Catering facilities are among the m

Catering facilities are among the most frequently used tourism services (Ashworth
and Tunbridge, 1990). Law (2002) argues that the richness of an urban destination’s
gastronomy depends more on the range of catering facilities on offer to the visitor
than on the availability of upmarket restaurants, particularly since the individual
visitor is likely to use a range of restaurants during a stay. Catering establishments tend to be clustered in certain areas of the city which Ashworth and Tunbridge
(1990) refer to as ‘latin quarters’. Law (2002) asserts that customers are attracted to
clusters of establishments due to the increased likelihood of their finding one to their
liking. However, Jansen-Verbeke (1988) believes that the location of catering
establishment is also dictated by a desire to interact with other urban facilities -
primary elements such as tourist attractions as well as secondary elements such as
shops. Shaw and Williams (1994) confirm this phenomenon, referring to research
carried out in Paris by Bonnain-Moerdyk (1975) which has shown how restaurants
have been forced to reposition due to geographical changes in commercial and
entertainment areas. Clusters of restaurants in the city centre attract shoppers and office workers as well
as leisure patrons and tourists (Law, 2002). Thus, despite the defined spatial location
of catering establishments, they cannot be considered reliable indicators of tourist
activity in a city since their use by tourists is mainly secondary to their use by
residents and workers. As a result, their distribution throughout the city is largely
dictated by the distribution and economic activity of the resident population, rather
than an indicator of areas of tourism activity (Ashworth and Tunbridge, 1990). Catering establishments, whilst unlikely to be a prime motivator for visiting a city,
have a contribution to make to the attractiveness of the inner city and thus to the
image of the city as a tourist destination. Jansen-Verbeke (1988:268) stresses the
‘important role catering facilities play in adding a leisure dimension to the inner city
visit’. Pavement cafés and the above mentioned clusters of restaurants and bars
create an ambience in areas of the inner city which not only makes them seem more attractive, but also renders them less intimidating after dark. In this way, catering
establishments are not only supporting the primary elements of the tourism
functions, serving the basic needs of tourists, but also playing a role in attracting
visitors to the city and creating a positive city image.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Εγκαταστάσεις τροφοδοσίας είναι μεταξύ των πιο συχνά χρησιμοποιούμενη τουριστικών υπηρεσιών (Ashworthκαι Tunbridge, 1990). Ν. (2002) υποστηρίζει ότι ο πλούτος του ένας αστικός προορισμός τηςΓαστρονομία εξαρτάται περισσότερο από το φάσμα των γευμάτων στην προσφορά προς τον επισκέπτηαπό τη διαθεσιμότητα των εστιατορίων, ιδιαίτερα δεδομένου ότι το άτομοεπισκεπτών είναι πιθανό να χρησιμοποιήσουμε και μια σειρά από εστιατόρια κατά την παραμονή. Επιχειρήσεις μαζικής εστίασης τείνουν να συγκεντρώνονται σε ορισμένες περιοχές της πόλης που Ashworth και Tunbridge(1990) αναφέρονται ως «Λατινική τέταρτα». Ν. (2002) ισχυρίζεται ότι οι πελάτες είναι έλκονται απόσυστάδες των εγκαταστάσεων λόγω την αυξημένη πιθανότητα εξεύρεσης τους να τουςπροτιμήσεις. Ωστόσο, η Jansen-Verbeke (1988) πιστεύει ότι η θέση του cateringίδρυση του υπαγορεύεται επίσης από μια επιθυμία να αλληλεπιδράσουν με άλλες αστικές εγκαταστάσεις-πρωτογενή στοιχεία όπως τουριστικά αξιοθέατα, καθώς και δευτερεύοντα στοιχεία, όπωςκαταστήματα. Shaw και Williams (1994) επιβεβαιώνουν αυτό το φαινόμενο, παραπέμποντας στην έρευναγίνεται έξω στο Παρίσι, από Bonnain-Moerdyk (1975), η οποία έχει δείξει πώς Εστιατόριαέχουν αναγκαστεί να επανατοποθετήσουν λόγω γεωγραφικής αλλαγών σε εμπορικό καιχώρους ψυχαγωγίας. Συστάδες από εστιατόρια στο κέντρο της πόλης να προσελκύσει τους αγοραστές και τους εργαζόμενους σε γραφεία καθώς καιως προστάτες αναψυχής και τουρίστες (νόμος, 2002). Έτσι, παρά τις καθορισμένες χωροθέτησητων καταστημάτων εστιάσεως, δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστοι δείκτες της τουριστικήςδραστηριότητα σε μια πόλη, δεδομένου ότι η χρήση τους από τους τουρίστες είναι κυρίως δευτερεύουσα χρήση τουςκατοίκων και εργαζομένων. Ως αποτέλεσμα, η κατανομή τους σε ολόκληρη την πόλη είναι σε μεγάλο βαθμόυπαγορεύεται μάλλον από τη διανομή και την οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων,από ό, τι η ένδειξη των περιοχών της τουριστικής δραστηριότητας (Ashworth και Tunbridge, 1990). Εστιάσεως, ενώ είναι απίθανο να είναι ένα πρωταρχικό κίνητρο για να επισκεφθείτε μια πόλη,έχουν να συμβάλουν στην ελκυστικότητα του στο κέντρο της πόλης και έτσι να τοεικόνα της πόλης ως τουριστικό προορισμό. Jansen-Verbeke (1988:268) υπογραμμίζει τη«σημαντικό ρόλο κέτερινγκ εγκαταστάσεις παίζουν στην προσθήκη μια διάσταση αναψυχής στο κέντρο της πόληςεπίσκεψη». Πεζοδρόμιο καφετέριες και τα προαναφερθέντα συμπλέγματα από εστιατόρια και μπαργια να δημιουργήσετε μια ατμόσφαιρα σε περιοχές στο κέντρο της πόλης που όχι μόνο κάνει να φαίνεται πιο ελκυστική, αλλά επίσης τους καθιστά λιγότερο εκφοβιστικό μετά από το σκοτάδι. Σε αυτό τρόπος, cateringεγκαταστάσεις δεν υποστηρίζουν μόνο τα κύρια στοιχεία του τουρισμούλειτουργίες, που εξυπηρετεί τις βασικές ανάγκες των τουριστών, αλλά παίζει επίσης έναν ρόλο στην προσέλκυσηΟι επισκέπτες της πόλης και δημιουργώντας θετική πόλη εικόνα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Εγκαταστάσεις τροφοδοσίας είναι από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες υπηρεσίες τουρισμού (Ashworth
και Tunbridge, 1990). Νόμος (2002) υποστηρίζει ότι ο πλούτος ενός αστικού προορισμού
γαστρονομία εξαρτάται περισσότερο από το φάσμα των εγκαταστάσεων τροφοδοσίας για προσφορά προς τον επισκέπτη
από τη διαθεσιμότητα των πολυτελή εστιατόρια, δεδομένου μάλιστα ότι το άτομο
επισκέπτης είναι πιθανό να χρησιμοποιούν μια ποικιλία από εστιατόρια κατά τη διάρκεια διαμονής . Catering εγκαταστάσεις τείνουν να συγκεντρώνονται σε ορισμένες περιοχές της πόλης που Ashworth και Tunbridge
(1990) αναφέρονται ως «latin τρίμηνα». Νόμος (2002) ισχυρίζεται ότι οι πελάτες προσελκύονται σε
συστάδες των εγκαταστάσεων λόγω της αυξημένης πιθανότητας εύρεσης τους μία προς τους
προτιμήσεις. Ωστόσο, Jansen-Verbeke (1988) πιστεύει ότι η θέση της τροφοδοσίας
εγκαταστάσεως και υπαγορεύεται από την επιθυμία να αλληλεπιδράσουν με άλλες αστικές εγκαταστάσεις -
πρωτογενή στοιχεία, όπως τουριστικά αξιοθέατα, καθώς και δευτερεύοντα στοιχεία, όπως
τα καταστήματα. Shaw και Williams (1994) επιβεβαιώνουν αυτό το φαινόμενο, αναφερόμενος στην έρευνα
διεξάγεται στο Παρίσι από Bonnain-Moerdyk (1975), η οποία έδειξε πως τα εστιατόρια
έχουν αναγκαστεί να επανατοποθετηθεί λόγω της γεωγραφικής αλλαγές στις εμπορικές και
ψυχαγωγικές περιοχές. Συστάδες από εστιατόρια στο κέντρο της πόλης προσελκύουν τους αγοραστές και τους εργαζόμενους γραφείου, καθώς
και προστάτες αναψυχής και τουρίστες (Νόμος, 2002). Έτσι, παρά το καθορισμένο χωρική θέση
των εγκαταστάσεων τροφοδοσίας, δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστοι δείκτες της τουριστικής
δραστηριότητας σε μια πόλη από τη χρήση τους από τους τουρίστες είναι κυρίως δευτερογενή για τη χρήση τους από
τους κατοίκους και τους εργαζόμενους. Ως αποτέλεσμα, η κατανομή τους σε όλη την πόλη σε μεγάλο βαθμό
υπαγορεύεται από τη διανομή και την οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων, και όχι
από ένα δείκτη των τομέων της τουριστικής δραστηριότητας (Ashworth και Tunbridge, 1990). Catering εγκαταστάσεις, ενώ απίθανο να αποτελεί πρωταρχικό κίνητρο για την επίσκεψη μιας πόλης,
έχουν να συμβάλουν στην ελκυστικότητα του κέντρου της πόλης και έτσι στην
εικόνα της πόλης ως τουριστικού προορισμού. Jansen-Verbeke (1988: 268) τονίζει τη
«σημαντικό ρόλο προετοιμασίας γευμάτων παίξει στην προσθήκη μιας διάστασης αναψυχής στο κέντρο της πόλης
επίσκεψη». Καφετέριες πεζοδρόμιο και τα προαναφερθέντα συμπλέγματα από εστιατόρια και μπαρ
δημιουργούν μια ατμόσφαιρα σε περιοχές του κέντρου της πόλης που όχι μόνο τους κάνει να φαίνονται πιο ελκυστικές, αλλά επίσης καθιστά λιγότερο εκφοβιστικό μετά από το σκοτάδι. Με τον τρόπο αυτό, την τροφοδοσία
των εγκαταστάσεων δεν είναι μόνο η στήριξη των πρωτογενών στοιχείων των τουριστικών
λειτουργιών, που εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες των τουριστών, αλλά και να παίζει κάποιο ρόλο στην προσέλκυση
επισκεπτών στην πόλη και δημιουργώντας μια θετική εικόνα της πόλης.