Είμαι κι εγώ ένα παιδί σαν τα αλλά,

Είμαι κι εγώ ένα παιδί σαν τα αλλά, θέλω να παίξω,
μα ποτέ μου δεν το θέλησα εκεί έξω να τρέξω.
Κρυφτό, κυνηγητό, μου φαντάζανε μπανάλ
Σ' ένα χωριό ήταν κι μαμά μου που δεν ήτανε νορμάλ
μα ο πατέρας που ήταν ηλεκτρονικός
σ' όλους έλεγε διαρκώς πόσο σπίρτο είναι ο μικρός
Δεν έπαιζα με μπάλες, playmobil και στρατιωτάκια,
χάζευα τους αριθμούς από τα κομπιουτερακιά
μες τις ώρες . Φτου! Ο μπαμπάς τον κανακάρη.
Δώρο χριστουγεννιάτικο το πρώτο μου atari.
Μόλις ψήλωσα λιγάκι χάρις στο σοκολατούχο,
λιώνανε στα χέρια μου τα pacman και τα ufo.
Στα hi-score έβλεπα πάντα τα αρχικά μου,
έσπαγα όλα τα ρεκόρ έτσι κι αλλιώς κι αυτά δικά μου.
Spectrum, Amstrad, Αmiga και PCια
κάθε χρόνια τα αντάλλαζα πριν βγουν στα μαγαζιά,
το joystick στο χέρι χειμώνα - καλοκαίρι
μια πιστά όλη η ζωή μου που όμως είχα καταφέρει
να τη βγάλω μέχρι εδώ μόνο μ' ένα κανονάκι
κι ένιωθα σα το μπαλάκι σ' ένα κόσμο φλιπεράκι.

Η πιο δύσκολη πιστά είναι εκείνη της ζωής,
γιατί δεύτερη, άμα χάσεις, ευκαιρία δεν θα βρεις.
Εδώ δεν έχει κανονάκια ούτε κι άπειρο χρόνο
γι' αυτό και θα τη βγάλω με τη τρελά μου μόνο.
Στη πιο δύσκολη πιστά οι πόντοι δεν μετράνε
δεν έχει πάντα δράση και τα κόλπα δεν περνάνε.
Πρόσεχε το game over μια φορά μόνο θα δεις
στη πιο δύσκολη τη πίστα της ζωής

Στη πιο δύσκολη τη πίστα της ζωής δεν ξέρεις τί θα δεις
και τι θα βρεις, όταν θα μπεις, δεν θα μπορείς
να βγεις. Έτσι κι εγώ με το καιρό
μεγάλωσα και γνώρισα τον κόσμο τον σκληρό.
Σ' όλη τη γειτονία οι παλιοκουτσομπόλες
μίλαγαν και με δείχναν οι καριόλες.
Η περίπτερου με πείραζε, μια κότα με σαμπό,
"το παιδάκι το τρελό νομίζω ότι έγινε ρομπότ".
Στην αυλή του σχολείου δεν με παίζανε οι άλλοι,
με φώναζαν «πιου πιου» ή τετράγωνο κεφάλι.
Στη πρώτη μου αγάπη που τη λέγανε Μαρία
είπα το "σ' αγαπώ" κι αυτή το είπε στη κύρια.
«κυρία δασκάλα, πέστε του βλάκα του μπλιμπλίκι,
συνεχεία μου κολλάει, με πιάνει φρίκη».
Στο λύκειο τα ίδια κι ας είχα τόσο μπόι
κάτω από το θρανίο ξετίναζα το game boy.
Τώρα θα παω στρατό κι ας χρωστάω της Μιχαλούς
μακάρι να με βάλουνε να ρίχνω στους κακούς
αν είναι να έρθει το game over ας έρθει ηρωικά,
αφού ζω εικονικά ας χαθώ πραγματικά.

Αποτελέσματα (Αγγλικά) 2:

Είμαικιεγώέναπαιδίσαντααλλά，θέλωναπαίξω，
μαποτέμουδεντοθέλησαεκείέξωνατρέξω。
Κρυφτό，κυνηγητό，μουφαντάζανεμπανάλ
Σ”έναχωριόήτανκιμαμάμουπουδενήτανενορμάλ
μαοπατέραςπουήτανηλεκτρονικός
σ”όλουςέλεγεδιαρκώςπόσοσπίρτοείναιομικρός
Δενέπαιζαμεμπάλες，Playmobilκαιστρατιωτάκια，
χάζευατουςαριθμούςαπότακομπιουτερακιά
μεςτιςώρες。Φτου！Ομπαμπάςτονκανακάρη
Δώροχριστουγεννιάτικοτοπρώτομου雅达利。
Μόλιςψήλωσαλιγάκιχάριςστοσοκολατούχο，
λιώνανεσταχέριαμουταpacmanκαιταUFO。
Στα喜评分έβλεπαπάντατααρχικάμου，
έσπαγαόλαταρεκόρέτσικιαλλιώςκιαυτάδικάμου
谱，联，Α多边投资担保机构καιPCια
κάθεχρόνιατααντάλλαζαπρινβγουνσταμαγαζιά，
το操纵杆στοχέριχειμώνα-καλοκαίρι
μιαπιστάόληηζωήμουπουόμωςείχακαταφέρει
νατηβγάλωμέχριεδώμόνομ”ένακανονάκι
κιένιωθασατομπαλάκισ”ένακόσμοφλιπεράκι。

Ηπιοδύσκοληπιστάείναιεκείνητηςζωής，
γιατίδεύτερη，άμαχάσεις，ευκαιρίαδενθαβρεις。
Εδώδενέχεικανονάκιαούτεκιάπειροχρόνο
γι”αυτόκαιθατηβγάλωμετητρελάμουμόνο。
Στηπιοδύσκοληπιστάοιπόντοιδενμετράνε
δενέχειπάνταδράσηκαιτακόλπαδενπερνάνε。
Πρόσεχετο游戏结束μιαφοράμόνοθαδεις
στηπιοδύσκολητηπίστατηςζωής

Στηπιοδύσκολητηπίστατηςζωήςδενξέρειςτίθαδεις
καιτιθαβρεις，ότανθαμπεις，δενθαμπορείς
ναβγεις。Έτσικιεγώμετοκαιρό
μεγάλωσακαιγνώρισατονκόσμοτονσκληρό。
Σ”όλητηγειτονίαοιπαλιοκουτσομπόλες
μίλαγανκαιμεδείχνανοικαριόλες。
Ηπερίπτερουμεπείραζε，μιακόταμεσαμπό，
”τοπαιδάκιτοτρελόνομίζωότιέγινερομπότ”。
Στηναυλήτουσχολείουδενμεπαίζανεοιάλλοι，
μεφώναζαν«πιουπιου»ήτετράγωνοκεφάλι
ΣτηπρώτημουαγάπηπουτηλέγανεΜαρία
είπατο”σ”αγαπώ”κιαυτήτοείπεστηκύρια。
«κυρίαδασκάλα，πέστετουβλάκατουμπλιμπλίκι，
συνεχείαμουκολλάει，μεπιάνειφρίκη»。
Στολύκειοταίδιακιαςείχατόσομπόι
κάτωαπότοθρανίοξετίναζατο游戏男孩。
ΤώραθαπαωστρατόκιαςχρωστάωτηςΜιχαλούς
μακάριναμεβάλουνεναρίχνωστουςκακούς
ανείναιναέρθειτο游戏结束αςέρθειηρωικά，
αφούζωεικονικάαςχαθώπραγματικά。

Αποτελέσματα (Αγγλικά) 3:

I too am a child like but, I want to play,
but never not wanted me out there to run.
hide and seek, Chase, banal
fantazane me in a village was my mom was not normal
but the father who was online
everyone always said how match is the small
I wasn't playing with balls, playmobil and soldiers,
just the numbers from the kompioyterakia
straight hours. Phew! Daddy kanakari.
My Christmas gift the first atari.
Just a little thanks to the chocolate psilwsa,
liwnane in my hands the pacman and UFOs.
in the hi-score always see my initials,
espaga all records anyway and these my own.
Spectrum, Amstrad, Amiga and PCia
each antallaza years before going to the shops,
joystick up winter-summer
a faithfully my whole life but I had managed to get up to here only a Kanun
and I felt like the ball in a world Pinball.

the most difficult life are faithfully,
because second, if you lose, you will find no chance.
Here has no cannons and infinite time
so I'll get with my crazy only.
in the most difficult points are not faithfully count
has not always action and not pass tricks.
Watch the game over once only will see
in more difficult to track the life

The more difficult the racetrack of life do not know what we will see
and what you find when you enter, you will not be able to leave. So, too, with the weather
grew up and met the world durum.
throughout the neighbourhood the paliokoytsompoles
speaking with the karioles deichnan.
the kiosk with a mind, a hen with shoe,
"kiddie crazy I think was robot".
in the school yard with no others
played with screamed "what hard what hard" or square head.
In my first love who said Maria
said "I love you" and she said the main.
"Lady schoolteacher, tell Butthead of my mplimpliki,
then crashes, with catches horror." in high school the same even though I had both boy
under the xetinaza the game boy settee.
Now and let army Pao will owe the Michaloys
I wish to baloyne to hurl in bad
if it is to come to the game over let's come heroically,
after live virtual let's get lost really.