At the beginning of this chapter, t

At the beginning of this chapter, the use of Manchester as an example in the urban
tourism destination typologies of Law (1996) and Page (1995) was discussed. Page
(1995) describes Manchester as an inner city urban tourism destination. However,
the fact that the majority of Manchester’s visitor attractions are in the centre of the
city does not distinguish it adequately from any other tourist city. Law (1996)
fittingly categorises Manchester along with other industrial cities whose industrial
character is a barrier to tourism development. Whilst major areas of the city have
been physically regenerated, often with the tourist in mind, Manchester’s reputation
as a grim, industrial, northern town with few vestiges of culture and even fewer
attractions still appears to be widely credited. Numerous travel articles begin with an
allusion to this clichéd image (e.g. Watson, 1998; Rigby, 2000; Cansino, 2002;
Walker, 2002). All, however, continue with surprise at Manchester’s appeal as a
visitor destination and praise for the regeneration effort that the city has undergone.
There is a marked contrast between Buckley and Witt’s (1989:138) description of
Manchester as a ‘difficult area’ in terms of tourism development and that of Braham
(1999:39) a decade later, who depicts Manchester as ‘the vibrant and exciting capital
of the north of England’.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Στην αρχή του κεφαλαίου αυτού, η χρήση του Μάντσεστερ ως παράδειγμα στις αστικές
τυπολογίες τουριστικού προορισμού του Νόμου (1996) και Page (1995) συζητήθηκε. Page
(1995) περιγράφει την Μάντσεστερ ως κέντρο της πόλης αστικό τουριστικό προορισμό. Ωστόσο,
το γεγονός ότι η πλειοψηφία των πόλων έλξης επισκεπτών Μάντσεστερ βρίσκονται στο κέντρο της
πόλης δεν το διακρίνει επαρκώς από οποιαδήποτε άλλη τουριστική πόλη. Νόμος (1996)
κατηγοριοποιεί ταιριαστά Μάντσεστερ μαζί με άλλες βιομηχανικές πόλεις των οποίων η βιομηχανική
χαρακτήρας είναι ένα εμπόδιο για την ανάπτυξη του τουρισμού. Ενώ μεγάλες περιοχές της πόλης έχουν
υποστεί φυσική αναγέννηση, συχνά με την τουριστική κατά νου, η φήμη του Μάντσεστερ
ως ζοφερή, βιομηχανική, βόρεια πόλη με λίγα απομεινάρια του πολιτισμού και ακόμη λιγότεροι
τα αξιοθέατα ακόμα φαίνεται να πιστώνεται ευρέως. Πολυάριθμες ταξιδιωτικά άρθρα αρχίζουν με μια
νύξη σε αυτήν την κλισέ εικόνα (π.χ. Watson, 1998? Rigby, 2000? Cansino, 2002?
Walker, 2002). Όλα, όμως, συνεχίζουν με έκπληξη κατόπιν προσφυγής του Μάντσεστερ ως
προορισμό των επισκεπτών και επαίνους για την προσπάθεια αναγέννησης ότι η πόλη έχει υποστεί.
Υπάρχει μια έντονη αντίθεση ανάμεσα Buckley και Witt του (1989: 138) περιγραφή του
Μάντσεστερ ως «δύσκολη περιοχή» στην τους όρους της τουριστικής ανάπτυξης και της Braham
(1999: 39) μια δεκαετία αργότερα, ο οποίος απεικονίζει το Μάντσεστερ ως «ζωντανή και συναρπαστική πρωτεύουσα
της βόρειας Αγγλίας».

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Το παρόν κεφάλαιο αρχίζει με το Μάντσεστερ, για παράδειγμα, στην πόληΝομική τουριστικό προορισμό τύπου (1996) (1995) και ".σελίδεςΤο Μάντσεστερ (1995) περιγράφεται ως μια εσωτερική πόλη τουριστικό προορισμό.Ωστόσο,Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τουρίστες στο Μάντσεστερ είναι κέντροΔεν γίνεται επαρκής διάκριση της πόλης από οποιαδήποτε άλλη τουριστική πόλη.Νομικά (1996)κατάλληλη ταξινόμηση με άλλες βιομηχανικές πόλεις της βιομηχανίας στο ΜάντσεστερΕίναι ένα εμπόδιο για την ανάπτυξη του τουρισμού χαρακτήρα.Αν και η κύρια περιοχή της πόληςΤο Σώμα της αναγέννησης, συχνά με τους τουρίστες, η φήμη του ΜάντσεστερΩς μια σοβαρή, ορισμένα από τα ερείπια του πολιτισμού πόλη στη βιομηχανία, και ακόμη λιγότεροσημεία εξακολουθούν να εμφανίζονται θεωρείται ευρέως.Πολλά τουριστικά άρθρα, ξεκίνα από την αρχή,Σύμφωνα με αυτή την κλισέ τρισδιάστατη εικόνα (όπως 坎辛诺 ρίγκμπι, Watson, το 1998, το 2000, το 2002,Γουόκερ, 2002).Ωστόσο, όλες οι εκπλήξεις στο Μάντσεστερ ως μια ελκυστική,στους τουρίστες και εμπειρία της πόλης προσπάθειες ανάκαμψης επαίνους.Σε αντίθεση με μπάρκλεϊ και Witte (1989:138) περιγραφήΤο Μάντσεστερ ως "ένα δύσκολο τομέα στην τουριστική ανάπτυξη, Braham(1999:39) μετά από ένα έτος στο Μάντσεστερ, περιέγραψε το σθένος και συναρπαστικό κεφάλαιοΤο βόρειο τμήμα της Αγγλίας.