In most research projects sample si

In most research projects sample size will be a compromise between cost, time and
required accuracy (Veal, 1997). De Vaus (1996) notes that sample size required
depends on the degree of accuracy desired for the sample and on the variation in the
population with regard to key variables in the study. Where it is anticipated that
CHAPTER 4 – Methodology
173
responses may be split 50/50 on variables, a larger sample is required. Furthermore,
where analysis of subgroups is desired, this must be taken into account in
determining the sample size. There is a dispute in the literature over whether sample
size is related to overall size of the population. Neumann (2000) suggests that for
populations of over 100,000 one percent of the population should be sampled. Given
a minimum estimated overseas visitor population of 560,000 (BTA, 2002) the
sample size according to this formula would be in the region of 5600 per annum or
860 for the eight week period of the survey, without taking seasonality into
account10. However, Veal (1997) suggests that for large populations small samples
are less problematic, since larger samples do not significantly increase confidence
levels.
Due to the exploratory nature of the research and the lack of a sampling framework,
it was not possible to speculate on either the homogeneity of responses or the size of
subgroups within the population. Nonetheless, according to calculations of
confidence intervals related to sample size cited by Veal (1997) it can be stated that
for a sample size of 250 confidence levels range from 2.7% for a homogeneous
population to 6.2% where there is a 50/50 split on variables.
An alternative method of calculating sample size is suggested by Tull and Hawkins
(1993), who note that the sample size necessary to estimate the population for
problems involving means can be calculated from the following information:
1. the allowed error, specified by the researcher ;
10 The figure 860 is derived by dividing 5600 by 52 (weeks in the year) and multiplying by 8 (weeks
of the survey).
CHAPTER 4 – Methodology
174
2. the confidence level, specified by the researcher, and
3. an estimate of the standard deviation for the population
The formula for calculating the sample is shown below where n is the sample size, Z
is the confidence coefficient, σ ² is the estimated variance and e is the allowable
error.
²
² ²
e
Z
n σ =
The error is fixed in the unit of measurement of the variable in question. In this case,
the equation has been tested on the interval data elicited from the questionnaire
where the unit of measurement is a seven point Likert scale. A five percent
allowable error on a seven point Likert scale is 5 percent of 6 (0.3). The z value for
a confidence level of 95% is 1.96 and Tull and Hawkins (1993) report that the
estimated variance for a seven point scale calculated from previous research is 3.5.
Using these figures, the equation gives a result of 149 as shown below, thus the
recommended sample size for problems involving means on a seven point Likert
scale with an allowable error of 5% and confidence level of 95% is 149.
149
0.3²
1.96²3.5
n = =
It must be stressed that the above equation is designed to calculate sample size for
simple random samples. In the absence of a sampling framework it is not possible to
draw a simple random sample from our population. Non-probability sampling
techniques, such as those employed for the survey, are likely to require a larger
sample size. Further guidance on sample size is provided by De Vaus (1996) who
CHAPTER 4 – Methodology
175
suggests that for a heterogeneous population with a 5% sampling error an acceptable
sample size is 256.
In summary, there is no agreed minimum sample size for a non-probability sample of
this nature. De Vaus (1996:79) concludes that ‘…decisions about samples will be a
compromise between cost, accuracy, the nature of the research problem and the art
of the possible’. The problems of calculating required sample size for the research
have been compounded by conflicting data on the size of the population and a lack
of information on seasonality of overseas visits to Manchester. The use of a greater
number of interviewers at an extended range of survey sites over a longer period
would, no doubt, have increased the sample size obtained. However, given the
limitations on the study and the high response rate obtained, the sample of 279
overseas visitors is considered adequate. Whilst the sample size may not be large
enough to allow the analysis of certain subgroups in the data, it is sufficient to allow
the majority of required statistical techniques to be employed

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Στην έρευνα για τα περισσότερα έργα δείγμα μέγεθος θα είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ κόστους, χρόνου καιαπαιτείται ακρίβεια (μοσχάρι, 1997). De Vaus (1996) σημειώνει ότι απαιτείται μέγεθος δείγματοςεξαρτάται από το βαθμό ακρίβειας επιθυμείτε για το δείγμα και από τη διακύμανση τηςπληθυσμού όσον αφορά τις βασικές μεταβλητές στη μελέτη. Όπου προβλέπεται ότιΚΕΦΆΛΑΙΟ 4 – μεθοδολογία173απαντήσεις μπορεί να χωριστεί 50/50 σχετικά με τις μεταβλητές και απαιτείται μεγαλύτερο δείγμα. Επιπλέον,όπου είναι επιθυμητή ανάλυση των υποομάδων, αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατάκαθορίζει το μέγεθος του δείγματος. Υπάρχει διαφωνία στην βιβλιογραφία πάνω είτε δείγμαμέγεθος έχει σχέση με το συνολικό μέγεθος του πληθυσμού. Neumann (2000) δείχνει ότι γιαπληθυσμών των πάνω από 100.000 ένα τοις εκατό του πληθυσμού πρέπει να παρακεντηθούν. Δίνεταιελάχιστο εκτιμιέται πληθυσμός υπερπόντια επισκεπτών των 560.000 (BTA, 2002) τομέγεθος του δείγματος σύμφωνα με αυτή η φόρμουλα θα ήταν στην περιοχή 5600 ετησίως ή860 για των οκτώ εβδομάδων της έρευνας, χωρίς να λαμβάνει εποχικότητα σεaccount10. Ωστόσο, μοσχάρι (1997) που προτείνει για μεγάλους πληθυσμούς μικρά δείγματαείναι λιγότερο προβληματική, δεδομένου ότι τα μεγαλύτερα δείγματα δεν αυξάνουν σημαντικά εμπιστοσύνηςεπίπεδα.Λόγω της διερευνητική φύση της έρευνας και η έλλειψη πλαισίου δειγματοληψίας,δεν ήταν δυνατό να κάνουμε εικασίες για το μέγεθος του είτε την ομοιογένεια των απαντήσεωνυποομάδες εντός του πληθυσμού. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τηςδιαστήματα εμπιστοσύνης που σχετίζονται με την παρατιθέμενη από μοσχαρίσιο κρέας (1997), μπορεί να είναι το μέγεθος του δείγματος δήλωσε ότιγια 250 εμπιστοσύνη επίπεδα κυμαίνονται από 2,7% για ένα ομοιογενές δείγμα μέγεθοςπληθυσμού σε 6,2% όπου υπάρχει ένα διαιρούμενα 50/50 σχετικά με τις μεταβλητές.Μια εναλλακτική μέθοδος για τον υπολογισμό του μεγέθους του δείγματος είναι πρότεινε Tull και Χόκινς(1993), που Σημειώστε ότι το μέγεθος του δείγματος πρέπει να αποτιμηθεί ο πληθυσμός γιαπροβλήματα που αφορούν το μέσο μπορεί να υπολογιστεί από τις ακόλουθες πληροφορίες:1. το επιτρεπόμενο σφάλμα, που καθορίζεται από τον ερευνητή?10 το σχήμα 860 προέρχεται από τη διαίρεση 5600 από 52 (εβδομάδες τον χρόνο) και πολλαπλασιάζοντας με το 8 (εβδομάδεςτης έρευνας).ΚΕΦΆΛΑΙΟ 4 – μεθοδολογία1742. το επίπεδο εμπιστοσύνης, που καθορίζεται από τον ερευνητή, και3. εκτίμηση της τυπικής απόκλισης για τον πληθυσμόΟ τύπος για τον υπολογισμό του δείγματος φαίνεται παρακάτω όπου n είναι το μέγεθος του δείγματος, Zείναι ο συντελεστής εμπιστοσύνης, το σ ² είναι η υπολογιζόμενη διακύμανση και e είναι η επιτρεπόμενησφάλμα.²² ²εZn σ =Το σφάλμα που καθορίζεται στη μονάδα μέτρησης της εν λόγω μεταβλητής. Στην περίπτωση αυτή,η εξίσωση έχει δοκιμαστεί στα δεδομένα διάστημα προκάλεσε από το ερωτηματολόγιοόπου η μονάδα μέτρησης είναι επτά κλίμακα Likert σημείο. Ένα πέντε τοις εκατόεπιτρεπόμενο σφάλμα σε επτά κλίμακα Likert σημείο είναι 5 τοις εκατό των 6 (0,3). Η τιμή του z γιαένα επίπεδο εμπιστοσύνης 95% είναι 1,96 και Tull και Hawkins (1993) αναφέρουν ότι ηυπολογιζόμενη διακύμανση για μια κλίμακα επτά σημείων που υπολογίζεται από την προηγούμενη έρευνα είναι 3.5.Χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία, η εξίσωση δίνει ένα αποτέλεσμα από 149, όπως φαίνεται παρακάτω, έτσι τοΣυνιστώμενο μέγεθος δείγματος για ζητήματα που αφορούν το μέσο σε ένα επτά Likert σημείοκλίμακα με επιτρεπόμενο σφάλμα επιπέδου 5% και εμπιστοσύνης 95% είναι 149.1490.3²1.96²3.5n = =Πρέπει να τονιστεί ότι η παραπάνω εξίσωση έχει σχεδιαστεί για να υπολογίσει το μέγεθος του δείγματος γιααπλή τυχαία δείγματα. Ελλείψει ενός πλαισίου δειγματοληψίας δεν είναι δυνατόν ναΣχεδιάστε απλού τυχαίου δείγματος από τον πληθυσμό μας. Μη-τυχαία δειγματοληψίατεχνικές, όπως αυτές χρησιμοποιούνται για την έρευνα, είναι πιθανό να απαιτούν μια μεγαλύτερημέγεθος του δείγματος. Περαιτέρω καθοδήγηση σχετικά με το μέγεθος του δείγματος παρέχεται από De Vaus (1996) πουΚΕΦΆΛΑΙΟ 4 – μεθοδολογία175δείχνει ότι για μια ετερογενή πληθυσμό με δειγματοληψία ένα αποδεκτό σφάλμα 5%μέγεθος του δείγματος είναι 256.Εν ολίγοις, δεν υπάρχει καμία συμφωνημένη ελάχιστο µέγεθος δείγµατος για μια μη στατιστικών δειγμάτων τουαυτού του είδους. De Vaus (1996:79) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «.. .decisions σχετικά με τα δείγματα θα είναι ένασυμβιβασμό μεταξύ κόστους, ακρίβεια, η φύση του το πρόβλημα της έρευνας και την τέχνητου εφικτού». Τα προβλήματα υπολογισμού μεγέθους δείγματος απαιτείται για την έρευναήρθαν να προστεθούν από συγκρουόμενα στοιχεία σχετικά με το μέγεθος του πληθυσμού και η έλλειψηπληροφοριών την εποχικότητα των υπερπόντιες επισκέψεις στο Μάντσεστερ. Η χρήση ενός μεγαλύτερουαριθμός των συνεντευκτών στο εκτεταμένο φάσμα τοποθεσίες έρευνας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημαθα ήταν, χωρίς αμφιβολία, έχουν αυξήσει το μέγεθος του δείγματος που λαμβάνεται. Ωστόσο, δεδομένης τηςπεριορισμοί ως προς τη μελέτη και το υψηλό ποσοστό απόκρισης που λαμβάνονται, το δείγμα των 279επισκέπτες από το εξωτερικό θεωρείται επαρκής. Ενώ το μέγεθος του δείγματος δεν μπορεί να είναι μεγάλεςαρκετά για να επιτρέψετε την ανάλυση των υποομάδων ορισμένων δεδομένων, είναι επαρκής ώστε να επιτρέπειη πλειοψηφία των απαιτούμενες στατιστικές τεχνικές που θα χρησιμοποιηθούν

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Στις περισσότερες ερευνητικά προγράμματα μέγεθος του δείγματος θα είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ του κόστους, του χρόνου και
απαιτούμενη ακρίβεια (Κρέατος, 1997). De Vaus (1996) σημειώνει ότι το μέγεθος του δείγματος που απαιτείται
εξαρτάται από το βαθμό της επιθυμητής για το δείγμα και για την διακύμανση στην ακρίβεια
πληθυσμό σε σχέση με βασικές μεταβλητές στη μελέτη. Όπου αναμένεται ότι
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Μεθοδολογία
173
απαντήσεις μπορεί να χωριστεί 50/50 σχετικά με τις μεταβλητές, απαιτείται μεγαλύτερο δείγμα. Επιπλέον,
όπου είναι επιθυμητή η ανάλυση των υποομάδων, αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά
τον προσδιορισμό του μεγέθους του δείγματος. Υπάρχει μια διαφορά στη βιβλιογραφία για το αν το δείγμα
μεγέθους σχετίζεται με το συνολικό μέγεθος του πληθυσμού. Neumann (2000) δείχνει ότι για
τους πληθυσμούς πάνω από 100.000 το ένα τοις εκατό του πληθυσμού θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο δειγματοληψίας. Λαμβάνοντας υπόψη
μια ελάχιστη εκτιμώμενη εξωτερικό του πληθυσμού επισκέπτη 560.000 (BTA, 2002), το
μέγεθος του δείγματος, σύμφωνα με αυτόν τον τύπο θα είναι στην περιοχή των 5600 ετησίως ή
860 για την περίοδο οκτώ εβδομάδων της έρευνας, χωρίς να λαμβάνει εποχικότητα σε
account10. Ωστόσο, κρέατος (1997) δείχνει ότι για τους μεγάλους πληθυσμούς μικρά δείγματα
είναι λιγότερο προβληματική, δεδομένου ότι μεγαλύτερα δείγματα δεν αυξάνουν σημαντικά την εμπιστοσύνη
επίπεδα.
Λόγω της διερευνητικής φύσης της έρευνας και την έλλειψη ενός πλαισίου δειγματοληψίας,
δεν ήταν δυνατόν να προβούμε σε εικασίες σχετικά με είτε η ομοιογένεια των απαντήσεων ή το μέγεθος του
υποομάδων εντός του πληθυσμού. Παρ 'όλα αυτά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των
διαστημάτων εμπιστοσύνης που σχετίζονται με το μέγεθος του δείγματος που παραθέτει κρέατος (1997), μπορεί να αναφερθεί ότι
για το μέγεθος του δείγματος των 250 επίπεδα εμπιστοσύνης κυμαίνονται από 2,7% για μια ομοιογενή
πληθυσμό σε 6,2% όπου υπάρχει διαιρούμενα 50/50 . σε μεταβλητές
Μια εναλλακτική μέθοδος υπολογισμού του μεγέθους δείγματος προτείνεται από Tull και Hawkins
(1993), ο οποίος να σημειώσετε ότι το μέγεθος δείγματος που απαιτείται για την εκτίμηση του πληθυσμού για
τα προβλήματα που αφορούν τα μέσα μπορεί να υπολογιστεί από την ακόλουθη πληροφορία:
1. το επιτρεπτό σφάλμα, που καθορίζεται από τον ερευνητή?
10 Ο αριθμός 860 προέρχεται από τη διαίρεση 5600 κατά 52 (εβδομάδες του έτους) και πολλαπλασιάζοντας επί 8 (εβδομάδες
της έρευνας).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Μεθοδολογία
174
2. το επίπεδο εμπιστοσύνης, που καθορίζεται από τον ερευνητή, και
3. μια εκτίμηση της τυπικής απόκλισης για τον πληθυσμό
Ο τύπος για τον υπολογισμό του δείγματος φαίνεται παρακάτω, όπου n είναι το μέγεθος του δείγματος, το Ζ
είναι ο συντελεστής εμπιστοσύνης, σ ² είναι η εκτιμώμενη διακύμανση και e είναι το επιτρεπόμενο
σφάλμα.
²
² ²
e
Ζ
ν σ =
το σφάλμα είναι σταθερό στη μονάδα μέτρησης της μεταβλητής εν λόγω. Στην περίπτωση αυτή,
η εξίσωση έχει δοκιμαστεί στα στοιχεία διάστημα προκάλεσε από το ερωτηματολόγιο
όπου η μονάδα μέτρησης είναι μια κλίμακα Likert επτά σημείο. Ένα πέντε τοις εκατό
επιτρεπόμενο σφάλμα σε επτά σημείων κλίμακα Likert είναι 5 τοις εκατό των 6 (0,3). Η τιμή z για
επίπεδο εμπιστοσύνης 95% είναι 1.96 και Tull και Hawkins (1993) αναφέρουν ότι η
εκτιμώμενη διακύμανση για μια κλίμακα επτά σημείων που υπολογίζεται από την προηγούμενη έρευνα είναι 3,5.
Χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία, η εξίσωση δίνει ένα αποτέλεσμα των 149, όπως φαίνεται παρακάτω , έτσι η
συνιστώμενη μέγεθος του δείγματος για τα προβλήματα που αφορούν τα μέσα σε ένα Likert επτά σημείο
κλίμακας με επιτρεπόμενο σφάλμα 5% και το επίπεδο εμπιστοσύνης 95% είναι 149.
149
0.3²
1.96²3.5
n = =
θα πρέπει να τονιστεί ότι η παραπάνω εξίσωση έχει σχεδιαστεί για να υπολογίσει το μέγεθος του δείγματος για την
απλή τυχαία δειγματοληψία. Σε περίπτωση απουσίας ενός πλαισίου δειγματοληψίας δεν είναι δυνατό να
συντάξει ένα απλό τυχαίο δείγμα από τον πληθυσμό μας. Δειγματοληψία χωρίς πιθανότητα
τεχνικές, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται για την έρευνα, είναι πιθανό να απαιτήσει ένα μεγαλύτερο
μέγεθος δείγματος. Περαιτέρω οδηγίες σχετικά με το μέγεθος του δείγματος παρέχεται από De Vaus (1996), ο οποίος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Μεθοδολογία
175
δείχνει ότι για μια ετερογενή πληθυσμό με δειγματοληπτικό σφάλμα 5% ένα αποδεκτό
μέγεθος του δείγματος είναι 256.
Εν ολίγοις, δεν υπάρχει συμφώνησαν ελάχιστο μέγεθος δείγματος για ένα δείγμα μη πιθανότητας
αυτής της φύσης. De Vaus (1996: 79) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «... οι αποφάσεις σχετικά με τα δείγματα θα είναι ένας
συμβιβασμός μεταξύ του κόστους, την ακρίβεια, τη φύση του προβλήματος της έρευνας και της τέχνης
του εφικτού». Τα προβλήματα του υπολογισμού απαιτούμενου μεγέθους δείγματος για την έρευνα
έχουν επιδεινώνεται από αντικρουόμενα στοιχεία σχετικά με το μέγεθος του πληθυσμού και η έλλειψη
πληροφοριών σχετικά με την εποχικότητα των υπερπόντιων επισκέψεις στο Μάντσεστερ. Η χρήση ενός μεγαλύτερου
αριθμού συνεντεύξεις σε μια εκτεταμένη σειρά από περιοχές της έρευνας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα
, θα, χωρίς αμφιβολία, έχουν αυξήσει το μέγεθος του δείγματος που λαμβάνεται. Ωστόσο, δεδομένων των
περιορισμών σχετικά με τη μελέτη και το υψηλό ποσοστό απόκρισης που λαμβάνονται, το δείγμα των 279
επισκέπτες από το εξωτερικό θεωρείται επαρκής. Ενώ το μέγεθος του δείγματος μπορεί να μην είναι μεγάλο
αρκετά για να επιτρέψει την ανάλυση ορισμένων υποομάδων των δεδομένων, είναι επαρκής για να επιτρέπει
το μεγαλύτερο μέρος των απαιτούμενων στατιστικές τεχνικές για να χρησιμοποιηθούν

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Στα περισσότερα σχέδια έρευνας του κόστους του δείγματος θα είναι ένα συμβιβασμό μεταξύ, του χρόνου και του κόστουςΗ απαιτούμενη ακρίβεια (baby beef, 1997).DE Vaus (1996), επισημαίνεται η ανάγκη για το μέγεθος του δείγματοςεξαρτάται από τις απαιτήσεις των δειγμάτων και στην αλλαγή της αλλαγής βαθμόσχετικά με τις βασικές μεταβλητές του πληθυσμού στην έρευνα.πού αναμένεται ναΚεφάλαιο 4 η μεθοδολογία173Η απάντηση μπορεί να είναι η μεταβλητή ήταν 50 / 50, ένα μεγαλύτερο δείγμα είναι απαραίτητη.Επιπλέον,Πρέπει να υπο - ομάδες μέρος στην ανάλυση, η οποία πρέπει να λαμβάνει υπόψηΓια τον καθορισμό της ποσότητας του δείγματος.Αν υπάρχει μια διαμάχη εάν το δείγμα στη βιβλιογραφίαΤο μέγεθος του πληθυσμού σχετικά με το συνολικό μέγεθος.Neumann (2000) έδειξαν ότι, για τηνΠάνω από 100% του πληθυσμού που 100.000 άτομα θα πρέπει να είναι δείγμα.Λαμβάνοντας υπόψη ότι ηΟι επισκέπτες από το εξωτερικό του πληθυσμού χαμηλότερη εκτίμηση 560000 (BtA, 2002)Σύμφωνα με τον τύπο, το μέγεθος του δείγματος θα 5600 ετησίως στην περιοχή, ή860 για οκτώ εβδομάδες κατά τη διάρκεια της έρευνας, δεν λαμβάνει υπόψη εποχιακούς παράγοντεςAccount10.Ωστόσο, του βοείου κρέατος (1997) δείχνει ότι πολλές μικρές δείγμα πληθυσμούΕίναι λίγο προβληματική, διότι το μεγαλύτερο δείγμα και δεν υπήρξε σημαντική αύξηση της εμπιστοσύνηςεπίπεδο.Η μελέτη και η έλλειψη ένα πλαίσιο δειγματοληψίας,Δεν είναι δυνατόν η απάντηση ή εικασίες της ομοιογένειας τουΗ Ομάδα του πληθυσμού.Ωστόσο, σύμφωνα με τον υπολογισμόΤο μοσχάρι ήταν με διάστημα εμπιστοσύνης (1997), το δείγμα μπορεί να είπε,Το μέγεθος του δείγματος για ένα επίπεδο εμπιστοσύνης που κυμαίνεται από 250 ομοιόμορφα 2,7%σε 6,2% του πληθυσμού, έχουν 50 / 50 μεταβλητές και η διάσπαση.Tull και χόκινς προτείνει από μια εναλλακτική μέθοδο για τον υπολογισμό του μεγέθους του δείγματος(1993), που επισημαίνει ότι πρέπει να την ποσότητα του δείγματος για την εκτίμηση του πληθυσμούαφορά το πρόβλημα των μεθόδων μπορεί να υπολογίζεται από τις ακόλουθες πληροφορίες:1.Επιτρέπεται λάθος, από τον ερευνητή,Διάγραμμα 10 860 από δια 5600 δια 52 (σε ένα έτος, επί 8 εβδομάδες) (εβδομάδες)Έρευνα).Κεφάλαιο 4 η μεθοδολογία1742.από τον ερευνητή με επίπεδο εμπιστοσύνης3.Η εκτίμηση του πληθυσμού τυπική απόκλισηΗ φόρμουλα του δείγματος υπολογίζεται ως εξής n είναι το μέγεθος του δείγματος, ZΕίναι εμπιστοσύνη συντελεστής διακύμανσης και σ ε ² είναι επιτρέπεταιΤο σφάλμα.²² ²E -ZN =Το λάθος είναι η μονάδα καθορίζεται με μέτρηση της μεταβλητές στο πρόβλημα.Στην περίπτωση αυτή,από την έρευνα δεδομένων για χρονικό διάστημα η εξίσωση που ελέγχθηκανΗ μονάδα μέτρησης είναι επτά σημεία Likert κλίμακα.5%17 σημεία Likert Πίνακας επιτρεπόμενο σφάλμα είναι 5%, 6 (0, 3).Z - scoreεπίπεδο εμπιστοσύνης 95% 1.96 και tal και έκθεση χόκινς (1993),Για τον υπολογισμό της από προηγούμενες μελέτες επτά σημείων για την εκτίμηση της διακύμανσης της κλίμακας 3,5.Με αυτά τα στοιχεία, οι εξισώσεις 149 αποτελέσματα, όπως φαίνεται παρακάτω. Ως εκ τούτου,αφορά επτά σημείων Likert σημαίνει ότι συνιστά πρόβλημα το μέγεθος του δείγματοςκλίμακα που επιτρέπει το σφάλμα είναι 5% για επίπεδο εμπιστοσύνης 95%, και 149.1490,3 ²1.96 ² 3,5N = =Πρέπει να τονιστεί ότι, για τον υπολογισμό των παραπάνω εξισώσεις για σχεδιασμό, το μέγεθος του δείγματοςαπλή τυχαία δειγματοληψία.Σε ένα πλαίσιο δειγματοληψίας, σε περίπτωση που δεν είναι δυνατόν ναΤο πλήθος μας προέρχονται από μια απλή τυχαία δείγματα.Μη την πιθανότητα δειγματοληψίαςτεχνολογία, όπως η έρευνα, είναι δυνατόν να χρειάζεται ένα μεγαλύτεροΤο μέγεθος του δείγματος.Περαιτέρω καθοδήγηση για το δείγμα είναι από την de Vaus (1996).Κεφάλαιο 4 η μεθοδολογία175δείχνουν ότι, για ένα ετερογενή πληθυσμό και 5% σφάλματα δειγματοληψίας μια αποδεκτήΤο μέγεθος του δείγματος είναι 256.Τέλος πάντων, δεν προβλέπεται ελάχιστο δείγμα μη την πιθανότητα τα δείγματαΑυτό φυσικά.(DE Vaus 1996:79) ότι "η απόφαση θα ένα δείγμα...Στο κόστος, την ακρίβεια, την έρευνα σχετικά με τη φύση και την τέχνη του συμβιβασμού μεταξύ τωνμπορεί να ".Η ποσότητα του δείγματος υπολογίζεται το πρόβλημαΕίναι ήδη περίπλοκη αντιφατικά στοιχεία για το μέγεθος του πληθυσμού και την έλλειψηεπισκέψεις στο εξωτερικό το Μάντσεστερ εποχιακές πληροφορίες.χρησιμοποιεί ένα μεγαλύτεροένα χρονικό διάστημα μια επέκταση του πεδίου εφαρμογής της έρευνα χώρων αξιολογητήΧωρίς αμφιβολία, θα αυξήσει την πρόσβαση της ποσότητας του δείγματος.Ωστόσο, ηΤα όρια της έρευνας και υψηλό ποσοστό απόκρισης, το δείγμα ήταν 279Οι επισκέπτες από το εξωτερικό θεωρείται επαρκής.Αν και το μέγεθος του δείγματος δεν μπορεί να είναι μεγάληαρκετά επιτρέπει στα δεδομένα ορισμένων επιμέρους ομάδα ανάλυσης, είναι αρκετό ναΟι απαιτούμενες στατιστικές τεχνικές