The "new reticence" to which AriPs

The "new reticence" to which AriPs alluded could become translated
into divergent postures. It may be remembered that Furet had proposed
fighting the ethnocentric abstraction of theories of modernization with a
dose of ethnology.40 Chaunu had suggested throwing overboard the ideals
of modernity tied to the Enlightenment together with theories of modernization.
The latter alternative-more radical from the ideological point
of view-refused to bring the historian's research tools into the discussion.
The former was moving in this direction but stopped half way. Retrospectively,
speaking primarily from my personal experience, I think that Italian
research into microhistory began from a diagnosis that agreed in part with
Furet's but that arrived at a totally different prognosis.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η "νέα επιφυλακτικότητα", στην οποία αναφέρθηκε η AriPs θα μπορούσε να γίνει μετάφραση
σε διαφορετικές στάσεις. Μπορεί να θυμόμαστε ότι η Furet είχε προτείνει
καταπολέμηση την εθνοκεντρική άντληση θεωρίες του εκσυγχρονισμού με ένα
δόση του ethnology.40 Chaunu είχε προτείνει να ρίχνουν στη θάλασσα τα ιδανικά
της νεωτερικότητας που συνδέεται με τον Διαφωτισμό, μαζί με τις θεωρίες του εκσυγχρονισμού.
Η τελευταία ριζική εναλλακτική λύση-περισσότερο από το ιδεολογικό σημείο
του άποψη-αρνήθηκε να φέρει ο ιστορικός του ερευνητικά εργαλεία στη συζήτηση.
πρώην κινούταν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά σταμάτησε στα μισά. Εκ των υστέρων,
μιλώντας κυρίως από την προσωπική μου εμπειρία, νομίζω ότι Ιταλικά
έρευνα σε microhistory ξεκίνησε από μια διάγνωση που συμφωνούν εν μέρει με
Furet του αλλά που έφτασε σε μια εντελώς διαφορετική πρόγνωση.