The pleasure travel destination cho

The pleasure travel destination choice process has been conceptualized in the literature from four different perspectives. First, destination choice has been viewed as a cognitive process involving perception of stimuli, associating stimuli with needs, evaluating alternatives, and assessing whether expectations have been met (Assael 1984). Second, it has been perceived as a reasoned action determined by attitude about the action and by the influence of social groups (Ajzen and Fishbein 1980). Third, it has been viewed as an economic activity, where an alternative is selected that maximizes utility (Harris, Driver and Bergersen 1985). Fourth, it has been perceived as leisure participation which is embedded in perceived competence and results in seeking destination attributes that are believed to offer optimal arousal (Iso- Aloha
1980)

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Διαδικασίας επιλογής ευχαρίστηση ταξιδιωτικό προορισμό έχει ήταν αντιληπτές στη βιβλιογραφία από τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πρώτα, έχει προβληθεί ως γνωστική διαδικασία που περιλαμβάνει την αντίληψη των ερεθισμάτων, η ένταξη της ερεθίσματα με ανάγκες, η αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων, επιλογή προορισμού και εκτίμηση του κατά πόσον οι προσδοκίες έχουν συναντήθηκε (Assael 1984). Δεύτερον, έχει γίνει αντιληπτός ως αιτιολογημένη δράση καθοριστεί από στάση σχετικά με τη δράση και από την επιρροή των κοινωνικών ομάδων (Ajzen και Fishbein 1980). Τρίτον, έχει επισκεφθεί ως οικονομική δραστηριότητα, όπου επιλέγεται η εναλλακτική λύση που μεγιστοποιεί τη χρησιμότητα (Harris, οδηγός και Bergersen 1985). Τέταρτον, έχει γίνει αντιληπτός ως συμμετοχή αναψυχής που είναι ενσωματωμένη σε αντιληπτή ικανότητα και τα αποτελέσματα στην Αναζήτηση προορισμού χαρακτηριστικά που πιστεύεται ότι προσφέρει βέλτιστη διέγερσης (Iso - Aloha 1980)

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η διαδικασία επιλογής ταξιδιωτικό προορισμό αναψυχής έχει επινοήσει στην βιβλιογραφία από τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες. Κατ 'αρχάς, η επιλογή προορισμού έχει θεωρηθεί ως μια γνωστική διαδικασία που περιλαμβάνει την αντίληψη των ερεθισμάτων, συνδέοντας ερεθίσματα με τις ανάγκες, την αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων, και να εκτιμήσει εάν έχουν τηρηθεί οι προσδοκίες (Assael 1984). Δεύτερον, έχει γίνει αντιληπτή ως μια αιτιολογημένη δράση καθορίζεται από τη στάση σχετικά με τη δράση και από την επιρροή των κοινωνικών ομάδων (Ajzen και Fishbein 1980). Τρίτον, έχει θεωρηθεί ως οικονομική δραστηριότητα, όπου έχει επιλεγεί μια εναλλακτική λύση που μεγιστοποιεί την χρησιμότητα (Harris, οδηγού και Bergersen 1985). Τέταρτον, έχει εκληφθεί ως συμμετοχή αναψυχής το οποίο είναι ενσωματωμένο στην αντιλαμβανόμενη ικανότητα και τα αποτελέσματα στην αναζήτηση ιδιότητες προορισμό που πιστεύεται ότι προσφέρουν βέλτιστη διέγερση (Iso-Aloha
1980)