In other words, each tourist has a

In other words, each tourist has a distinct set of motivations, resources, accommodations, services, attractions, and movements, even though they may visit many of the same attractions during a trip.
Debbage (1991) suggests that personality types play a role in identifying the spatial behavior of tourists. His research in the Bahamas tested Plog’s (1974) model of the psychological profile of tourists.
He found that allocentric-types were more likely to leave the resort island in the early stages of their visit and were also more likely to take frequent trips off-island. Psychocentric tourists, on the other hand, tended to delay their departure from the resort area until later in the trip and also restricted their movement to nearby localities. These findings support Cohen’s (1979) idea of strangeness versus familiarity and the need for certain types of tourists to envelop themselves in what
he termed an environmental bubble of familiarity. Tourists who embrace the strangeness of a destination explore it widely, travel independently, and seek non-touristy activities. Others, though, are more constricted in their behavior and can find destinations to be confrontational.
Their actions are more tentative or structured and they are more likely to restrict their movements to areas clearly marked as being tourist friendly. In extreme cases, they may not leave the safety of a resort or hotel, unless accompanied by a guide.
While personality influences behavior, so too does interest. Fennell (1996) found that special interest tourists consumed a destination quite differently from mainstream, generalist tourists. They were much more purposeful and directed in their actions and more willing to visit lower-order attractions with specialist appeal. They also spent more time at each place visited. Group dynamics can also influence movements,
as a group of tourists must negotiate a mutually acceptable set of activities. An individual’s preferences may be subsumed by pressure to conform to the group, especially in collectivist societies like those found in Asia. The sociocultural background of tourists also appears to have an influence.
Cultural distance may also affect behavior, with tourists from culturally proximate source markets seeking different attractions and traveling to different areas within a destination than those from culturally distant origins (Flogenfeldt 1999; Lew 1987).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Με άλλα λόγια, κάθε επισκέπτης έχει μια ξεχωριστή σειρά κίνητρα, πόρων, καταλύματα, υπηρεσίες, αξιοθέατα, και κινήσεις, ακόμα κι αν μπορούν να το επισκέπτονται πολλά από τα ίδια αξιοθέατα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.Debbage (1991) προτείνει ότι τύποι προσωπικότητας διαδραματίζουν ένα ρόλο στον εντοπισμό τη χωρική συμπεριφορά των τουριστών. Η έρευνά του στις Μπαχάμες δοκιμαστεί (1974) μοντέλο του Plog το ψυχολογικό προφίλ των τουριστών.Βρήκε ότι allocentric-τύποι είχαν περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το νησί θέρετρο στα πρώτα στάδια της επίσκεψής τους, και επίσης είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν συχνά ταξίδια μακριά-νησί. Psychocentric τουρίστες, από την άλλη πλευρά, την τάση να καθυστερήσει την αναχώρησή τους από το ξενοδοχειακό συγκρότημα μέχρι αργότερα στο ταξίδι και επίσης να περιορίσει τη μετακίνησή τους σε κοντινές τοποθεσίες. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν Κοέν (1979) ιδέα από περίεργο σε σχέση οικειότητας και την ανάγκη για ορισμένους τύπους τουρίστες να περιβάλλουν τον εαυτό τους σε ό, τιονόμασε μία περιβαλλοντική φούσκα οικειότητας. Τουρίστες που αγκαλιάζουν την πρωτόγνωρη εμπειρία ενός προορισμού ευρέως το διερευνήσει, να ταξιδεύουν ανεξάρτητα, και να αναζητήσουν μη-τουριστικές δραστηριότητες. Άλλοι, όμως, είναι πιο στενόχωρα στη συμπεριφορά τους και να βρείτε προορισμοί να είναι αντιπαράθεσης.Οι ενέργειές τους είναι πιο δειλά ή δομημένο και είναι πιο πιθανό να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους στις περιοχές που φαίνεται καθαρά ως φιλική για τον τουρίστα. Σε ακραίες περιπτώσεις, δεν μπορεί να εγκαταλείψουν την ασφάλεια ενός θέρετρο ή ξενοδοχείο, εκτός εάν συνοδεύεται από ένα οδηγό.Ενώ προσωπικότητας επηρεάζει την συμπεριφορά, τόσο επίσης κάνει ενδιαφέρον. Fennell (1996) που βρήκε ότι τουριστών ειδικού ενδιαφέροντος καταναλώνεται ένα προορισμό αρκετά διαφορετικά από την επικρατούσα τάση, γενικού περιεχομένου τουρίστες. Ήταν πολύ πιο συντονισμένα και με τις ενέργειές τους και πιο πρόθυμοι να επισκεφτείτε τα αξιοθέατα της χαμηλότερης τάξης με ειδικό έκκληση. Επίσης, ξόδεψαν περισσότερο χρόνο σε κάθε τόπο που επισκέπτονται. Δυναμική ομάδα μπορεί επίσης να επηρεάσει τις κινήσεις,ως μια ομάδα τουριστών πρέπει να διαπραγματευτεί ένα αμοιβαία αποδεκτό σύνολο δραστηριοτήτων. Προτιμήσεις ενός ατόμου μπορεί να ενταχθεί σε πίεση για να συμμορφωθούν με την ομάδα, ειδικά στο κολεκτιβιστικών κοινωνίες όπως εκείνοι που βρίσκονται στην Ασία. Κοινωνικοπολιτιστική παρασκήνιο των τουριστών φαίνεται επίσης να έχουν κάποια επίδραση.Πολιτιστική απόσταση μπορεί επίσης να επηρεάσει την συμπεριφορά, με τους τουρίστες από πολιτιστικά εκ του συστάδην πηγή αγορές αναζητούν διαφορετικά αξιοθέατα και να ταξιδεύουν σε διαφορετικές περιοχές μέσα σε έναν προορισμό από εκείνα από πολιτιστικά γενεσιουργές αιτίες (Flogenfeldt 1999. Lew 1987).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Με άλλα λόγια, κάθε τουρίστας έχει ένα ξεχωριστό σύνολο των κινήτρων, των πόρων, καταλύματα, υπηρεσίες, αξιοθέατα και τις μετακινήσεις, ακόμη και αν μπορούν να επισκεφθούν πολλά από τα ίδια τα αξιοθέατα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.
Debbage (1991) προτείνει ότι οι τύποι προσωπικότητας παίζουν ρόλο στην εντοπισμό της χωρικής συμπεριφοράς των τουριστών. Η έρευνά του στις Μπαχάμες δοκιμάστηκαν (1974) μοντέλο Plog του ψυχολογικού προφίλ των τουριστών.
Βρήκε ότι allocentric τύποι είχαν περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το νησί θέρετρο στα πρώιμα στάδια της επίσκεψής τους και είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να λάβουν τα συχνά ταξίδια εκτός εμπορικού νησί. Psychocentric τουρίστες, από την άλλη πλευρά, είχαν την τάση να καθυστερήσει την αναχώρησή τους από το θέρετρο μέχρι αργότερα στο ταξίδι και περιορισμένη κίνηση τους σε κοντινές περιοχές. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν (1979) η ιδέα του Cohen του παράξενου σε σχέση οικειότητας και της ανάγκης για ορισμένους τύπους των τουριστών να τους τυλίξει σε αυτό
που ονομάζεται μια περιβαλλοντική φούσκα της οικειότητας. Οι τουρίστες που αγκαλιάζουν την παραδοξότητα ενός προορισμού θα διερευνήσει ευρέως, ταξιδεύουν ανεξάρτητα, και να αναζητήσουν μη-τουριστική δραστηριότητα. Άλλοι, όμως, είναι πιο στενόχωρα στη συμπεριφορά τους και μπορούν να βρουν προορισμούς για να είναι συγκρουσιακή.
Οι ενέργειές τους είναι πιο αβέβαιη ή δομημένη και είναι πιο πιθανό να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους στις περιοχές που επισημαίνονται σαφώς ως τουριστικό φιλικό. Σε ακραίες περιπτώσεις, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την ασφάλεια του ένα θέρετρο ή το ξενοδοχείο, αν δεν συνοδεύεται από έναν οδηγό.
Ενώ προσωπικότητα επηρεάζει τη συμπεριφορά, το ίδιο κάνει και πάρα πολύ ενδιαφέρον. Fennell (1996) διαπίστωσε ότι η ειδική τουρίστες ενδιαφέρον καταναλώνεται έναν προορισμό αρκετά διαφορετικά από τα mainstream, γενικού τουρίστες. Θα ήταν πολύ πιο σκόπιμη και κατευθύνεται στις ενέργειές τους και πιο πρόθυμοι να επισκεφτούν τα αξιοθέατα χαμηλότερης τάξης με εξειδικευμένες έφεση. Μπορούν επίσης να αφιερώσει περισσότερο χρόνο σε κάθε τόπο επίσκεψης. Δυναμική της ομάδας μπορεί επίσης να επηρεάσει τις κινήσεις,
σαν μια ομάδα τουριστών πρέπει να διαπραγματευθεί μια αμοιβαία αποδεκτή σύνολο των δραστηριοτήτων. Οι προτιμήσεις ενός ατόμου μπορεί να υπαχθεί με την πίεση να συμμορφωθούν με την ομάδα, ειδικά στην κολεκτιβιστική κοινωνίες όπως εκείνα που βρίσκονται στην Ασία. Η κοινωνικοπολιτισμική υπόβαθρο των τουριστών φαίνεται επίσης να έχουν κάποια επίδραση.
Πολιτιστικό απόσταση αυτή μπορεί επίσης να επηρεάσει τη συμπεριφορά, με τους τουρίστες από πολιτιστικά εγγύς αγορές πηγή αναζητούν διαφορετικά αξιοθέατα και τα ταξίδια σε διαφορετικές περιοχές μέσα σε ένα προορισμό από εκείνα πολιτισμικά μακρινό προέλευση (Flogenfeldt 1999? Lew 1987) .

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Με άλλα λόγια, κάθε επισκέπτη έχει διαφορετικά κίνητρα, τους πόρους, τις υπηρεσίες, στέγαση, pois, και λειτουργεί, ακόμη και να μπορούν να επισκέπτονται πολλοί τα ίδια σημεία στο ταξίδι.
ντεμπάκεϊ (1991) θεωρεί ότι η συμπεριφορά της αναγνώρισης, την προσωπικότητα τουρίστες το ρόλο της.Είναι στις Μπαχάμες για δοκιμή σχεδιασμού για τους τουρίστες (1974) ψυχολογική μοντέλο.
βρήκε τύπους πιο εύκολο απ 'το νησί θέρετρο και επίσκεψη σε πρώιμο στάδιο, και πιο εύκολα απ' το νησί δέχεται συχνά ταξίδια.Το πνεύμα του κεντρικού τουρίστες, και από την άλλη πλευρά,τείνουν να αναβάλει μέχρι την αναχώρησή τους θέρετρο, μετά το ταξίδι τους περιορίζει, επίσης, την κυκλοφορία στο κάπου εδώ κοντά.Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν κόεν (1979) παράξενο και εξοικείωσης και ορισμένων τύπων επισκέπτες από τον εαυτό μου σε τίποτα
αποκαλεί ένα οικείο περιβάλλον αφρό χρειάζεται σκέψη.Οι τουρίστες να αγκαλιάσει έναν άγνωστο για ευρεία αναζήτηση μη, να διερευνήσει τα ταξίδια των τουριστικών δραστηριοτήτων.Οι άλλοι, όμως, είναι περισσότερο περιορισμούς στη συμπεριφορά τους, μπορεί να βρούμε τον προορισμό είναι επιθετική δράση.
περισσότερο διστακτικό ή δομημένο, είναι πιο πιθανό να περιορίσει τις κινήσεις τους επισημαίνεται σαφώς ως φιλική στον τομέα του τουρισμού.Σε ακραίες περιπτώσεις, πιθανότατα δεν θα απ 'την ασφάλεια του ξενοδοχείου ή ξενοδοχεία για διακοπές, εκτός εάν συνοδεύεται από κατευθυντήριες γραμμές.芬内尔 (1996) δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους τουρίστες την τάση της κατανάλωσης εντελώς διαφορετικό προορισμό, απλοί τουρίστες.τους πιο στοχοθετημένη, και για τη δράση τους, πιο πρόθυμος να χαμηλής τάξεως αξιοθέατα και εμπειρογνώμονες για την επίσκεψη.Θα περάσεις περισσότερο χρόνο σε κάθε μέρος για επίσκεψη.πληθυσμιακή δυναμική μπορεί επίσης να επηρεάζει την κυκλοφορία, ως μια ομάδα τουριστών πρέπει να διαπραγματεύονται μια ομάδα αμοιβαία αποδοχή των δραστηριοτήτων.ένα άτομο μπορεί να είναι ομάδα πίεσης σύμφωνα με τις προτιμήσεις,ιδίως σε συλλογικό κοινωνικό, σαν αυτούς που βρέθηκε στην Ασία.Το κοινωνικό και το πολιτιστικό υπόβαθρο τουρίστες έχουν επίσης αντίκτυπο.
πολιτιστική απόσταση θα επηρεάζει τη συμπεριφορά από την πολιτιστική βιομηχανία, η τουριστική αγορά για διαφορετικές τοποθεσίες τουριστικού προορισμού τουριστών και διάφορες περιοχές από την μακρινή από πολιτισμική προέλευση (flogenfeldt 1999, LU, 1987).