globalization, most people (and especially the poor) do not experience cultural globalization on
terms they have decided for themselves. Culture - whether it is music, food, clothes, art, sport,
images of age or youth, masculinity or femininity - has become a product, sold in the market place.
As the former chairman of Coca-Cola, Robert Goizueta, said: "People around the world are today
connected by brand-name consumer products as much as by anything else."
The commercialization of culture has a disturbing impact on people. What once was an element of
their way of life becomes a product, rather than something unique they had made to suit their own
specific needs and circumstances. At the same time, people are increasingly bombarded with new
images, new music, new clothes and new values. The familiar and old are to be discarded. While
there was cultural change long before globalization, there is a danger that much will be lost simply
because it is not valued by global markets. "In Ghana [West Africa]," says Siapha Kamara,
formerly of the Ecumenical Training and Consultancy Centre, "traditional values have been
overtaken by Coca-Cola culture. The Michael Jackson style of music and culture is taking over and
we don't have the values to cope with it."
Consequently, it has been observed, globalized “cultural” industries are taking over traditional
forms of creation and dissemination of culture. Local culture’s role as a spontaneous and integral
part of people's life is eroded and it ceases to serve as the means of constructing societal values,
reproducing group identity and building social cohesion. The end result becomes global integration
at the expense of local disintegration.
As with other markets, the players of the cultural market place are unevenly matched. Global
media is increasingly in the hands of a few, large, powerful organizations, as is the production of
music and film. For example, by 1997, the MTV television station was available to 280 million
households in over 70 countries. Fearing a loss of viewers, local television stations in many African
countries have filled their transmissions with cost effective Western produced shows, superficial
news broadcasts, quiz shows and, of course, advertisements. Consequently, TV programs all over
the world resemble each other more and more and so do the products in the field of music, film
industry and publishing companies.
The common aspect of the globalized culture is that it pursues the same “one size fits all” ideal: the
archetypical middle-class family according to the American model in which consumerism is the
norm. The result of this cultural process of homogenization is that a large section of the world's
population dreams of living like Cosby & Co. or like the characters in any other stereotype
American soap opera. In addition, the dream of living a better life causes thousands of people to
move to already overcrowded cities like Lagos, Nigeria’s sprawling commercial capital; this city has
grown from a population of 18,000 in 1901 to over 12 million in 2001. The majority of these new
immigrants end up in slum quarters leading to poverty, pollution and misery.
Such a radical undermining of people's existing values and cultures has a corrosive impact on their
sense of who they are, what they want and what they respect. It attacks spiritual values and faith
traditions. The cumulative effect in Africa is a crisis of cultural confidence, combined with the
increased economic uncertainty and crime which global integration often brings. This creates real
problems for social solidarity, whether it is at the level of nation, community or family. While it
offers shiny new goods as compared to old faded ones, the market offers no replacement for such
community solidarity.
In conclusion, cultural globalization, or worldwide McDonaldization, destroys diversity and
displaces the opportunity to sustain decent human life through an assortment of many different
cultures. It is more a consequence of power concentration in the global media and manufacturing
companies than the people's own wish to abandon their cultural identity and diversity.
*Wole Akande, a former opinion columnist with Ireland's Irish Examiner newspaper, is a freelance
journalist. In addition to his work with YellowTimes.org, Wole also maintains
http://www.abeokuta.org, a Nigerian community website. He is currently writing a book about
Abeokuta's 19th century defensive modernization.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η επιθετική εξάπλωση των τεχνολογιών οικονομικά και επικοινωνιών αγορά - συχνά κάτω από τοελέγχου των δυτικών πολυεθνικών - φέρνει νέες προκλήσεις σε τοπική κουλτούρα και τις αξίες στην Αφρική καιάλλες μη-δυτικές κοινωνίες. Μερικές φορές φαίνεται σαν ένα παλιρροιακό κύμα της η χειρότερη δυτικό πολιτισμό είναιανοδική πορεία σε όλη την υδρόγειο σαν μια γιγαντιαία φράουλα milkshake στάζει πάνω στον πλανήτη, με μια γεύσηπου είναι ευδιάκριτα γλυκό, ασθενικά και προδήλως ομοιογενής.Ξαφνικά, οι άνθρωποι όλων πέρα από την Αφρική και τον υπόλοιπο των μη-δυτικών περιοχών του κόσμου, εμφανίζονταιγια imbibing υλιστική και ατομικιστική αξίες που σχετιζόταν προηγουμένως με το δυτικό πολιτισμό.Αυτό εξηγεί αυτό προφανώς απότομη δυτικοποίηση; Ένας βασικός λόγος είναι η διαρθρωτική αλλαγή στιςη παγκόσμια οικονομία: παγκοσμιοποίηση και την πλημμυρίδα των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ στις φτωχές χώρες που είναιδιατίθενται στο εμπόριο από μάζα ελκυστικής διαφήμισης που είναι κατάφωρα επιφανειακή αλλά παρόλα αυτά είναι επιτυχής όσον αφοράτη δημιουργία φρέσκο επιθυμεί σε λαούς των παραδοσιακών κοινωνιών.Για μερικούς, ειδικά τους νέους, αυτά τα νέα προϊόντα και το περιεχόμενο με νέες ιδέες μπορεί να είναιείναι συναρπαστική. Αλλαγή μπορεί να σημαίνει διαφυγής από την καταπιεστική παραδόσεις. Επίσης μπορεί να φέρει νέαευκαιρίες για πολιτισμούς να σμίξει με δημιουργικούς τρόπους. Προφανώς, θα ήταν μια υπερβολική μορφήπολιτιστική φονταμενταλισμό που προτείνουν ότι οι Αφρικανοί πρέπει να προσπαθεί να κρατήσει τα πάντα ακριβώς όπως είναι,αντί να ωθήσουν πολιτισμού για την ανάπτυξη. Ωστόσο, υπάρχει πραγματική αιτία για ανησυχία σχετικά με το ποσοστόκατά την οποία υπονομεύονται πολιτισμών (χώρες της Αφρικής και μη-Αφρικανός) σε έναν κόσμο που είναι συνδεδεμένα μαζίαπό ποτέ-ισχυρότεροι οικονομικοί δεσμοί από.Ξεκινώντας τον δέκατο έκτο αιώνα, Δυτική τυχοδιώκτες κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να υπονομεύσουν τηνπολιτιστική κληρονομιά των λαών σε όλο τον κόσμο? αὐτό ἔχει ἐπιτευχθῆ επιβάλλονταςΔυτική θρησκεία και πολιτιστικών πρακτικών αυτών με έναν διαφορετικό τρόπο ζωής.Δικαιολογημένη αρχικά ως εκπολιτιστική αποστολή και στη συνέχεια βαπτιστεί εκσυγχρονισμό, στην πράξη ήτανχονδρικής δυτικοποίηση με ελάχιστα περιθώρια για οποιαδήποτε βιώσιμη μέση λύση. Για παράδειγμα, κατά τηντου 19ου αιώνα, Abeokuta (μια πόλη στη Δυτική Αφρική), εμπνευσμένη από την Δυτική μορφωμένοι πρώην σκλάβους,ανταποκρίθηκαν στις προκλήσεις της αυτά τα διάχυτη ξένες επιρροές με μια μοναδική μορφή αμυντικόςεκσυγχρονισμός και μεταρρύθμιση, η οποία τελικά κατέρρευσε υπό το βάρος των τη συντριπτικήαυτοκρατορική βρετανική δύναμη. Κατά συνέπεια, μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα, θεωρήθηκε ότιανάπτυξης για τους λαούς που αποίκισαν πρέπει να συνεπάγεται την άρνηση της ιστορίας τους, η απόρριψη του τουςπολιτιστική κληρονομιά και την υιοθέτηση των Δυτικών πολιτιστικές πρακτικές.Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στην περίπτωση της Αφρικής, όπως καθηγητής Andah, σημειώνεται μια φορά, ήταν ανυπολόγιστη ζημιάγια την αφρικανική ψυχή, «τόσο μεγάλο μέρος έτσι, ότι οι περισσότεροι Αφρικανοί έχουν έρθει να πιστέψουμε ως αλήθεια, οι μύθοικαι ψέματα για τους ως πρωτόγονο, ιστορία-λιγότερο, ανόητη, καταραμένος, τεμπέλης, εγγενώς κακό καιδιεφθαρμένη, τρίτου κόσμου, υπανάπτυκτη."Με λίγα λόγια, σήμερα, έχει αποδεκατιστεί αφρικανική κουλτούρα. Το πιο σημαντικό, η αποικιοκρατία άνοιξε το δρόμογια τη σημερινή πολιτιστική παγκοσμιοποίηση αφήνοντας αποικισμένος εν μέσω της πολιτιστικής αποπροσανατολισμός καικατά συνέπεια ευάλωτο σε συνεχή πολιτιστική εισβολή. Αποπροσανατολισμός αυτή εκδηλώνεται σε έναή δύο ακραίες μορφές: 1) υπερβολική προσκόλληση σε μια συχνά επανεφηύρε παρελθόν στο όνομα της παράδοσης και του πολιτισμού? ή2) απόπειρες χονδρικής έγκριση από το τίποτα και τα πάντα είναι ξένα.Μπορεί να ακούγεται ακραία αλλά η ακαδημαϊκή γλώσσα μελέτες έχουν αποδείξει ότι συγκεκριμένο πτυχές τηςπολιτισμού μπορεί και να εξαφανιστεί για πάντα? ακόμη και αισιόδοξες εκτιμήσεις δείχνουν ότι τόσο πολλοί όπως 90τοις εκατό από τις γλώσσες του κόσμου θα εξαφανιστούν τον επόμενο αιώνα.Ενώ ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης, σήμερα είναι το de-δυτικοποίηση (με την εμφάνιση τηςορισμένες μη-δυτικών εθνών - όπως η Ιαπωνία - ως πρωταγωνιστών), η πραγματικότητα είναι ότι σε πολλές σημαντικέςαπόψεις, δυτικό πολιτισμό (μερικοί θα έλεγαν αμερικανική κουλτούρα) παραμένει η αυταρχική δύναμη σε τοκόσμο σήμερα. Παγκοσμιοποίηση καυσίμων δυτική κουλτούρα σήμερα, και, όπως έκανε κατά την εποχή του ιμπεριαλισμούκαι αποικισμού, βοηθά να ενισχύσει την ηγεμονία της Δύσης. Τεχνολογία των πληροφοριών, όπως τοκινητήρια δύναμη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, έχει γίνει επίσης ένα πραγματικό μέσο για πολλαπλασιαστικό υλικόΔυτικό πολιτισμό.Ίσως μακράν το πιο σημαντικό εκτεταμένη επίδραση της πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης είναι ηεμπορευματοποίηση του πολιτισμού. Παραγωγή και κατανάλωση των πολιτιστικών αγαθών και υπηρεσιών που έχουνγίνει βασικά προϊόντα, μαζί με τα προϊόντα πρώτης ανάγκης της κοινωνικής ζωής (γάμος και οικογενειακή ζωή, θρησκεία,δουλειάς και ελεύθερου χρόνου), που είναι οι γλάστρες πολιτιστικής δημιουργίας. Με έναν τρόπο που είναι πολύ παρόμοια με την οικονομικήπαγκοσμιοποίηση, οι περισσότεροι άνθρωποι (και ειδικά οι φτωχοί) δεν αντιμετωπίζουν πολιτιστική παγκοσμιοποίηση τηνόροι έχουν αποφασίσει για τον εαυτό τους. Πολιτισμός - είτε πρόκειται για μουσική, τρόφιμα, ρούχα, τέχνη, αθλητισμό,εικόνες της ηλικίας ή νεολαίας, αρρενωπότητα ή θηλυκότητα - έχει γίνει ένα προϊόν, που πωλούνται στην αγορά.Ως πρώην Πρόεδρος της Coca-Cola, Robert Goizueta, είπε: «οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι σήμερασυνδέονται με εμπορικό σήμα καταναλωτικά προϊόντα όσο και από οτιδήποτε άλλο.»Την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού έχει ένα ενοχλητικό επίδραση στους ανθρώπους. Αυτό που κάποτε ήταν ένα στοιχείο τηςτους τρόπος ζωής αποκτά ένα προϊόν, όχι κάτι μοναδικό είχαν κάνει ανάλογα με τις δικές τουςσυγκεκριμένες ανάγκες και συνθήκες. Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι όλο και περισσότερο βομβαρδιζόμαστε με νέαεικόνες, νέα μουσική, νέα ρούχα και νέες τιμές. Το γνωστό και παλιό είναι προς απόρριψη. Ενώυπήρχε η πολιτιστική αλλαγή πολύ πριν από την παγκοσμιοποίηση, υπάρχει ο κίνδυνος που πολύ θα χαθούν απλάεπειδή αυτό δεν αποτιμάται παγκόσμιες αγορές. «Στην Γκάνα [Δυτική Αφρική],"λέει Siapha καμάρα,πρώην Οικουμενικό κατάρτισης κέντρου και της παροχής συμβουλών, «παραδοσιακές αξίες έχουνξεπεραστεί από την Coca-Cola πολιτισμού. Αναλαμβάνει το Michael Jackson με το ύφος της μουσικής και του πολιτισμού καιδεν έχουμε τις τιμές για να τον αντιμετωπίσει."Ως εκ τούτου, έχει παρατηρηθεί, παγκοσμιοποιημένη "πολιτιστικών" βιομηχανιών παίρνουν πάνω από την παραδοσιακήμορφές της δημιουργίας και διάδοσης του πολιτισμού. Τον ρόλο του τοπικού πολιτισμού ως μια αυθόρμητη και αναπόσπαστουποχωρούν πάντα μέρος της ζωής των ανθρώπων και παύει να χρησιμεύσει ως το μέσο για την κατασκευή κοινωνικών αξιών,αναπαράγει την ταυτότητα της ομάδας και την οικοδόμηση της κοινωνικής συνοχής. Το τελικό αποτέλεσμα γίνεται παγκόσμια ολοκλήρωσηεις βάρος των τοπικών διάλυση.Όπως με άλλες αγορές, οι παίκτες της αγοράς πολιτιστικών αντιστοιχίζονται άνισα. Παγκόσμιαμέσα ενημέρωσης είναι όλο και περισσότερο στα χέρια των λίγων μεγάλων, ισχυρών οργανώσεων, όπως είναι η παραγωγήμουσικής και ταινιών. Για παράδειγμα, από το 1997, ο τηλεοπτικός σταθμός MTV ήταν διαθέσιμο σε 280 εκατομμύριανοικοκυριά σε περισσότερες από 70 χώρες. Φοβούμενοι την απώλεια των θεατών, τοπικών τηλεοπτικών σταθμών σε πολλές αφρικανικέςχώρες έχουν γεμίσει τους μεταδόσεις με οικονομικά αποδοτικό Δυτική που παράγεται δείχνει, επιφανειακήμεταδίδει ειδήσεις, κουίζ δείχνει και, φυσικά, τις διαφημίσεις. Κατά συνέπεια, τηλεοπτικά προγράμματα, πάνω από όλατον κόσμο που μοιάζουν μεταξύ τους όλο και περισσότερο και έτσι να κάνει τα προϊόντα στον τομέα της μουσικής, ταινιώνβιομηχανία και εκδοτικές εταιρείες. Η κοινή πτυχή της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας είναι ότι αυτό το ίδιο επιδιώκει «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους» ιδανικό: τοαρχετυπικά μεσοαστική οικογένεια, σύμφωνα με το αμερικανικό πρότυπο στην οποία καταναλωτισμός είναι ηnorm. The result of this cultural process of homogenization is that a large section of the world'spopulation dreams of living like Cosby & Co. or like the characters in any other stereotypeAmerican soap opera. In addition, the dream of living a better life causes thousands of people tomove to already overcrowded cities like Lagos, Nigeria’s sprawling commercial capital; this city hasgrown from a population of 18,000 in 1901 to over 12 million in 2001. The majority of these newimmigrants end up in slum quarters leading to poverty, pollution and misery.Such a radical undermining of people's existing values and cultures has a corrosive impact on theirsense of who they are, what they want and what they respect. It attacks spiritual values and faithtraditions. The cumulative effect in Africa is a crisis of cultural confidence, combined with theincreased economic uncertainty and crime which global integration often brings. This creates realproblems for social solidarity, whether it is at the level of nation, community or family. While itoffers shiny new goods as compared to old faded ones, the market offers no replacement for suchcommunity solidarity.In conclusion, cultural globalization, or worldwide McDonaldization, destroys diversity anddisplaces the opportunity to sustain decent human life through an assortment of many differentcultures. It is more a consequence of power concentration in the global media and manufacturingcompanies than the people's own wish to abandon their cultural identity and diversity.*Wole Akande, a former opinion columnist with Ireland's Irish Examiner newspaper, is a freelancejournalist. In addition to his work with YellowTimes.org, Wole also maintainshttp://www.abeokuta.org, a Nigerian community website. He is currently writing a book aboutAbeokuta's 19th century defensive modernization.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η επιθετική εξάπλωση της οικονομίας της αγοράς και των τεχνολογιών επικοινωνίας - συχνά υπό τον
έλεγχο των δυτικών πολυεθνικών - φέρνει νέες προκλήσεις για τις τοπικές κουλτούρες και αξίες στην Αφρική και
άλλες μη-δυτικές κοινωνίες. Μερικές φορές φαίνεται σαν ένα παλιρροϊκό κύμα της χειρότερης δυτικού πολιτισμού είναι
σέρνεται σε όλον τον κόσμο σαν ένα γιγάντιο στάζει milkshake φράουλα σε όλο τον πλανήτη, με μια γεύση
που είναι σαφώς γλυκό, ασθενικά και προδήλως ομοιογενές.
Ξαφνικά, οι άνθρωποι όλη την Αφρική και την υπόλοιπη των μη-δυτικόπληκτους περιοχές του κόσμου, φαίνεται
να imbibing υλιστική και ατομικιστική αξίες που έχουν ήδη συνδέονται με το δυτικό πολιτισμό.
Τι εξηγεί αυτή την προφανώς απότομη δυτικοποίηση; Ένας σημαντικός λόγος είναι η διαρθρωτική αλλαγή στην
παγκόσμια οικονομία: την παγκοσμιοποίηση και την πλημμυρίδα των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ στις φτωχές χώρες, οι οποίες
διατίθενται στο εμπόριο κατά μάζα σαγηνευτική διαφήμιση που είναι κατάφωρα επιφανειακή, αλλά παρ 'όλα αυτά επιτυχής. Δημιουργεί νέες επιθυμίες σε λαούς των παραδοσιακών κοινωνιών Για μερικούς, ειδικά ο νεαρός, αυτά τα νέα προϊόντα και περιεχόμενο με νέες ιδέες μπορεί να είναι συναρπαστική. Αλλαγή μπορεί να σημαίνει απόδραση από την καταπιεστική παραδόσεις. Μπορεί επίσης να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες για τους πολιτισμούς για να σμίξει με δημιουργικούς τρόπους. Προφανώς, θα ήταν υπερβολικό μορφή πολιτιστικής φονταμενταλισμού που να υποδηλώνουν ότι οι Αφρικανοί πρέπει να προσπαθήσει να κρατήσει τα πάντα ακριβώς όπως είναι, αντί να επιτρέπει ο πολιτισμός για την ανάπτυξη. Ωστόσο, υπάρχει μια πραγματική αιτία ανησυχίας για το ρυθμό με τον οποίο πολιτισμοί (αφρικανικές και μη αφρικανικές) υπονομεύονται σε έναν κόσμο που είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με ολοένα ισχυρότερων οικονομικών δεσμών. Ξεκινώντας από τον δέκατο έκτο αιώνα, Δυτικά τυχοδιώκτες έκανε μια συνειδητή προσπάθεια να υπονομεύσει την πολιτιστική κληρονομιά των λαών διαφόρων όλο τον κόσμο? Αυτό έχει επιτευχθεί με την επιβολή Δυτική θρησκεία και πολιτιστικές πρακτικές σε εκείνους με ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. αιτιολογημένες αρχικά ως αποστολή εκπολιτισμού και στη συνέχεια ονομάστηκε εκσυγχρονισμό, στην πράξη ήταν χονδρική δυτικοποίηση με πολύ μικρό περιθώριο για οποιαδήποτε βιώσιμη μέση λύση. Για παράδειγμα, στον 19ο αιώνα, Abeokuta (μια πόλη στη Δυτική Αφρική), εμπνευσμένο από τη Δυτική μορφωμένους πρώην σκλάβους της, ανταποκρίθηκε στις προκλήσεις αυτών των διάχυτη ξένες επιδράσεις με μια μοναδική μορφή αμυντικού εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης που τελικά κατέρρευσε κάτω από το βάρος της η συντριπτική αυτοκρατορική βρετανική δύναμη. Ως εκ τούτου, μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα, θεωρήθηκε ότι ανάπτυξης για αποικιακών λαών πρέπει να περιλαμβάνει άρνηση της ιστορίας τους, η απόρριψη τους πολιτιστικής κληρονομιάς και η υιοθέτηση των δυτικών πολιτισμικών πρακτικών. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στην περίπτωση της Αφρικής, ως καθηγητής Andah επεσήμανε κάποτε, ήταν ανυπολόγιστη ζημιά στην αφρικανική ψυχή, "τόσο πολύ που οι περισσότεροι Αφρικανοί έχουν καταλήξει να πιστεύουν ως αλήθεια, τους μύθους και ψέματα γι 'αυτούς ως πρωτόγονη, την ιστορία-λιγότερο, ανόητη, καταραμένοι, τεμπέλης, εγγενώς κακό και διεφθαρμένο, του τρίτου κόσμου, υπανάπτυκτες. »Εν ολίγοις, σήμερα, αφρικανική κουλτούρα έχει αποδεκατιστεί. Το πιο σημαντικό, η αποικιοκρατία άνοιξε το δρόμο για την πολιτιστική παγκοσμιοποίηση του σήμερα, αφήνοντας τις αποικίες, σε μια κατάσταση της πολιτιστικής αποπροσανατολισμό και κατά συνέπεια ευάλωτο σε συνεχή πολιτιστική εισβολή. Αυτό αποπροσανατολισμό εκδηλώνεται σε μία ή δύο ακραίες μορφές: 1) υπερβολική προσκόλληση στο παρελθόν συχνά εφευρεθεί εκ νέου στο όνομα της παράδοσης και του πολιτισμού? ή 2) επιχειρεί σε χονδρική υιοθέτηση του τίποτα και τα πάντα στο εξωτερικό. Μπορεί να ακούγεται ακραίο, αλλά ακαδημαϊκές μελέτες γλώσσα έχουν αποδείξει ότι συγκεκριμένες πτυχές του πολιτισμού και να μην εξαφανιστούν για πάντα? ακόμη αισιόδοξες εκτιμήσεις δείχνουν ότι όσο το 90 τοις εκατό των γλωσσών του κόσμου θα εξαφανιστούν στον επόμενο αιώνα. Ενώ ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης είναι σήμερα της de-δυτικοποίηση (με την εμφάνιση ορισμένων μη-δυτικές χώρες - όπως η Ιαπωνία - ως βασικοί παράγοντες ), η πραγματικότητα είναι ότι σε πολλές σημαντικές απόψεις, δυτικό πολιτισμό (μερικοί θα έλεγαν αμερικανικής κουλτούρας) παραμένει η αυταρχική δύναμη στον κόσμο σήμερα. Δυτικό πολιτισμό καύσιμα παγκοσμιοποίηση σήμερα και, όπως έπραξε και κατά την εποχή του ιμπεριαλισμού και του εποικισμού, βοηθά να ενισχύσει την ηγεμονία της Δύσης. Η τεχνολογία της πληροφορίας, καθώς η κινητήρια δύναμη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, έχει επίσης γίνει ένα πραγματικό μέσο για τη διάδοση της Δυτικής κουλτούρας. Ίσως μακράν το πιο σημαντικό εκτεταμένη επίδραση της πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης είναι η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού. Η παραγωγή και η κατανάλωση των πολιτιστικών αγαθών και υπηρεσιών έχουν γίνει βασικά προϊόντα, μαζί με τα βασικά στοιχεία της κοινωνικής ζωής (γάμος και η οικογενειακή ζωή, τη θρησκεία, την εργασία και τον ελεύθερο χρόνο), που είναι τα χωνευτήρια της πολιτιστικής δημιουργίας. Κατά κάποιο τρόπο πολύ παρόμοιο με την οικονομική παγκοσμιοποίηση, οι περισσότεροι άνθρωποι (και ειδικά οι φτωχοί) δεν αντιμετωπίζουν πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης σε όρους που έχουν αποφασίσει για τον εαυτό τους. Πολιτισμός - είτε πρόκειται για μουσική, φαγητό, ρούχα, τέχνη, τον αθλητισμό,. Εικόνες από την ηλικία ή τη νεολαία, την αρρενωπότητα ή θηλυκότητα - έχει γίνει ένα προϊόν, που πωλείται στην αγορά Όπως δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Coca-Cola, ο Robert Goizueta, δήλωσε: "Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι σήμερα συνδεδεμένοι με επώνυμα καταναλωτικά προϊόντα όσο και από οτιδήποτε άλλο." Η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού έχει ανησυχητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους. Αυτό που κάποτε ήταν ένα στοιχείο του τρόπου ζωής τους γίνεται ένα προϊόν, παρά για κάτι μοναδικό που είχε γίνει στις δικές τους ιδιαίτερες ανάγκες και περιστάσεις. Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι είναι όλο και περισσότερο βομβαρδιζόμαστε με νέες εικόνες, νέα μουσική, νέα ρούχα και νέες αξίες. Το γνώριμο και παλιά θα πρέπει να απορρίπτονται. Ενώ υπήρξε αλλαγή νοοτροπίας πολύ πριν από την παγκοσμιοποίηση, υπάρχει ο κίνδυνος ότι πολλά θα χαθούν απλά επειδή δεν εκτιμάται από τις παγκόσμιες αγορές. "Στην Γκάνα [Δυτική Αφρική]," λέει ο Siapha Καμάρα, στο παρελθόν του Οικουμενικού κατάρτιση και παροχή συμβουλών Κέντρου, "οι παραδοσιακές αξίες έχουν ξεπεραστεί από την Coca-Cola κουλτούρα. Το στυλ του Michael Jackson της μουσικής και του πολιτισμού αναλαμβάνει και δεν το κάνουμε έχουν τις τιμές για να αντιμετωπίσουν με αυτό. "Ως εκ τούτου, έχει παρατηρηθεί, παγκοσμιοποιημένη" πολιτιστικές βιομηχανίες »λαμβάνουν πάνω από τις παραδοσιακές μορφές της δημιουργίας και της διάδοσης του πολιτισμού. Το ρόλο του τοπικού πολιτισμού ως μια αυθόρμητη και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ανθρώπων διαβρώνεται και παύει να χρησιμεύσει ως μέσο για την κατασκευή κοινωνικών αξιών, αναπαράγοντας ταυτότητα της ομάδας και την οικοδόμηση της κοινωνικής συνοχής. Το τελικό αποτέλεσμα γίνεται παγκόσμια ολοκλήρωση εις βάρος των τοπικών αποσύνθεσης. Όπως και με άλλες αγορές, οι παίκτες της πολιτιστικής αγοράς είναι άνισα ταιριάζουν. Η παγκόσμια μέσα ενημέρωσης είναι όλο και περισσότερο στα χέρια των λίγων, μεγάλων, ισχυρών οργανισμών, όπως είναι η παραγωγή της μουσικής και του κινηματογράφου. Για παράδειγμα, από το 1997, ο τηλεοπτικός σταθμός MTV ήταν διαθέσιμα σε 280 εκατομμύρια νοικοκυριά σε περισσότερες από 70 χώρες. Φοβούμενος την απώλεια των τηλεθεατών, τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς σε πολλές αφρικανικές χώρες έχουν γεμίσει τις μεταδόσεις τους με οικονομικά αποδοτικό Δυτική παράγονται εκπομπές, επιφανειακή δελτία ειδήσεων, εκπομπές τηλεπαιχνιδιών και, βεβαίως, διαφημίσεις. Κατά συνέπεια, τα τηλεοπτικά προγράμματα σε όλο τον κόσμο μοιάζουν μεταξύ τους όλο και περισσότερο και το ίδιο κάνουν και τα προϊόντα στο χώρο της μουσικής, του κινηματογράφου βιομηχανία και εκδοτικούς οίκους. Το κοινό στοιχείο της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας είναι ότι επιδιώκει τον ίδιο «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους" ιδανικό: η αρχετυπική μεσοαστικής οικογένειας, σύμφωνα με το αμερικανικό μοντέλο στο οποίο ο καταναλωτισμός είναι ο κανόνας. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας πολιτιστικής ομογενοποίησης είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει τα όνειρά του, όπως Cosby & Co. ή σαν τους χαρακτήρες σε οποιοδήποτε άλλο στερεότυπο αμερικανική σαπουνόπερα. Επιπλέον, το όνειρο του να ζήσει μια καλύτερη ζωή προκαλεί χιλιάδες ανθρώπους να μετακινηθούν σε ήδη υπερπλήρεις πόλεις όπως το Λάγος, κατάκλισης εμπορική πρωτεύουσα της Νιγηρίας? Αυτή η πόλη έχει αυξηθεί από έναν πληθυσμό 18.000 το 1901 σε πάνω από 12 εκατομμύρια το 2001. Η πλειοψηφία αυτών των νέων μεταναστών καταλήγουν σε τέταρτα παραγκούπολη που οδηγούν στη φτώχεια, τη ρύπανση και τη δυστυχία. Μια τέτοια ριζική υπονόμευση των υφιστάμενων αξιών και των πολιτισμών των λαών έχει μια διαβρωτική αντίκτυπο στις τους αίσθηση του ποιοι είναι, τι θέλουν και τι σέβονται. Προσβάλλει τις πνευματικές αξίες και την πίστη παραδόσεις. Η σωρευτική επίδραση στην Αφρική είναι μια κρίση εμπιστοσύνης των πολιτιστικών, σε συνδυασμό με την αυξημένη οικονομική αβεβαιότητα και η εγκληματικότητα που συχνά φέρνει παγκόσμιας ολοκλήρωσης. Αυτό δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα για την κοινωνική αλληλεγγύη, αν είναι στο επίπεδο του έθνους, την κοινότητα ή την οικογένεια. Ενώ προσφέρει λαμπερά νέα προϊόντα σε σύγκριση με τα παλιά ξεθωριασμένα αυτά, η αγορά δεν προσφέρει καμία αντικατάσταση για την εν λόγω κοινοτική αλληλεγγύη. Εν κατακλείδι, πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης, ή σε όλο τον κόσμο McDonaldization, καταστρέφει πολυμορφία και εκτοπίζει τη δυνατότητα να διατηρήσει την αξιοπρεπή ανθρώπινη ζωή μέσα από μια ποικιλία πολλών διαφορετικών πολιτισμών. Πρόκειται περισσότερο για μια συνέπεια της συγκέντρωσης εξουσίας στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης και την κατασκευή εταιρείες από δική του επιθυμία των ανθρώπων να εγκαταλείψουν την πολιτισμική τους ταυτότητα και την πολυμορφία. * Wole Akande, ένας πρώην αρθρογράφος γνώμη με την ιρλανδική εξεταστή εφημερίδα της Ιρλανδίας, είναι ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος. Εκτός από την εργασία του με YellowTimes.org, Wole διατηρεί επίσης http://www.abeokuta.org, νιγηριανής κοινότητας και ιστοσελίδα. Αυτή την περίοδο γράφει ένα βιβλίο για του 19ου αιώνα αμυντικό εκσυγχρονισμό Abeokuta του.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Η οικονομία της αγοράς και τη διάδοση της τεχνολογίας ενεργό διάδοση - συχνά σε δυτικές πολυεθνικές εταιρείες υπό έλεγχο, στην Αφρική και σε άλλες μη δυτικές χώρες του πολιτισμού και των αξιών που φέρνει νέες προκλήσεις.Μερικές φορές φαίνεται σαν ένα κύμα του δυτικού πολιτισμού είναι πιο σοβαρή στην παγκόσμια
να σαν ένα μεγάλο μιλκσέικ φράουλα διαπνέει την γη, μια γεύση
Αυτό είναι πολύ γλυκό, άρρωστος και προφανώς την ομογενοποίηση.
ξαφνικά, όλοι οι άνθρωποι στην Αφρική και σε άλλες περιοχές μη δυτικό κόσμο, εμφανίζονται
απορροφάται ουσιών και την ατομικότητα αξίες του δυτικού πολιτισμού σχετικά με την προηγούμενη.
πώς να το εξηγήσω αυτό το προφανές ξαφνικά δυτικοποιημένο ";Είναι ένας από τους βασικούς λόγους της διαρθρωτικών αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία:Η παγκοσμιοποίηση και το ντάμπινγκ στις φτωχές χώρες, η διαφήμιση είναι
της ποιότητας των πωλήσεων δελεαστικό επιφανειακό, αλλά οι άνθρωποι επιτυχία
παραδοσιακή κοινωνία, τη δημιουργία νέων προϊόντων από πλημμύρες κάποια επιθυμία.
, ιδίως τους νέους, με αυτά τα νέα προϊόντα και νέες ιδέες περιεχόμενο μπορεί να
συναρπαστικό.μπορεί να σημαίνει ότι η αλλαγή από την καταπίεση των παραδοσιακών.Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες ευκαιρίες για τις πολιτιστικές ανταλλαγές, με δημιουργικό τρόπο.Προφανώς, αυτό θα δείχνει ότι οι Αφρικανοί πρέπει να διατηρεί όλα τα εντελώς
του πολιτισμού είναι υπερβολική μορφή φονταμενταλισμού,
αντί να την πολιτιστική ανάπτυξη.Ωστόσο, υπάρχει πραγματική ανησυχία τους λόγους για τους οποίους η ταχύτητα,