Law (1996) notes that business tour

Law (1996) notes that business tourism is often regarded as a contradiction in terms and has, in the past, been overlooked by tourism research, although it represents a large segment of the urban tourism market. Whilst the ratio of leisure to business
visitors a city attracts is determined by various factors relating not only to the
attractions and facilities it offers, but also to its marketing strategies and the spatial, socio-economic and cultural attributes of the city, it is nonetheless possible to state that the main flows of business visitors are between large commercial centres, the majority of which are large and often capital cities. Indeed Law (2002:25) notes that ‘places lower down the urban hierarchy and with branch plant characteristics in their manufacturing and service economy will attract much smaller flows, far less than
from the population size one might expect’.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Δικαίου (1996) σημειώνει ότι οι τουρισμός για επιχειρηματική δραστηριότητα είναι συχνά θεωρηθεί ως μια αντίφαση, στο παρελθόν, ότι δεν αναφέρθηκε από Τουρισμού έρευνα, αν και αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο τμήμα της αγοράς αστικό τουρισμό. Ενώ η αναλογία του ελεύθερου χρόνου για τις επιχειρήσειςμια πόλη που προσελκύει επισκέπτες καθορίζεται από διάφορους παράγοντες που αφορούν όχι μόνο τοαξιοθέατα και εγκαταστάσεις που διαθέτει, αλλά επίσης να τις στρατηγικές μάρκετινγκ και τα χαρακτηριστικά χωρικών, κοινωνικο-οικονομική και πολιτιστική της πόλης, πρόκειται για παρόλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι οι κύριες ροές των επισκεπτών των επιχειρήσεων είναι μεταξύ μεγάλα εμπορικά κέντρα, η πλειοψηφία των οποίων είναι μεγάλα και συχνά πρωτεύουσες. Πράγματι ο νόμος (2002:25) σημειώνει ότι «θέσεις χαμηλότερα κατεβαίνουμε στην αστική ιεραρχία και με υποκατάστημα εργοστάσιο χαρακτηριστικά τους υπηρεσία οικονομία και θα προσελκύσει πολύ μικρότερα ρεύματα, πολύ μικρότερη απόαπό τον πληθυσμό να φανταστείτε το μέγεθος ένα».

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Νόμος (1996) σημειώνει ότι ο επιχειρηματικός τουρισμός θεωρείται συχνά ως μια αντίφαση και, στο παρελθόν, έχουν αγνοηθεί από την έρευνα του τουρισμού, αν και αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο τμήμα της αστικής τουριστικής αγοράς. Ενώ η αναλογία του ελεύθερου χρόνου για τις επιχειρήσεις
επισκέπτες μια πόλη προσελκύει καθορίζεται από διάφορους παράγοντες που σχετίζονται όχι μόνο με τα
αξιοθέατα και τις ανέσεις που προσφέρει, αλλά και στις στρατηγικές του μάρκετινγκ και των χωρικών, κοινωνικο-οικονομικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών της πόλης, είναι, ωστόσο, είναι δυνατόν να διαπιστωθεί ότι οι κύριες ροές των επισκεπτών των επιχειρήσεων είναι μεταξύ των μεγάλων εμπορικών κέντρων, η πλειοψηφία των οποίων είναι μεγάλες και συχνά πρωτεύουσες. Πράγματι Νόμος (2002: 25) επισημαίνει ότι «θέσεις χαμηλότερα στην ιεραρχία των αστικών και με τα χαρακτηριστικά των φυτών υποκατάστημα στην μεταποίησης και των υπηρεσιών της οικονομίας τους, θα προσελκύσει πολύ μικρότερες ροές, πολύ λιγότερο από ό, τι
από το μέγεθος του πληθυσμού θα περίμενε κανείς».

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Νομικά (1996) επεσήμανε ότι, εμπορική και τουριστική συχνά θεωρούνται ότι είναι αντιφατική, στο παρελθόν, παραβλέπεται τουρισμός έρευνα, παρόλο που αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο τμήμα της αγοράς του αστικού τουρισμού.Αν και το ποσοστό των επιχειρήσεων αναψυχής, μια πόλη προσελκύει τουρίστες των διαφόρων παραγόντων δεν είναι μόνο τις τοποθεσίες και εγκαταστάσεις, παρέχει,Αλλά υπάρχουν επίσης τη στρατηγική μάρκετινγκ και χώρο, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό χαρακτηριστικό της πόλης, εξακολουθεί να είναι δυνατή η κατάσταση της κυκλοφορίας, κυρίως μεταξύ των μεγάλων εμπορικών τουρίστες εμπορικό κέντρο, η πλειονότητα των οποίων είναι μεγάλη πόλη, είναι συχνά κεφαλαίου.Στην πραγματικότητα, η νομοθεσία (2002:25), αναφέρει ότι "τοπικές πόλεις σε χαμηλό επίπεδο και υποκαταστήματα σε τα χαρακτηριστικά τους, η μεταποιητική βιομηχανία και υπηρεσίες θα προσελκύσει μικρότερη οικονομική ροή από το μέγεθος του πληθυσμού, που είναι πολύ λιγότερο από μια πιθανή προσδοκίες".