ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ πολλαπλής επιλογής 1. Η αξία του διαφυγόντος σχετίζονται με την τρέχουσα αντί για την επόμενη καλύτερη χρήση ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου ονομάζεται: α. τρέχον κόστος. β. κόστος αντικατάστασης. γ. ιστορικό κόστος. δ. κόστος ευκαιρίας. 2. Οι μη ανακτήσιμες δαπάνες: α. συνήθως περιλαμβάνει πολλαπλές μονάδες παραγωγής. β. δεν διαφέρουν μεταξύ των εναλλακτικών αποφάσεων. γ. μπαίνουν στο παιχνίδι όταν υπολογισμό του κόστους των προσθέτοντας μια νέα σειρά προϊόντων, διαφημιστική εκστρατεία, βάρδια παραγωγής, ή οργανωτικής δομής. δ. παίζουν ρόλο στον προσδιορισμό της βέλτιστης πορεία δράσης. 3. Βραχυπρόθεσμα, η: α. εταιρεία έχει την πλήρη ευελιξία όσον αφορά τη χρήση των εισροών. β. διαθεσιμότητα όλων των εισόδων είναι σταθερή. γ. περίοδος λειτουργίας είναι μεγαλύτερη από την περίοδο προγραμματισμού. δ. διαθεσιμότητα ενός τουλάχιστον εισόδου είναι σταθερή. 4. Σε μακροπρόθεσμη βάση, η: α. διαθεσιμότητα του τουλάχιστον μία είσοδο είναι σταθερή. β. Οι αποφάσεις λειτουργίας επιχείρησης συνήθως περιορίζεται από δαπάνες πριν πρωτεύουσα. γ. διαθεσιμότητα όλων, αλλά μια είσοδος είναι καθορισμένη. δ. εταιρεία έχει την πλήρη ευελιξία όσον αφορά τη χρήση των εισροών. 5. Το ποσό που πρέπει να καταβληθεί για ένα θέμα που βρίσκεται υπό τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς είναι: α. ιστορικό κόστος. β. κόστος αντικατάστασης. γ. οριακό κόστος. δ. τρέχον κόστος. 6. Το κόστος απόκτησης ενός περιουσιακού στοιχείου είναι: α. ένα κόστος αντικατάστασης. β. σιωπηρή κόστος. γ. ρητή κόστος. d. κοστίσει μια ευκαιρία. 7. Επιπλέον κόστος είναι η μεταβολή του: α. το συνολικό κόστος που προκαλείται από ένα δεδομένο διοικητικών αποφάσεων. β. noncash δαπάνες που προκαλούνται από ένα συγκεκριμένο διοικητικών αποφάσεων. γ. out-of-τσέπη του κόστους που προκαλείται από ένα δεδομένο διοικητικών αποφάσεων. δ. μεταβλητό κόστος που προκαλείται από ένα δεδομένο διοικητικών αποφάσεων. 8. Noncash δαπάνες είναι: α. ρητή κόστος. β. εφάπαξ έξοδα. γ. οριακό κόστος. δ. έμμεσο κόστος. 9. Στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, η διαχείριση θα πρέπει να αγνοήσουμε: α. έμμεσο κόστος. β. ιστορικού κόστους. γ. εφάπαξ έξοδα. δ. οριακό κόστος. 10. Στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, η διαχείριση θα πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη: α. σχετικές δαπάνες. β. εφάπαξ έξοδα. γ. έμμεσο κόστος μόνο. δ. ιστορικού κόστους. 11. Τα πάγια έξοδα περιλαμβάνουν: α. μεταβλητές δαπάνες εργατικού δυναμικού. β. συνδέεται με την παραγωγή του ενεργειακού κόστους. γ. συνδέεται με την παραγωγή των πρώτων υλών. δ. μεταβλητό κόστος ενδιαφέρον για δανειακά κεφάλαια. 12. Το οριακό κόστος ισούται με: α. το μέσο μεταβλητό κόστος στο μέγιστο σημείο. του β. η μεταβολή του συνολικού σταθερού κόστους διαιρούμενο με την αλλαγή στην ποσότητα. γ. η μεταβολή του συνόλου μεταβλητό κόστος διαιρούμενο με την αλλαγή στην ποσότητα. δ. συνολικό κόστος διαιρούμενο με την ποσότητα. 13. Επιπλέον κόστος: α. ισούται πάντα με το οριακό κόστος. β. Ποτέ δεν συνεπάγεται πολλαπλές άουτ. γ. είναι το επιπλέον κόστος συνδέεται με ένα συγκεκριμένο διοικητικών αποφάσεων. δ. είναι συνήθως μικρότερη από το ιστορικό κόστος. 14. Εάν η παραγωγικότητα των μεταβλητών παραγόντων μειώνεται σε βραχυπρόθεσμα: α. οριακό κόστος θα πρέπει να αυξηθεί καθώς αυξάνεται η παραγωγή. β. μέσο κόστος πρέπει να μειωθεί με την αύξηση της παραγωγής. γ. μέσο κόστος πρέπει να αυξηθεί καθώς αυξάνεται η παραγωγή. δ. οριακό κόστος πρέπει να μειωθεί καθώς αυξάνεται η παραγωγή. 15. Αν η κλίση του ενός μακροχρόνιου συνολικού κόστους λειτουργίας μειώνεται καθώς το προϊόν αυξάνεται, υποκείμενη εκθέματα συνάρτηση παραγωγής της επιχείρησης: α. σταθερές αποδόσεις κλίμακας. β. μειούμενες αποδόσεις κλίμακας. γ. μειούμενες αποδόσεις είσοδο παράγοντα. δ. αυξανόμενες αποδόσεις κλίμακας. 16. Μέσο κόστος μειώνεται ως έξοδο επεκτείνεται σε διαδικασία παραγωγής με: α. σταθερές αποδόσεις κλίμακας. β. μειούμενες αποδόσεις κλίμακας. γ. μειούμενες αποδόσεις είσοδο παράγοντα. δ. αυξανόμενες αποδόσεις κλίμακας. 17. Αν μια συνολική εκθέματα καμπύλη προϊόν αυξανόμενες αποδόσεις σε μια μεταβλητή εισόδου, η ελαστικότητα του κόστους είναι: α. ίσο προς ένα. β. μεγαλύτερο από το ένα. γ. άγνωστος, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες. δ. λιγότερο από ένα. 18. Κάθε σημείο σε μια μακροχρόνια καμπύλη μέσου κόστους είναι το ελάχιστο: α. σημείο στην καμπύλη της βραχυπρόθεσμης οριακού κόστους. β. βραχυπρόθεσμο μέσο κόστος παραγωγής. γ. μακροχρόνιο μέσο κόστος παραγωγής. δ. σημείο για την βραχυχρόνια καμπύλη μέσου κόστους. 19. Η χωρητικότητα μίας επιχείρησης είναι η παραγωγή: α. μέγιστο που μπορεί να παραχθεί σε μακροπρόθεσμη βάση. β. επίπεδο όπου ελαχιστοποιούνται βραχυπρόθεσμα μέσο κόστος. γ. επίπεδο όπου ελαχιστοποιούνται μακροχρόνιο μέσο κόστος. δ. μέγιστο που μπορεί να παραχθεί σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. 20. Το ποσό που καταβάλλεται είναι: α. ιστορικό κόστος. β. κόστος ευκαιρίας. γ. τρέχον κόστος. δ. κόστος αντικατάστασης. 21. Η αλλαγή στο κόστος που προκαλείται από ένα δεδομένο διευθυντικές απόφαση είναι: α. σιωπηρή κόστος. β. οριακό κόστος. γ. ρητή κόστος. δ. κόστος ευκαιρίας. 22. Δαπάνες που δεν διαφέρουν μεταξύ των εναλλακτικών λύσεων απόφαση είναι: α. σιωπηρή. β. ρητή. γ. βυθίστηκε. δ. οικονομικών. 23. Η σχέση κόστους-εξόδου για ένα συγκεκριμένο φυτό και το λειτουργικό περιβάλλον είναι η: α. καμπύλη του κόστους βραχυπρόθεσμα. β. μακροχρόνιου συνολικού κόστους καμπύλη. γ. μακροχρόνιο οριακό κόστος καμπύλη. δ. μακροχρόνια καμπύλη μέσου κόστους. 24. Η στάθμη εξόδου στο οποίο ελαχιστοποιούνται βραχυπρόθεσμο μέσο κόστος είναι: α. ελάχιστη αποδοτική κλίμακα. β. όπου οι οικονομίες πολλών φυτών της κλίμακας ισοδυναμούν με μία. γ. όπου οι οικονομίες πολλών φυτών της κλίμακας υπερβαίνει το ένα. δ. ικανότητας. 25. Το κόστος ευκαιρίας δεν είναι: α. ένα πραγματικό οικονομικό κόστος. β. σιωπηρή κόστος. γ. ένα μεταβλητό κόστος. δ. κανένα από αυτά.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
