The approach of Sliwa and Stewart-D

The approach of Sliwa and Stewart-David (2002) to measuring train SQ focuses on
internal quality measures. Sliwa and Stewart-David (2002) argue that, due to the
number of customer specific factors affecting SQ which are beyond the control of
the service provider, SQ is not an objective concept which can be researched and
managed. They therefore contend that the task of the service provider should be to
supply services that will be regarded as high quality by the highest possible
proportion of customers, whilst recognising that individual customers evaluate SQ
subjectively (ibid). Sliwa and Stewart-David’s (2002) analysis of train SQ focuses
on the attainment of aspects of internal quality, as measured by the rail companies
(e.g. percentage of trains running to time). Sliwa and Stewart-David’s (2002)
concept of ‘true quality’ is measured, not from a consumer perspective, but on the
basis of how train companies attempt to provide for the needs of different market
segments, in particular leisure and business travellers. The inference is that catering
for a passenger’s specific needs (within a market segment) will increase satisfaction
with the transport mode. Sliwa and Stewart-David’s study of train SQ leads them to
conclude that ‘…it is easier to understand and cater for those passengers’ needs which differ across the market segments than to provide consistent levels of socalled
‘hard’ [internal] quality...whose aspects are likely to be of similar importance
for all passenger groups’ (2002:19). However this methodology appears to
contradict the previously affirmed subjectivity of perceptions of true quality across
the range of attributes of SQ in public transport.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η προσέγγιση της Sliwa και Stewart-David (2002) για τη μέτρηση τρένο Τετραγωνικά επικεντρώνεται στιςεσωτερική Προδ. Sliwa και Stewart-David (2002) υποστηρίζουν ότι, λόγω τηςαριθμός του πελάτη συγκεκριμένες παράγοντες που επηρεάζουν τα Τετραγωνικά που είναι πέραν του ελέγχου τηςο φορέας παροχής υπηρεσιών, SQ δεν είναι αντικειμενική έννοια που μπορούν να ερευνηθούν καικατάφερε. Διατείνονται λοιπόν ότι το έργο του παρόχου πρέπει ναπαροχή υπηρεσιών που θα θεωρείται ως υψηλής ποιότητας από την υψηλότερη δυνατήποσοστό των πελατών, αναγνωρίζοντας ότι τους μεμονωμένους πελάτες αξιολογήσει SQυποκειμενικά (αυτόθι). Sliwa και Stewart-David (2002) ανάλυση των σιδηροδρομικό Τετραγωνικά επικεντρώνεταιγια την επίτευξη των πτυχών της εσωτερικής ποιότητας, όπως μετράται με τις σιδηροδρομικές εταιρείες(π.χ. ποσοστό των αμαξοστοιχιών που κυκλοφορούν στη ώρα). Sliwa και Stewart-David (2002)έννοια του «αληθινού» μετριέται, όχι από την οπτική του καταναλωτή, αλλά για τηνβάση για το πώς να εκπαιδεύσει προσπάθεια εταιρείες να παρέχουν για τις ανάγκες της αγοράς διαφορετικέςτμήματα, στο συγκεκριμένο αναψυχής και ταξιδιώτες επιχειρηματίες. Tο συμπέρασμα είναι ότι cateringγια τις ειδικές ανάγκες του επιβάτη (μέσα σε ένα τμήμα της αγοράς) θα αυξήσει την ικανοποίησημε τη λειτουργία μεταφοράς. Sliwa και Stewart-David μελέτη της αμαξοστοιχίας SQ οδηγεί στησυμπέρασμα ότι «.. .it είναι πιο εύκολο να κατανοήσουν και να ληφθεί μέριμνα για τις ανάγκες των επιβατών που διαφέρουν μεταξύ τους τα τμήματα της αγοράς από το να παρέχει αξιόπιστα επίπεδα αποκαλούμενα«σκληρό» [εσωτερική] ποιότητα... πτυχές του οποίου είναι πιθανό να είναι παρόμοιας σημασίαςγια όλα ομάδες επιβατών (2002:19). Ωστόσο η μεθοδολογία αυτή φαίνεται ναέρχονται σε αντίθεση με το προηγουμένως επιβεβαιωμένη υποκειμενικότητα των αντιλήψεων της πραγματικής ποιότητας σε όληη κλίμακα των ιδιοχαρακτηριστικών των SQ στις δημόσιες μεταφορές.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η προσέγγιση της Sliwa και Stewart-David (2002) για τη μέτρηση του τρένου SQ επικεντρώνεται σε
μέτρα εσωτερικής ποιότητας. Sliwa και Stewart-David (2002) υποστηρίζουν ότι, λόγω του
αριθμού των πελατών ειδικοί παράγοντες που επηρεάζουν SQ που είναι πέρα από τον έλεγχο του
φορέα παροχής υπηρεσιών, SQ δεν είναι μια αντικειμενική έννοια, η οποία μπορεί να ερευνηθεί και
η διαχείρισή τους. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουν ότι το έργο της παροχής υπηρεσιών πρέπει να είναι η
παροχή υπηρεσιών που θα πρέπει να θεωρούνται ως υψηλής ποιότητας από το υψηλότερο δυνατό
ποσοστό των πελατών, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι μεμονωμένοι πελάτες αξιολογούν SQ
υποκειμενικά (ibid). Sliwa και (2002) Ανάλυση Stewart-Δαβίδ του τρένου SQ επικεντρώνεται
στην επίτευξη των εσωτερικών πτυχών της ποιότητας, όπως μετράται από τις σιδηροδρομικές εταιρείες
(π.χ. ποσοστό επί των αμαξοστοιχίες που κινούνται προς το χρόνο). Sliwa και Stewart-Δαβίδ (2002)
η έννοια της «πραγματικής ποιότητας» μετριέται, όχι από τη σκοπιά του καταναλωτή, αλλά στην
βάση του πώς σιδηροδρομικές εταιρείες προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες των διαφόρων αγοράς
τμημάτων, ιδίως ταξιδιώτες αναψυχής και επαγγελματίες. Το συμπέρασμα είναι ότι το catering
για τις ιδιαίτερες ανάγκες των επιβατών (ένα τμήμα της αγοράς) θα αυξήσει την ικανοποίηση
με τον τρόπο μεταφοράς. Sliwa και Stewart-Δαβίδ μελέτη της αμαξοστοιχίας SQ τους οδηγεί να
συμπεράνουμε ότι «... είναι πιο εύκολο να κατανοήσουν και να ληφθεί μέριμνα για τους επιβάτες« ανάγκες που διαφέρουν σε όλα τα τμήματα της αγοράς από το να παρέχουν συνεπή επίπεδα των αποκαλούμενων
«σκληρών» [εσωτερικών] ποιότητα .. .whose πτυχές είναι πιθανό να είναι ανάλογης σημασίας
για όλες τις ομάδες επιβατών »(2002: 19). Ωστόσο, αυτή η μέθοδος φαίνεται να
έρχονται σε αντίθεση με το παρελθόν επιβεβαίωσε υποκειμενικότητα των αντιλήψεων της αληθινής ποιότητας σε όλη
την γκάμα των χαρακτηριστικών των SQ στις δημόσιες μεταφορές.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Ο φίλος μου στο φαγητό για τους καλεσμένους