The value-maximizing organization d

The value-maximizing organization design does not involve the:
a. assignment of decision rights.
b. matching of worker incentives with managerial motives.
c. development of mechanisms for decision management and control.
d. establishment of the regulatory environment.


ANS: D

4. Business profit is:
a. the residual of sales revenue minus the explicit accounting costs of doing business.
b. a normal rate of return.
c. economic profit.
d. the return on stockholders' equity.


ANS: A

5. In a free market economy, the optimal quality of goods and services is determined by:
a. workers.
b. firms.
c. government.
d. customers.


ANS: D

6. Managers who seek satisfactory rather than optimal results:
a. take actions that benefit parties other than stockholders.
b. are insensitive to social constraints.
c. are insensitive to self-imposed constraints.
d. increase allocative efficiency.


ANS: A

7. Nonvalue-maximizing behavior is most common:
a. in vigorously competitive markets.
b. when shareholders are poorly informed.
c. when managers own a significant ownership interest.
d. in the production of goods rather than services.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η σχεδίαση της οργάνωσης των αξία-μεγιστοποίηση δεν συνεπάγεται το:α. εκχώρησης δικαιωμάτων απόφαση.β. ταιριάζουν κινήτρων των εργαζομένων με διευθυντικές κίνητρα.γ. ανάπτυξη μηχανισμών για την απόφαση διαχείρισης και ελέγχου.δ. ίδρυση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.ANS: D 4. επιχειρηματικό κέρδος είναι:α. το υπόλοιπο των εσόδων από τις πωλήσεις μείον την ρητή λογιστική κόστους των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.β. ένα κανονικό ποσοστό απόδοσης.γ. οικονομικό όφελος.δ. η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων μετόχων.ANS: A 5. σε μια οικονομία της ελεύθερης αγοράς, την άριστη ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών καθορίζεται από:α. εργαζόμενοι.β. στις επιχειρήσεις.γ. κυβέρνηση.δ. πελάτες.ANS: D 6. οι διαχειριστές που επιδιώκουν την ικανοποιητική αντί για καλύτερα αποτελέσματα:α. αναλάβει δράσεις προς όφελος των μερών, εκτός από τους μετόχους.β. είναι αναίσθητα στο κοινωνικό περιορισμούς.γ. είναι ευαίσθητος ως προς αυτο-επιβαλλόμενους περιορισμούς.δ. αύξηση πλήξει την αποδοτικότητα.ANS: A 7. nonvalue-μεγιστοποίηση συμπεριφορά είναι πιο κοινό:α. σε δυναμικά σε ανταγωνιστικές αγορές.β. όταν οι μέτοχοι να είναι σωστά ενημερωμένη.γ. όταν οι διαχειριστές κατέχουν μια σημαντική ιδιοκτησιακό καθεστώς.δ. στην παραγωγή αγαθών και όχι υπηρεσίες.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η μεγιστοποίησης της αξίας του σχεδιασμού οργάνωση δεν συνεπάγεται την:
α. εκχώρηση των δικαιωμάτων απόφαση.
β. αντιστοίχιση των κινήτρων των εργαζομένων με διευθυντικά κίνητρα.
γ. ανάπτυξη των μηχανισμών για τη διαχείριση λήψης αποφάσεων και ελέγχου.
δ. καθιέρωση του κανονιστικού περιβάλλοντος. ANS: D 4. Επιχειρηματικό κέρδος είναι: α. το υπολειπόμενο εσόδων από πωλήσεις μείον τις ρητή λογιστικής κόστους της επιχειρηματικής δραστηριότητας. β. ένα κανονικό ποσοστό απόδοσης. γ. οικονομικά κέρδη. δ. η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων των μετόχων. ANS: Α 5. Σε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, η βέλτιστη ποιότητα των αγαθών και των υπηρεσιών καθορίζεται από: α. εργαζομένων. β. επιχειρήσεις. γ. κυβέρνηση. δ. πελάτες. ANS: D 6. Διευθυντές που αναζητούν ικανοποιητικές παρά βέλτιστα αποτελέσματα: α. αναλάβουν δράσεις που ωφελούν άλλα μέρη εκτός από τους μετόχους. β. δεν είναι ευαίσθητα σε κοινωνικούς περιορισμούς. γ. είναι ευαίσθητα στην αυτο-επιβληθεί περιορισμοί. δ. την αύξηση της αποδοτικής κατανομής. ANS: A 7. Nonvalue-συμπεριφορά μεγιστοποίησης είναι η πιο κοινή: α. σε έντονα ανταγωνιστικές αγορές. β. όταν οι μέτοχοι δεν είναι καλά ενημερωμένοι. γ. όταν οι διευθυντές κατέχουν ένα σημαντικό ενδιαφέρον ιδιοκτησίας. δ. στην παραγωγή των προϊόντων παρά των υπηρεσιών.