ocietà Sportiva Calcio Napoli, comm

ocietà Sportiva Calcio Napoli, commonly referred to as simply Napoli, the most successful football club in Southern Italy and among the major clubs in the Italian Serie A, has a long history, which spans from its foundation in 1904 as Naples Foot-Ball Club to the present day.

Napoli has been refounded a number of times during its history, the most recent of which was in 2004, they have spent the majority of their history in Serie A. The club are perhaps most famous for the time when Diego Maradona was a member during the 1980s and early 1990s, during that time they won various honours including the scudetto twice and the Coppa Italia; they also had success in Europe where they captured the UEFA Cup.

Contents [hide]
1 Naples Foot-Ball Club
1.1 Rivalry with US Internazionale Napoli
2 Associazione Calcio Napoli: 1926
2.1 Serie A: 1930s
2.2 Post-War Napoli
3 Società Sportiva Calcio Napoli: on the rise
3.1 The Maradona era: League and European success
3.2 Decline
4 Rebirth under De Laurentiis
4.1 Return to Serie A
5 References
Naples Foot-Ball Club[edit]
Football was first brought to the city of Naples by English sailors during the early 1900s. The origins of a football club can be traced back to William Poths,[1] an Englishman employed by maritime agency named Cunard Lines, he was an avid amateur footballer in his spare time and decided to found a club while in Italy. A meeting was called at via San Severino 43 in Naples, with the intentions of creating one; Poths along with fellow Englishman Mr. Bayon and three Neapolitans called Conforti, Catterina and Amedeo Salsi formed the club as Naples Foot-Ball & Cricket Club;[2][3] Salsi was nominated as the first ever president.[4]


Original Naples kit.
Their first kit consisted of a sky blue and navy blue striped shirt, with black shorts.[5] Naples played their debut match against British sailors from a ship named Arabik, they competed for a trophy named in honour of Naples first president "Coppa Salsi". Naples were victorious winning the game 3-2, a feat made all the more impressive when considering Arabik had beaten the famed Genoa CFC 3-0 just days earlier. The Naples team that day was;[2]


Kock - Goalkeeper
Garozzo - Defender
Del Pezzo - Defender
Littie - Defender

Steinecaer - Defender
Marin - Midfielder
Scarfoglio - Midfielder
McPherson - Midfielder

Chaudorir - Midfielder
Poths - Forward
Ostermann - Forward
Two years after its foundation, the "Cricket" part of the name was dropped leaving the club's name as simply Naples Foot-Ball Club. During 1909, Sir Thomas Lipton of the famous Lipton tea brand, was visiting Sicily while travelling with his ship; he set up a competition called the Lipton Challenge Cup. In this competition Neapolitan and Sicilian teams would face off against each other annually; the majority of the finals saw Naples playing Palermo Foot-Ball Club. Naples won the competition in the opening season, with a 4-2 result. The trophy was disputed six times in total, with Naples also winning it in 1911 and 1914.[6]

Rivalry with US Internazionale Napoli[edit]
During 1912 the foreign part of Naples FBC broke off, under Bayon and Steinnegger a second Naples club was formed under the name of US Internazionale Napoli.[2] Meanwhile Emilio Anatra remained president of Naples FBC, this started off a footballing rivalry in the city during the following years. They competed against each other in the Campania section of the 1912-13 Italian Championship with Naples coming out on top, before losing to Lazio in the next round.

The following season, the situation was reversed with Internazionale Napoli knocking out Naples, before losing to Lazio in the next round. This rivalry continued into its third season in the Campania section of the Championship during 1915, but after the first leg (won by Internazionale 3-0), the competition was called off because of World War I. It resumed after the war as both clubs survived, however clubs such as Puteolana, Bagnolese and Savoia were also now competitive in the region.[7] In 1922 the two rival clubs, under financial pressure, merged as the Foot-Ball Club Internazionale-Naples abbreviated as FBC Internaples.[8]

Associazione Calcio Napoli: 1926[edit]
On 23 August 1926[9] the members of Internaples resolved to adopt a new name for their club and Giorgio Ascarelli was appointed as the first president of the Associazione Calcio Napoli. By the time the next season started, the top league system of Italy was split into two groups consisting of 10 teams. Napoli finished bottom of their group with a dreadful 1 point earned from 18 games.



Attila Sallustro in the middle, with Napoli team mates in 1927.
This is what got them the nickname I ciucciarelli which means "the little donkeys", previously the football club had carried with them the emblem of the city of Naples, which was a horse. But after the aforementioned season, some in the city derided them as donkeys, the club however adopted O Ciuccio as it was called, making it their mascot and displaying it with pride.[10] The following two seasons they did gradually better, finishing higher with this system each time.

At Napoli the fans’ great pre-war hero was Attila Sallustro, whose family had moved to Naples from Paraguay when he was a child. Sallustro, on account of his well-to-do background, took no salary from the club; but he was rewarded with a luxury motor car. His talent for scoring goals was evident in the 1928-29 season, when he scored 22 goals in 28 games for the club.[11]

Serie A: 1930s[edit]
As Italian football moved into the 1930s, the league was formatted into a way in which it remains today. The 1929-30 season showed what Napoli could do on a larger scale, they finished 5th in a season which saw them defeat the likes of Torino, Lazio and Milan. Notably, Sallustro along with Marcello Mihalic became the first Napoli players to be called up to the Italian national football team around this period.[12]

The next six seasons Napoli consistently finished in the top 10, including two third place spots in 1932-33 and 1933-34 under legendary English coach William Garbutt.[13] Another notable club hero from this period was Antonio Vojak; signed from Juventus in 1929 the Italian scored 102 goals in 190 games over a six-year period for Napoli. Top scorer of the first World Cup, Argentine forward Guillermo Stábile, also played at Napoli during the 1935–36 season.

The Neapolitan club was set to go into a decline in the years leading up to World War II, with up and down results in Serie A. They flirted with relegation in 1937 and again in 1940, where they stayed up on a goal difference of four over Liguria. Just one season before this they had finished in 5th. 1942 saw Napoli finally going down to Serie B, just four points separating them from the next six teams. Down in Serie B, during 1943 Napoli missed out on a promotion straight back up, by two points, finishing in third place just behind Brescia. At the end of the season, left their Stadio Giorgio Ascarelli stadium and moved into the Campo Vomero.

Post-War Napoli[edit]
When the championship was contested on a regional basis for the 1946 season, Napoli proved themselves the best team in the Centro-Sud region losing just three matches en route to a narrow league victory, finishing level on points with Bari, but with a better goal average. They only finished mid-table in the final group, but it was enough to ensure the Neapolitans a place in Serie A the following year.



The Coppa Italia winning side of 1962.
Napoli only managed to survive one season in the newly formed Serie A before in 1948, they were relegated again, until becoming champions of Serie B in 1949-50.[14] They managed to step straight back into the groove of Serie A in the following five seasons, finising in the top six. Interestingly along with Fiorentina, Napoli would be the subject of the first ever RAI television transmission of a Serie A football match in 1956. During the rest of the fifties their league finishes were up and down, two lower key seasons were followed by a 4th place in 1957-58, above both of the Milanese teams and Roma.

The 1960s were a mixed time for Napoli, they were relegated in 1961, but finished runners-up in Serie B the following season, regaining promotion. 1962 was also notable for its cup success, Napoli lifted the Coppa Italia by beating Spal 2-1 in the final with goals from Corelli, and Ronzon; this was the first time a club competing in Serie B had won the competition. Unfortunately for Napoli, they were unable to follow up their cup success with top league stability, as they were relegated once again.

Società Sportiva Calcio Napoli: on the rise[edit]
The mid-sixties saw the club rise up again, their name was changed to Società Sportiva Calcio Napoli on 25 June 1964 and they were promoted as runners-up from Serie B during the 1964-65 season. During their first season back in Serie A, the Neapolitan side managed to finished an impressive 3rd place in the league with Argentine manager Bruno Pesaola at the helm. They also won the Coppa delle Alpi trophy in the same year, beating out Juventus. Napoli came very close to winning the league in 1967-68, finishing just behind AC Milan in second place. During this spell for the club, their squad boasted several players who achieved widespread recognition in the game, including future World Cup winner Dino Zoff, the record breaking striker José Altafini and Naples born defender Antonio Juliano. The club managed to keep their name amongst the elite of Italian football in the early 70s, with two third place finishes in 1970-1971 and 1973-74.

The 1974-75 season under coach and former Napoli player Luís Vinício, would prove to be the closest Napoli had ever come to capturing the scudetto at this point in history. They ended the season just two points behind champions Juventus and the goal difference between the clubs was also only two. Although their efforts did not gain

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

ocietà Sportiva Calcio Napoli, που συνήθως αναφέρονται ως απλά Napoli, η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα στη Νότια Ιταλία και μεταξύ τους σημαντικότερους συλλόγους στην ιταλική Serie A, έχει μια μακρά ιστορία, η οποία εκτείνεται χρονικά από την ίδρυσή της το 1904 ως Νάπολη Λέσχη Foot-Ball στο παρόν ημέρα.

Napoli έχει επανιδρυθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας, η πιο πρόσφατη από τις οποίες ήταν το 2004, έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους στην Serie A. Ο σύλλογος είναι ίσως πιο διάσημο για τη στιγμή που ο Diego Maradona ήταν μέλος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κατά το διάστημα αυτό κέρδισαν διάφορες διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων το scudetto δύο φορές και το Coppa Italia. είχαν επίσης επιτυχία στην Ευρώπη, όπου κατέλαβαν το Κύπελλο UEFA.

περιεχόμενα [απόκρυψη]
1 Νάπολη Λέσχη Foot-Ball
1.1 αντιπαλότητα με την Νάπολι Internazionale ΜΑΣ
2 Associazione Calcio Napoli: 1926
2.1 Serie A: του 1930
2.2 μετά τον πόλεμο Napoli
3 Società Sportiva Calcio Napoli: σε άνοδο
3.1 εποχή ο Μαραντόνα: πρωτάθλημα και ευρωπαϊκή επιτυχία
3.2 παρακμή
4 αναγέννηση υπό ντε Λαουρέντις
4.1 επιστροφή στην Serie A
5 αναφορές
Νάπολη Λέσχη Foot-Ball [επεξεργασία]
Ποδόσφαιρο τέθηκε για πρώτη φορά η πόλη της Νάπολης από τα αγγλικά ναύτες κατά τις αρχές του 1900. Η προέλευση του μια ποδοσφαιρική ομάδα μπορεί να επισημανθεί πίσω σε William Poths, [1] ένας Άγγλος απασχολούνται από Ναυτιλιακό Οργανισμό που ονομάζεται Cunard γραμμές, ήταν ένας άπληστος ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής στον ελεύθερο χρόνο του και αποφασίσαμε να ιδρύσουμε μια λέσχη ενώ στην Ιταλία. Μια συνεδρίαση κλήθηκε στο via San Severino 43 στη Νάπολη, με τις προθέσεις της δημιουργίας ενός? Poths μαζί με τους συναδέλφους Άγγλος κ. Bayon και τρεις Ναπολιτάνοι, που ονομάζεται Conforti, Catterina και Amedeo Salsi διαμόρφωσε το club ως Foot-Ball Νάπολη & Cricket Club?[2][3] Salsi ορίστηκε ως ο πρώτος Πρόεδρος.[4]


κιτ πρωτότυπο Νάπολη.
πρώτη κιτ τους αποτελείται από ένα γαλάζιο και το ναυτικό μπλε ριγέ πουκάμισο, με μαύρο σορτσάκι.[5] Νάπολη έπαιξε τους αγώνα το ντεμπούτο εναντίον βρετανούς ναύτες από ένα πλοίο που ονομάζεται Arabik, ανταγωνιστικές για ένα τρόπαιο, το όνομά του προς τιμήν του πρώτου Προέδρου της Νάπολης "Coppa Salsi". Νάπολη ήταν νικηφόρα, κερδίζοντας το παιχνίδι 3-2, ένα κατόρθωμα που καθίσταται όλο και πιο εντυπωσιακό όταν εξετάζει Arabik είχε κτυπήσει το φημισμένο Γένοβας CFC 3-0 λίγες μέρες νωρίτερα. Η ομάδα της Νάπολης ήταν εκείνη την ημέρα?[2]


Kock - τερματοφύλακας
Ομάδες - αμυντικός
μερών - αμυντικός
Littie - αμυντικός

Steinecaer - αμυντικός
Marin - χαφ
Scarfoglio - μέσος
McPherson - χαφ

Chaudorir - μέσος
Poths - προς τα εμπρός
Ostermann - προς τα εμπρός
δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, το «Κρίκετ» μέρος του ονόματος έπεσαν αφήνοντας το όνομα του συλλόγου ως απλά Νάπολη Λέσχη Foot-Ball. Κατά τη διάρκεια του 1909, Ο Sir Thomas Lipton της γνωστής μάρκας τσάι Lipton, επισκεπτόταν Σικελία κατά τη διάρκεια ταξιδιού με το πλοίο του? έστησε έναν ανταγωνισμό που ονομάζεται το Lipton πρόκληση Κύπελλο. Σε αυτό το διαγωνισμό ναπολιτάνικη και Σικελίας ομάδες θα αντιμετωπίσει μακριά ενάντια στον άλλο ετησίως· η πλειοψηφία του τελικού είδε Νάπολη παίζει Παλέρμο Λέσχη Foot-Ball. Νάπολη κέρδισε τον ανταγωνισμό στη σεζόν το άνοιγμα, με αποτέλεσμα 4-2. Το τρόπαιο αμφισβητήθηκε έξι φορές στο σύνολο, με τη Νάπολη, επίσης, κερδίζοντας αυτό το 1911 και το 1914.[6]

αντιπαλότητα με Internazionale Napoli [επεξεργασία]
κατά τη διάρκεια του 1912, το ξένο μέρος της Νάπολης FBC έσπασε μακριά, υπό Bayon και Steinnegger μια δεύτερη Νάπολη Λέσχη διαμορφώθηκε με το όνομα ΜΑΣ Internazionale-Νάπολη.[2] εν τω μεταξύ ο Emilio Anatra παρέμεινε Πρόεδρος της Νάπολης FBC, Αυτό ξεκίνησε μια ποδοσφαιρική αντιπαλότητα στην πόλη κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών. Θα αγωνιστεί εναντίον του άλλου στο τμήμα της Καμπανίας του ιταλικού πρωταθλήματος 1912-13 με Νάπολη βγαίνει στην κορυφή, πριν χάσει με τη Λάτσιο στον επόμενο γύρο.

η επόμενη εποχή, η κατάσταση ήταν αντιστραφεί με την Νάπολι Internazionale, να χτυπήσει έξω Νάπολη, πριν χάσει με τη Λάτσιο στον επόμενο γύρο. Αυτός ο ανταγωνισμός συνεχίστηκε σε τρίτη εποχή του στο τμήμα της Καμπανίας του πρωταθλήματος κατά τη διάρκεια του 1915, αλλά μετά το πρώτο σκέλος (κέρδισε από Internazionale 3-0), ο ανταγωνισμός ματαιώθηκε λόγω της θ ' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό επαναλαμβάνεται μετά τον πόλεμο, όπως και οι δύο ομάδες επέζησαν, ωστόσο λέσχες όπως Puteolana, Bagnolese και Savoia ήταν επίσης τώρα ανταγωνιστική στην περιοχή.[7] το 1922, οι δύο αντίπαλες κλαμπ, υπό οικονομική πίεση, συγχωνεύθηκαν ως το Foot-Ball Club Internazionale-Νάπολη βραχύνεται ως η FBC Internaples.[8]

Associazione Calcio Napoli: 1926 [επεξεργασία]
στις 23 Αυγούστου 1926 [9] τα μέλη του Internaples αποφάσισε να υιοθετήσει ένα νέο όνομα για το σύλλογό τους και Giorgio Ascarelli διορίστηκε ως ο πρώτος Πρόεδρος της η Associazione Calcio Napoli. Από τη στιγμή που ξεκίνησε την επόμενη σεζόν, η κορυφή του πρωταθλήματος με το σύστημα της Ιταλίας χωρίστηκε σε δύο ομάδες που αποτελούνται από 10 ομάδες. Napoli τελείωσαν κάτω μέρος της ομάδας τους με μια φοβερή 1 point κέρδισε από 18 παιχνίδια.


Attila Sallustro στη μέση, με την ομάδα της Νάπολι τους συντρόφους το 1927.
αυτό είναι αυτό που τους πήρε το ψευδώνυμο μου ciucciarelli που σημαίνει «τα γαϊδουράκια», προηγουμένως η ποδοσφαιρική ομάδα είχε φέρει μαζί τους το έμβλημα της πόλη της Νάπολης, η οποία ήταν ένα άλογο. Αλλά μετά την προαναφερθείσα περίοδο, ορισμένοι στην πόλη τους χλευάστηκε ως γαϊδούρια, ο σύλλογος ωστόσο εξέδωσε O Ciuccio όπως λεγόταν, καθιστώντας τους μασκότ και εμφάνιση με υπερηφάνεια.[10] τα ακόλουθα δύο εποχές σταδιακά καλύτερα, τελειώνοντας ψηλότερα με αυτό το σύστημα κάθε φορά.

Στο Napoli τους οπαδούς μεγάλος ήρωας πριν από τον πόλεμο ήταν Attila Sallustro, του οποίου η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στη Νάπολη από την Παραγουάη, όταν ήταν ένα παιδί. Sallustro, λόγω του καλά-να κάνουν φόντο, πήρε δεν μισθού από το club? αλλά ανταμείφθηκε με ένα πολυτελές αυτοκίνητο κινητήρα. Το ταλέντο του για το σκοράρισμα ήταν εμφανές κατά την περίοδο 1928-29, όταν σημείωσε 22 γκολ σε 28 παιχνίδια για τον σύλλογο.[11]

Serie A: του 1930 [επεξεργασία]
Όπως η ιταλική ποδοσφαιρική εισαχθούν στη δεκαετία του 1930, το πρωτάθλημα είχε διαμορφωθεί σε έναν τρόπο με τον οποίο μένει σήμερα. Την σεζόν 1929-30 έδειξε τι θα μπορούσε να κάνει Napoli σε μεγαλύτερη κλίμακα, τερμάτισε 5ος σε μια εποχή που τους είδε να νικήσει τους ομοίους του Τορίνο, Λάτσιο και το Μιλάνο. Ιδίως, Sallustro μαζί με τον Marcello Mihalic έγινε η πρώτη Napoli παίκτες να κληθούν επάνω στην ιταλική εθνική ομάδα γύρω από αυτή την περίοδο.[12]

τις επόμενες έξι εποχές Napoli θα με συνέπεια τελείωσε στα κορυφαία 10, συμπεριλαμβανομένων δύο τρίτη θέση σημεία στα 1932-33, 1933-34, κάτω από το θρυλικό Αγγλικά προπονητής William Garbutt.[13] μια άλλη αξιοσημείωτη λέσχη ήρωας από την περίοδο αυτή ήταν Antonio Vojak? υπεγράφη από Γιουβέντους το 1929 ο Ιταλός σκόραρε 102 γκολ σε 190 παιχνίδια για μια περίοδο έξι ετών για την Napoli. Πρώτος σκόρερ του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου, Αργεντινής εμπρός Guillermo Stábile, επίσης, έπαιξε στο Napoli κατά το 1935-36 σεζόν.

η ναπολιτάνικη club ήταν έτοιμος να ξεκινήσει σε μια πτώση στα έτη που καταλήγουν δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, με πάνω και κάτω αποτελέσματα στην Serie A. Αυτοί φλέρταρε με υποβιβασμό το 1937 και πάλι το 1940, όπου έμειναν επάνω με ένα γκολ διαφορά τεσσάρων πάνω από τη Λιγουρία. Μόνο μια εποχή πριν από αυτό είχε τερμάτισε στην 5η. 1942 είδε Napoli τέλος πηγαίνει κάτω στην Serie B, μόλις τέσσερα σημεία που τους χωρίζει από τις επόμενες έξι ομάδες. Κάτω στη Serie B, κατά τη διάρκεια του 1943 Νάπολι έχασε σε μια ευθεία προώθηση αντίγραφα ασφαλείας, από δύο σημεία, Φτάνοντας στην τρίτη θέση, ακριβώς πίσω από την Μπρέσια. Στο τέλος της σεζόν, έφυγε από τους Giorgio Ascarelli Ολυμπιακό στάδιο και μετακόμισε στη Vomero Campo.

Post-πολέμου Napoli [επεξεργασία]
όταν το πρωτάθλημα αμφισβητήθηκε σε περιφερειακή βάση για την περίοδο 1946, Napoli αποδείχτηκαν η καλύτερη ομάδα στην περιοχή Centro-Sud, χάνοντας μόλις τρεις αγώνες καθ ' οδόν προς μια στενή πρωτάθλημα νίκη, ολοκλήρωση επίπεδο στα σημεία με το Μπάρι, αλλά με καλύτερα γκολ μέσο όρο. Τελείωσαν μόνο τουπίνακα στην τελική ομάδα, αλλά ήταν αρκετό για να εξασφαλίσει το Ναπολιτάνοι μια θέση στην Serie A το ακόλουθο έτος.


η Coppa Italia νίκη πλευρά του 1962.
Napoli μόνο κατάφερε να επιβιώσει μία σεζόν στη νεοσυσταθείσα Serie A πριν το 1948, είχαν υποβιβαστεί ξανά, μέχρι να γίνει πρωταθλήτρια της Serie B στα 1949-50.[14] κατάφεραν να βήμα κατευθείαν πίσω στο αυλάκι της Serie A στις ακόλουθες πέντε εποχές, finising στην κορυφή έξι. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, μαζί με την Φιορεντίνα, Napoli θα ήταν το θέμα του πρώτου ποτέ RAI τηλεοπτική μετάδοση αγώνα Serie A το 1956. Κατά το υπόλοιπο της δεκαετίας τα τέρματά τους πρωτάθλημα ήταν πάνω και κάτω, δύο κάτω κλειδί εποχές ακολουθήθηκαν από μια 4η θέση το 1957-58, πάνω από τόσο των ομάδων Milanese και Ρομά.

τη δεκαετία του 1960 ήταν μια μικτή χρόνο για Νάπολι, είχαν υποβιβαστεί στην 1961, αλλά τελικά επιλαχόντες στη Serie B την επόμενη σεζόν, επανάκτηση προώθηση. 1962 ήταν επίσης αξιοσημείωτη για την επιτυχία του Κυπέλλου, Napoli αίρει το Coppa Italia ξυλοδαρμό Spal 2-1 στον τελικό με γκολ από Κορέλι, και Ronzon? Αυτό ήταν η πρώτη φορά που μια λέσχη που ανταγωνίζονται στην Serie B είχε κερδίσει το διαγωνισμό. Δυστυχώς για την Napoli, δεν ήταν σε θέση να ακολουθήσει κοιλάνετε την επιτυχία τους με την κορυφή του πρωταθλήματος σταθερότητας, όπως είχαν υποβιβαστεί φορά.

Società Sportiva Calcio Napoli: σε άνοδο [επεξεργασία]
το πριόνι στα εξήντα του, ο σύλλογος αυξηθεί και πάλι, το όνομα τους άλλαξε για να Società Sportiva Calcio Napoli στις 25 Ιουνίου 1964 και είχαν προωθηθεί ως επιλαχόντες από Serie B την περίοδο 1964-65. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εποχής τους πίσω στην Serie A, η ναπολιτάνικη πλευρά κατάφερε να τελειώσει μια εντυπωσιακή 3η θέση στο πρωτάθλημα με Αργεντινής διευθυντής Bruno Pesaola στο τιμόνι. Κέρδισαν επίσης το Coppa delle Alpi τρόπαιο στο ίδιο έτος, ξυλοδαρμός από την Γιουβέντους. Napoli ήρθε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο 1967-68, φινίρισμα ακριβώς πίσω από Μίλαν στη δεύτερη θέση. Κατά τη διάρκεια αυτό το ξόρκι για τον σύλλογο, τους ομάδα καυχήθηκε αρκετούς παίκτες που επιτευχθεί ευρεία αναγνώριση στο παιχνίδι, συμπεριλαμβανομένου μέλλον Παγκόσμιο Κύπελλο νικητής Ντίνο Τζοφ, σπάζοντας το ρεκόρ επιθετικός José Altafini και Νάπολη, γεννημένος Antonio Τζουλιάνο αμυντικός. Ο σύλλογος κατάφερε να κρατήσει το όνομά τους μεταξύ των ελίτ του ιταλικού ποδοσφαίρου στις αρχές της δεκαετίας του 70, με τα δύο τρίτα θέση τελειώνει στις 1970-1971 και 1973-74.

τη σεζόν 1974-75 προπονητής και πρώην παίχτης Napoli Luís Vinício, θα αποδειχθεί να είναι το πιο κοντινό Napoli είχε έρθει ποτέ στην κατάληψη το scudetto σε αυτό το σημείο στην ιστορία. Κατέληγαν η σεζόν μόλις δύο βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους και την διαφορά τερμάτων μεταξύ των συλλόγων ήταν επίσης μόνο δύο. Αν και οι προσπάθειές τους δεν είχε κερδίσει