Clonic (starting as partial and bec

Clonic (starting as partial and becoming generalised)

2) Generalised seizures
Generalised seizures are the result of abnormal activity in both hemispheres of the brain simultaneously. Because of this, consciousness is lost at the onset of the seizure.
There are many types of generalised seizures:

Tonic-clonic – characterised by alternative stiffness and jerking.
Myoclonic – characterised by muscular jerking.
Absence – in which the person loses awareness briefly.

What is involved in a seizure?

Is consciousness always lost? No, not necessarily. Complete loss of consciousness occurs in tonic–clonic seizures; these are major seizures. In some minor seizures, such as myoclonic jerks, there is no apparent loss of consciousness. In some seizures, e.g. absence, there may be a loss of awareness, although the person does not lose consciousness altogether. How long does a seizure last? This depends on the type of seizure. Myoclonic jerks last a second or so; absences usually last 5–10 seconds or sometimes up to a minute. A tonic–clonic and partial seizure lasts several minutes although recovery to full consciousness takes longer.

Is it possible to mistake an epileptic seizure?
Yes. The judgement that a seizure is epileptic is a matter for expert medical diagnosis. A severe faint or a panic attack may, at times, be mistaken for an epileptic seizure. Anybody witnessing a seizure should keep an accurate record of what took place, as this can provide essential clues in diagnosis.

Who gets epilepsy?
Anyone. Epilepsy can start without warning at anytime in a person’s life. There is, however, a tendency for epilepsy to start during childhood or adolescence and often to disappear by the time adult life is reached. Epilepsy is not a mental disease, although seizures may be a symptom of some underlying brain disease or damage – but certainly not always. The start of epilepsy in an adult is often a sign of some underlying disease, or the result of an injury affecting the brain (such as a road accident).

What’s the treatment like?
There have been important advances in anti-epileptic treatment over the past 25 years, with emphasis now on giving the patient a normal life. People with epilepsy need to discuss their medication requirements with their doctor or specialist – so that they get the full benefit from the treatment and risk or side effects is kept as low as possible. Pregnancy and epilepsy and medication during pregnancy are topics women need to discuss with their doctor. It’s very important for people taking anti–epileptic medication to keep their doctor informed of any other medication they are taking – the oral contraceptive pill, for example – because there can be an interaction between medication.

What does having epilepsy really mean?
With modern anti–epileptic treatment, many people with epilepsy can lead a normal life. Children with epilepsy can achieve the same educational standards as other children according to their inborn abilities. Certainly, there may be limitations with regard to recreational activities – children with epilepsy should always be supervised when swimming – but such restrictions should not take all the fun out of life.

For the school-leaver/adult – the question of employment can be a major hurdle as the workplace is more limited, as certain jobs and certain work environments (working with heavy machinery, for example) would present a risk. However, a wide range of job opportunities still remain. People with epilepsy are usually well able to live a normal everyday life – enjoying the family life, sexual relationships and recreational activities that most people take for granted. Epilepsy need not be an impairment to a normal life.

Overcoming the impairment of ignorance.
Through ignorance, which often leads to fear, many people have some funny ideas about epilepsy. And as those with epilepsy know only too well, it’s common for people to avoid them once they know they’ve got epilepsy. People with epilepsy are often treated with distrust and prejudice – and not infrequently, outright discrimination. It is far harder for someone with epilepsy to be accepted normally – to get a job, although perfectly well qualified – or to join a club or social grouping. Knowing the difficulties that are faced, the person with epilepsy often avoids the situation, shying away from social contact and thereby losing any confidence they may have had. It is sad and ironic that community acceptance is often exactly what is needed to give them the confidence to live a normal life.
To break this vicious circle, we need better community understanding. Better information is the first step.


Facts and Statistics

Anyone can be affected by seizures at any age, but epilepsy is most frequently diagnosed in infancy, childhood, adolescence and old age.
According to the World Health Organisation, epilepsy is the world’s most common serious brain disorder.
Epilepsy is more than three times as common as multiple sclerosis, Parkinson’s disease and cerebral palsy.
Epilepsy is a condition of the brain, not a mental illness.
It is estimated that over 800,000 people in Australia will be diagnosed with epilepsy at some stage in life.
It is estimated that over 250,000 Australians are living with epilepsy. Approx 3% to 3.5% of Australians will experience epilepsy at some point in their lives.
Approximately 25,000 people in Australia are diagnosed with epilepsy each year.
An estimated 2.4 million new cases occur each year globally.
Around the world an estimated 50 million people have epilepsy at any given time.
A seizure is an event – a disruption of the normal electrochemical activity of the brain – and epilepsy is the disease characterised by tendency to have recurrent epileptic seizures
Under certain circumstances anyone can have a seizure
Epilepsy is now considered “resolved” for people who have an age-dependent epilepsy syndrome but are now past the relevant age, or people who have been seizure-free for 10 years, with no anti-epileptic medication for 5 years.
It is commonly thought that epilepsy always involves convulsions. In fact there are
around 40 different types of epilepsy and epilepsy syndromes.
Incidence of epilepsy in developing countries is almost double that of developed countries.
Up to 70% of people gain full seizure control with treatment but in developing countries, over 80% of people with epilepsy may not receive the treatment they need.
A small percentage of people may be eligible for surgery. Approximately 70% of people who have epilepsy surgery become seizure free.
Treatment options for people who cannot get seizure control with medications include Vagus Nerve Stimulation and the Ketogenic Diet.
Up to 15% of people referred to an epilepsy specialist centre do not actually have epilepsy and have been previously misdiagnosed.
People with epilepsy can obtain a driver’s licence if their seizures are controlled by medication or if they fulfil the guidelines set out by the driving authorities.
Many people outgrow or have a long term remission from seizures. Epilepsy is not necessarily a lifelong disorder.
Epilepsy can have profound social, physical and psychological consequences.
People with epilepsy can face social stigma and exclusion. A fundamental part of reducing this stigma is to raise public and professional awareness.

Epilepsy is associated with an increased risk of death, which may be related to:

An underlying brain disease, such as a tumour or infection.
Seizures in dangerous circumstances, leading to drowning, burns or head injury.
Prolonged or ongoing seizures (Status epilepticus).
Sudden and unexplained causes.
A possible respiratory or cardio-respiratory arrest during a seizure.
Suicide.

This reader friendly information has been recently revised to ensure that all information presented is correct and up-to-date. However, if you think that an article is misleading or unsuitable please contact us to discuss your concerns.

If you require further information on any particular topic or if the topic you require is not available on this site please do not hesitate to contact us to discuss the subject matter with one of our experienced staff.
Contact Information
Phone : [phone]
Email : [e-mail]
Address : 266 Port Road Hindmarsh SA 5007

Sign up for Latest News
Add email address and press Subscribe

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Τονικοκλονική (ξεκινώντας ως μερικό και να γίνει γενικευμένων)2) γενικευμένες επιληπτικές κρίσειςΓενικευμένες επιληπτικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα της ανώμαλη δραστηριότητα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, ταυτόχρονα. Εξαιτίας αυτού, η συνείδηση χάνεται κατά την έναρξη της σύλληψης.Υπάρχουν πολλοί τύποι των γενικευμένων κρίσεων: Τονικοκλονικούς – χαρακτηρίζεται από εναλλακτικές ακαμψία και σπασμωδικές. Μυοκλονικών – χαρακτηρίζεται από μυϊκή σπασμωδικές. Απουσία – στην οποία το άτομο χάνει ευαισθητοποίησης εν συντομία.Τι περιλαμβάνει η κατάσχεση;Είναι η συνείδηση έχασε πάντα; Οχι, δεν είναι απαραίτητα. Πλήρη απώλεια των αισθήσεων εμφανίζεται σε κατασχέσεις τονωτικό-κλονικές? Πρόκειται για σημαντικές κατασχέσεις. Σε κάποια δευτερεύουσα επιληπτικές κρίσεις, όπως Μυοκλονικών τραντάγματα, δεν υπάρχει εμφανής απώλεια της συνείδησης. Σε μερικές επιληπτικές κρίσεις, π.χ. απουσία, μπορεί να υπάρξει μια απώλεια της επίγνωσης, αν και το άτομο δεν χάσουν τις αισθήσεις συνολικά. Πόσο διαρκεί η κατάσχεση τελευταία; Αυτό εξαρτάται από το είδος της κατάσχεσης. Μυοκλονικών τραντάγματα τελευταία μια δεύτερη ή έτσι? απουσίες συνήθως τελευταία 5-10 δευτερόλεπτα ή μερικές φορές έως και ένα λεπτό. Τονωτικό-κλονικές και μερική κατάσχεση αυτή διαρκεί αρκετά λεπτά αν και αποκατάστασης σε πλήρη συνείδηση χρειάζεται περισσότερο χρόνο.Είναι δυνατόν να λάθος μια επιληπτική κρίση;Ναι. Ότι μια κατάσχεση είναι επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα για ειδικούς ιατρική διάγνωση. Μια σοβαρή εξασθενημένο ή μια κρίση πανικού μπορεί, κατά καιρούς, να είναι λάθος για μια επιληπτική κρίση. Οποιος δήποτε μάρτυρες κατάσχεση πρέπει να κρατήσει ένα ακριβές αρχείο από ό, τι έλαβε χώρα, όπως αυτό μπορεί να προσφέρει τις ουσιαστικότερες ενδείξεις στη διάγνωση.Ποιος παίρνει επιληψία;Κάποιος. Επιληψία μπορεί να ξεκινήσει χωρίς προειδοποίηση σε οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή ενός ατόμου. Ωστόσο, υπάρχει μια τάση για την επιληψία να ξεκινήσει κατά την παιδική ηλικία ή την εφηβεία και συχνά να εξαφανιστούν από τη στιγμή που επιτυγχάνεται ενήλικη ζωή. Επιληψία δεν είναι μια ψυχική ασθένεια, αν και επιληπτικές κρίσεις μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα κάποιων υποκείμενη ασθένεια του εγκεφάλου ή βλάβη – αλλά σίγουρα όχι πάντα. Την έναρξη της επιληψίας σε έναν ενήλικο είναι συχνά ένα σημάδι της κάποια υποκείμενη νόσο, ή το αποτέλεσμα ενός τραυματισμού που επηρεάζουν τον εγκέφαλο (όπως ένα τροχαίο ατύχημα).Ποια είναι η θεραπεία όπως;Υπήρξαν σημαντικές εξελίξεις στη θεραπεία αντι-επιληπτικά κατά τα τελευταία 25 χρόνια, με έμφαση στην τώρα δίνοντας στον ασθενή μια φυσιολογική ζωή. Άτομα με επιληψία πρέπει να συζητήσουν τους απαιτήσεις φάρμακα με το γιατρό ή ειδικό-έτσι ώστε να παίρνουν το πλήρες όφελος από τη θεραπεία και κινδύνου ή παρενέργειες διατηρείται στο χαμηλότερο δυνατό. Εγκυμοσύνη και επιληψία και φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι θέματα που οι γυναίκες πρέπει να συζητήσετε με το γιατρό τους. Είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα που παίρνουν φάρμακα αντι-επιληπτικές να κρατήσει το γιατρό τους σχετικά με οποιοδήποτε άλλοδήποτε φάρμακο που αφαιρούν – το αντισυλληπτικό χάπι, για παράδειγμα – επειδή μπορεί να υπάρξει μια αλληλεπίδραση μεταξύ φαρμακευτική αγωγή.Τι σημαίνει έχοντας επιληψία πραγματικά σημαίνει;Με σύγχρονη θεραπεία αντι-επιληπτικές, πολλοί άνθρωποι με επιληψία μπορεί να οδηγήσει μια φυσιολογική ζωή. Τα παιδιά με επιληψία μπορεί να επιτύχει τα ίδια εκπαιδευτικά πρότυπα με άλλα παιδιά, σύμφωνα με την έμφυτη τις ικανότητές τους. Σίγουρα, μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί σε σχέση με τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες-παιδιά με επιληψία θα πρέπει πάντα να επιβλέπονται όταν κολύμπι – αλλά οι περιορισμοί αυτοί δεν πρέπει να παίρνουν όλη τη διασκέδαση από τη ζωή.Για το σχολείο-εξερχόμενος/ενηλίκων – το θέμα της απασχόλησης μπορεί να είναι ένα μεγάλο εμπόδιο ως χώρο εργασίας είναι πιο περιορισμένη, όπως ορισμένες θέσεις εργασίας και ορισμένα περιβάλλοντα εργασίας (σε συνεργασία με τα βαριά μηχανήματα, για παράδειγμα) θα παρουσιάζουν κίνδυνο. Ωστόσο, ένα ευρύ φάσμα ευκαιριών απασχόλησης εξακολουθούν να παραμένουν. Άτομα με επιληψία είναι συνήθως σε θέση να ζήσουν μια κανονική καθημερινή ζωή-απολαμβάνοντας την οικογενειακή ζωή, σεξουαλικές σχέσεις και δραστηριότητες αναψυχής που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν δεδομένο. Επιληψία δεν χρειάζεται να είναι μια εξασθένιση σε μια φυσιολογική ζωή.Ξεπερνώντας την ανεπάρκεια της άγνοιας.Λόγω άγνοιας, η οποία συχνά οδηγεί σε φοβούνται, πολλοί άνθρωποι έχουν κάποια αστεία ιδέες σχετικά με την επιληψία. Και δεδομένου ότι άτομα με επιληψία γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι κοινό για τους ανθρώπους να αποφύγουν τους μόλις ξέρουν ότι έχεις επιληψία. Άτομα με επιληψία είναι συχνά αντιμετωπίζονται με δυσπιστία και προκατάληψη – και όχι σπάνια, απερίφραστων διακρίσεων. Είναι πολύ πιο δύσκολο για κάποιον με επιληψία, να γίνει αποδεκτή κανονικά-για να βρουν μια δουλειά, αν και πολύ καλά προσόντα – ή να ενταχθούν σε ένα κλαμπ ή κοινωνικής ομάδας. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, το άτομο με επιληψία αποφεύγει συχνά την κατάσταση, παραμερίζοντας κάθε είδους από την κοινωνική επαφή και με αυτόν τον τρόπο χάνει κάθε εμπιστοσύνη που μπορεί να είχαν. Είναι λυπηρό και ειρωνικό το γεγονός ότι η αποδοχή Κοινότητα είναι συχνά ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να τους δώσει την εμπιστοσύνη για να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.Να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, χρειαζόμαστε καλύτερη Κοινότητα κατανόηση. Καλύτερη ενημέρωση είναι το πρώτο βήμα. Γεγονότα και στατιστικά στοιχεία Κάποιος μπορεί να επηρεαστεί από κατασχέσεις σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η επιληψία είναι πιο συχνά διαγιγνώσκεται σε βρεφική ηλικία, παιδική ηλικία, εφηβεία και τα γηρατειά. Σύμφωνα με την παγκόσμια οργάνωση υγείας, η επιληψία είναι συχνότερη σοβαρή εγκεφαλική διαταραχή του κόσμου. Η επιληψία είναι περισσότερο από τρεις φορές τόσο κοινή όσο σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσος του Πάρκινσον και εγκεφαλική παράλυση. Η επιληψία είναι μια κατάσταση του εγκεφάλου, δεν είναι μια ψυχική ασθένεια. Εκτιμάται ότι πάνω από 800.000 άνθρωποι στην Αυστραλία θα διαγνωσθούν με επιληψία, σε κάποια φάση της ζωής. Εκτιμάται ότι πάνω από 250.000 Αυστραλοί ζουν με επιληψία. Περίπου 3 έως 3,5% των Αυστραλών θα βιώσουν επιληψία κάποια στιγμή στη ζωή τους. Περίπου 25.000 άνθρωποι στην Αυστραλία διαγιγνώσκονται με επιληψία κάθε χρόνο. Εκτιμώμενα 2,4 εκατομμύρια νέα κρούσματα συμβαίνουν κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε όλο τον κόσμο εκτιμάται ότι 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επιληψία σε κάθε δεδομένη στιγμή. Κατάσχεση είναι μια εκδήλωση – μια διαταραχή της κανονικής ηλεκτροχημική δραστηριότητας του εγκεφάλου – και επιληψία είναι η ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την τάση να έχουν υποτροπιάζουσες επιληπτικές κρίσεις Υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να έχη ένα κατάσχεση Επιληψία είναι πλέον θεωρείται "λύση" για τους ανθρώπους που έχουν μια ηλικία-εξαρτώμενη επιληψία σύνδρομο αλλά είναι πλέον παρελθόν τη σχετική ηλικία, ή τα άτομα που έχουν κατάσχεσης-free για 10 χρόνια, με κανένα αντιεπιληπτικό φάρμακο για 5 χρόνια. Συνήθως θεωρείται ότι η επιληψία συνεπάγεται πάντοτε σπασμούς. Στην πραγματικότητα υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικοί τύποι επιληψία και σύνδρομα επιληψία. Συχνότητα εμφάνισης της επιληψία στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι σχεδόν διπλάσια των ανεπτυγμένων χωρών. Επάνω στο 70% του άνθρωποι κατάσχεση πλήρη έλεγχο απολαβής με θεραπεία αλλά στις αναπτυσσόμενες χώρες, πάνω από 80% των ατόμων με επιληψία να μην λαμβάνουν τη θεραπεία που χρειάζονται. Ένα μικρό ποσοστό των ανθρώπων μπορεί να είναι επιλέξιμες για χειρουργική επέμβαση. Περίπου το 70% των ανθρώπων που έχουν επιληψία χειρουργική επέμβαση γίνει κατάσχεση δωρεάν. Θεραπευτικές επιλογές για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν την κατάσχεση ελέγχου με φάρμακα περιλαμβάνουν Vagus υποκίνηση νεύρων και Ketogenic δίαιτα. Μέχρι 15% των ανθρώπων που αναφέρεται σε ένα ειδικό κέντρο επιληψία δεν στην πραγματικότητα έχουν επιληψία και έχει διαγνωσθεί λανθασμένα προηγουμένως. Άτομα με επιληψία μπορούν να λάβουν άδεια οδήγησης αν επιληπτικές κρίσεις τους ελέγχονται από το φάρμακο ή εφόσον πληρούν τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζονται από τις αρχές της οδήγησης. Πολλοί άνθρωποι να επικαλύψουν ή έχουν μια μακροχρόνια ύφεση από επιληπτικές κρίσεις. Επιληψία δεν είναι απαραίτητα μια δια βίου διαταραχή. Επιληψία μπορεί να έχει σοβαρότατες συνέπειες κοινωνικές, σωματική και ψυχολογική. Τα άτομα με επιληψία μπορεί να αντιμετωπίζουν κοινωνικό στίγμα και αποκλεισμό. Ένα θεμελιώδες μέρος της μείωσης αυτής στίγμα είναι να ευαισθητοποιήσει κοινό και επαγγελματική.Επιληψία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο του θανάτου, η οποία μπορεί να σχετίζονται με: Μια υποκείμενη ασθένεια του εγκεφάλου, όπως όγκων ή λοίμωξη. Κατασχέσεις σε επικίνδυνες περιπτώσεις, οδηγούν σε πνιγμό, εγκαύματα ή το κεφάλι τραυματισμών. Παρατεταμένη ή εν εξελίξει επιληπτικές κρίσεις (επιληπτική κατάσταση). Αιτίες ξαφνική και ανεξήγητη. Μια δυνατό αναπνευστική ή καρδιοαναπνευστική ανακοπή κατά τη διάρκεια μιας κατάσχεση. Αυτοκτονία.Αυτό αναγνώστης φιλικό πληροφορίες αναθεωρήθηκε πρόσφατα να εξασφαλίσει ότι όλες οι πληροφορίες παρουσιάζονται είναι ακριβείς και ενημερωμένες. Ωστόσο, αν νομίζετε ότι ένα άρθρο είναι παραπλανητική ή ακατάλληλο παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας να συζητήσουμε τις ανησυχίες σας.Αν επιθυμείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με κάποιο συγκεκριμένο θέμα ή εάν το θέμα που χρειάζεστε δεν είναι διαθέσιμα σε αυτό το site μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για να συζητήσουμε το θέμα με ένα από το έμπειρο προσωπικό μας.Στοιχεία επικοινωνίαςΤηλέφωνο: 1300 850 081Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [e-mail]Διεύθυνση: δρόμος λιμάνι 266 Hindmarsh SA 5007Εγγραφείτε για τα τελευταία νέαΠροσθέστε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και πατήστε το πλήκτρο εγγραφείτε

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Κρίσεις (ξεκινώντας ως μερική και να γίνει γενικευμένη) 2) Γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις Γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα της μη φυσιολογική δραστηριότητα και στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου ταυτόχρονα. Εξαιτίας αυτού, η συνείδηση ​​χάνεται κατά την έναρξη της κατάσχεσης. Υπάρχουν πολλοί τύποι γενικευμένες κρίσεις:. Τονικοκλονικών - χαρακτηρίζεται από εναλλακτικές ακαμψία και σπασμωδικές. Μυοκλονική - που χαρακτηρίζεται από μυϊκή σπασμωδικές Απουσία - κατά την οποία το άτομο χάνει την ευαισθητοποίηση για λίγο. Τι περιλαμβάνεται σε μια κατάληψη; Είναι η συνείδηση ​​χάνεται πάντα; Όχι, δεν είναι απαραίτητα. Πλήρης απώλεια της συνείδησης εμφανίζεται σε τονικοκλονικές κρίσεις? αυτές είναι σημαντικές κατασχέσεις. Σε κάποιες μικρές επιληπτικές κρίσεις, όπως μυοκλονικές, δεν υπάρχει προφανής απώλεια της συνείδησης. Σε μερικές επιληπτικές κρίσεις, π.χ. απουσία, μπορεί να υπάρξει μια απώλεια της συνείδησης, αν και το άτομο δεν χάνει τις αισθήσεις συνολικά. Πόσο διαρκεί η κατάσχεση διαρκέσει; Αυτό εξαρτάται από το είδος της κατάσχεσης. Μυοκλονικές αντέξει για δεύτερη ή έτσι? απουσίες διαρκούν συνήθως 5-10 δευτερόλεπτα ή μερικές φορές μέχρι και ένα λεπτό. Μια τονικοκλονικών και μερική κατάσχεση διαρκεί μερικά λεπτά, αν και αποκατάστασης σε πλήρη συνειδητότητα διαρκεί περισσότερο. Είναι δυνατόν να εκληφθούν από μια επιληπτική κρίση; Ναι. Η απόφαση που έχει κατασχεθεί είναι επιληπτικός είναι ένα θέμα για ιατρική πραγματογνωμοσύνη διάγνωση. Μια σοβαρή λιποθυμίας ή μια κρίση πανικού μπορεί, κατά καιρούς, να είναι λάθος για μια επιληπτική κρίση. Ο καθένας μάρτυρες μιας κρίσης να κρατήσει μια ακριβή καταγραφή του τι συνέβη, καθώς αυτό μπορεί να παρέχουν τις απαραίτητες ενδείξεις όσον αφορά τη διάγνωση. Ποιος παίρνει την επιληψία; Οποιοσδήποτε. Η επιληψία μπορεί να ξεκινήσει χωρίς προειδοποίηση ανά πάσα στιγμή στη ζωή ενός ατόμου. Υπάρχει, ωστόσο, μια τάση για την επιληψία για να ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας και συχνά να εξαφανιστούν από την ενήλικη ζωή φορά έχει επιτευχθεί. Η επιληψία δεν είναι μια ψυχική ασθένεια, αν και επιληπτικές κρίσεις μπορεί να είναι σύμπτωμα κάποιας υποκείμενης νόσου του εγκεφάλου ή βλάβη - αλλά σίγουρα όχι πάντα. Η έναρξη της επιληψίας σε έναν ενήλικα είναι συχνά ένα σημάδι κάποιας υποκείμενης νόσου, ή το αποτέλεσμα ενός τραυματισμού που επηρεάζει τον εγκέφαλο (όπως ένα τροχαίο ατύχημα). Ποια είναι η θεραπεία αρέσει; Έχουν υπάρξει σημαντικές πρόοδοι στην αντιεπιληπτική θεραπεία σε όλο τον τελευταία 25 χρόνια, με έμφαση τώρα δίνοντας στον ασθενή μια φυσιολογική ζωή. Οι άνθρωποι με επιληψία πρέπει να συζητήσουμε τις ανάγκες φάρμακά τους με τον γιατρό ή τον ειδικό τους - έτσι ώστε να πάρει το πλήρες όφελος από τη θεραπεία και τον κίνδυνο ή παρενέργειες διατηρείται όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Εγκυμοσύνη και επιληψία και τα φάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι θέματα που οι γυναίκες πρέπει να συζητήσουν με το γιατρό τους. Είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους που λαμβάνουν αντιεπιληπτικά φάρμακα για να κρατήσει το γιατρό τους για κάθε άλλο φάρμακο που παίρνετε - η από του στόματος αντισυλληπτικό χάπι, για παράδειγμα -. Γιατί μπορεί να υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ φαρμάκων Τι έχει επιληψία πραγματικά σημαίνει; Με τις σύγχρονες αντι -epileptic θεραπεία, πολλοί άνθρωποι με επιληψία μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Τα παιδιά με επιληψία μπορεί να επιτύχει τα ίδια τα εκπαιδευτικά πρότυπα, όπως τα άλλα παιδιά, σύμφωνα με την εγγενή τους ικανότητες. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τις δραστηριότητες αναψυχής - πρέπει πάντα να επιβλέπονται τα παιδιά με επιληψία κατά την κολύμβηση - αλλά οι περιορισμοί αυτοί θα πρέπει να λάβουν όλη τη διασκέδαση από τη ζωή. Για την απόφοιτος σχολείου / ενηλίκων - το ζήτημα της απασχόλησης μπορεί να είναι μια σημαντικό εμπόδιο, όπως το χώρο εργασίας είναι πιο περιορισμένη, καθώς ορισμένες θέσεις εργασίας και ορισμένα περιβάλλοντα εργασίας (εργασία με βαριά μηχανήματα, για παράδειγμα) θα παρουσιάζει κίνδυνο. Ωστόσο, ένα ευρύ φάσμα των ευκαιριών απασχόλησης εξακολουθούν να υπάρχουν. Οι άνθρωποι με επιληψία είναι συνήθως καλά σε θέση να ζήσουν μια φυσιολογική καθημερινή ζωή - απολαμβάνοντας την οικογενειακή ζωή, σεξουαλικές σχέσεις και ψυχαγωγικές δραστηριότητες που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν δεδομένο. Η επιληψία δεν χρειάζεται να είναι μια δυσλειτουργία σε μια φυσιολογική ζωή. Ξεπερνώντας την απομείωση της άγνοιας. Μέσω της άγνοιας, η οποία συχνά οδηγεί σε φοβούνται, πολλοί άνθρωποι έχουν μερικές αστείες ιδέες για επιληψία. Και όπως τα άτομα με επιληψία γνωρίζουν πολύ καλά, είναι κοινό για τους ανθρώπους να τα αποφεύγουν τη στιγμή που ξέρουν ότι έχεις επιληψία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από επιληψία συχνά αντιμετωπίζονται με δυσπιστία και προκατάληψη - και, όχι σπάνια, οριστικές διακρίσεις. Είναι πολύ πιο δύσκολο για κάποιον με επιληψία να γίνει αποδεκτή συνήθως - για να βρουν μια θέση εργασίας, παρότι είναι απολύτως καλά προσόντα - ή να ενταχθούν σε μια λέσχη ή κοινωνική ομάδα. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το άτομο με επιληψία συχνά αποφεύγει την κατάσταση, οπισθοχωρεί μακριά από την κοινωνική επαφή και έτσι χάνουν την εμπιστοσύνη που μπορεί να είχαν. Είναι θλιβερό και ειρωνικό το γεγονός ότι η αποδοχή της κοινότητας είναι συχνά ακριβώς ό, τι χρειάζεται για να τους δώσει την εμπιστοσύνη για να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, χρειαζόμαστε καλύτερη κατανόηση των θεμάτων. Η καλύτερη πληροφόρηση είναι το πρώτο βήμα. Τα πραγματικά περιστατικά και Στατιστικής Οποιοσδήποτε μπορεί να επηρεαστεί από τις κατασχέσεις σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά επιληψία διαγιγνώσκεται πιο συχνά κατά τη βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία, την εφηβεία και τα γηρατειά. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η επιληψία είναι πιο συχνή και σοβαρή στον κόσμο εγκεφάλου διαταραχή. Η επιληψία είναι περισσότερο από τρεις φορές τόσο κοινή όσο η πολλαπλή σκλήρυνση, η νόσος του Πάρκινσον και η εγκεφαλική παράλυση. Η επιληψία είναι μια κατάσταση του εγκεφάλου, δεν είναι μια ψυχική ασθένεια. Εκτιμάται ότι πάνω από 800.000 άνθρωποι στην Αυστραλία θα διαγνωστεί με επιληψία σε μερικά στάδιο της ζωής. Εκτιμάται ότι πάνω από 250.000 Αυστραλοί ζουν με επιληψία. Περίπου 3% έως 3,5% των Αυστραλών θα αντιμετωπίσετε την επιληψία σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Περίπου 25.000 άνθρωποι στην Αυστραλία έχουν διαγνωστεί με επιληψία κάθε χρόνο. Κατ 'εκτίμηση 2,4 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις εμφανίζονται κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε όλο τον κόσμο περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν . επιληψία σε κάθε δεδομένη στιγμή Μια κρίση είναι ένα γεγονός - μια διαταραχή της φυσιολογικής ηλεκτροχημική δραστηριότητα του εγκεφάλου - και η επιληψία είναι η ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την τάση να εκδηλώνουν επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις Υπό ορισμένες συνθήκες, ο καθένας μπορεί να έχει μια κρίση επιληψίας θεωρείται πλέον "επιλυθεί "για τους ανθρώπους που έχουν το σύνδρομο επιληψία εξαρτάται από την ηλικία, αλλά είναι πλέον παρελθόν τη σχετική ηλικία, ή άτομα που έχουν κατάσχεση-free για 10 χρόνια, χωρίς αντι-επιληπτικά φάρμακα για 5 χρόνια. Είναι κοινή πεποίθηση ότι η επιληψία περιλαμβάνει πάντα σπασμούς . Στην πραγματικότητα, υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικά είδη της επιληψίας και της επιληψίας σύνδρομα. Η συχνότητα της επιληψίας σε αναπτυσσόμενες χώρες είναι σχεδόν διπλάσια από εκείνη των ανεπτυγμένων χωρών. Έως 70% των ανθρώπων να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων με τη θεραπεία, αλλά στις αναπτυσσόμενες χώρες, πάνω από το 80% των ανθρώπων με επιληψία δεν μπορούν να λάβουν τη θεραπεία που χρειάζονται. Ένα μικρό ποσοστό των ανθρώπων μπορεί να είναι επιλέξιμες για τη χειρουργική επέμβαση. Περίπου το 70% των ανθρώπων που έχουν χειρουργική επιληψίας γίνουν ελεύθεροι κρίσεων. Οι θεραπευτικές επιλογές για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν τον έλεγχο των σπασμών με τα φάρμακα περιλαμβάνουν Vagus η υποκίνηση νεύρων και τη δίαιτα. Έως και το 15% των ανθρώπων που αναφέρονται σε επιληψία εξειδικευμένο κέντρο πραγματικότητα, δεν έχουν επιληψία και έχουν προηγουμένως κακοί. Οι άνθρωποι με επιληψία μπορούν να αποκτήσουν άδεια οδήγησης, εάν οι επιληπτικές κρίσεις τους ελέγχονται με φαρμακευτική αγωγή ή εάν πληρούν τις κατευθυντήριες γραμμές που ορίζονται από τις αρχές της οδήγησης. Πολλοί άνθρωποι να ξεπεράσουν ή να έχουν μια μακροχρόνια ύφεση από τις κατασχέσεις. Η επιληψία δεν είναι απαραίτητα μια δια βίου διαταραχή. Η επιληψία μπορεί να έχει σοβαρές κοινωνικές, σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες. Οι άνθρωποι με επιληψία μπορούν να αντιμετωπίσουν το κοινωνικό στίγμα και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Ένα βασικό μέρος της μείωσης αυτής της στίγμα είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό και τους επαγγελματίες. Η επιληψία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου, η οποία μπορεί να σχετίζεται με:. Μιας υποκείμενης νόσου του εγκεφάλου, όπως ένας όγκος ή λοίμωξη Κατασχέσεις σε επικίνδυνες συνθήκες, με αποτέλεσμα να πνιγμός, εγκαύματα ή κάκωση της κεφαλής. Παρατεταμένη ή συνεχιζόμενες κρίσεις επιληψίας (επιληπτική κατάσταση). Ξαφνική και ανεξήγητη αιτίες. Μια πιθανή αναπνευστική ή καρδιο-αναπνευστική ανακοπή κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης. αυτοκτονίας. Αυτό το φιλικό προς τον αναγνώστη πληροφορίες αναθεωρήθηκαν πρόσφατα ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλες οι πληροφορίες που παρουσιάζονται είναι ορθή και up-to-ημερομηνία. Ωστόσο, αν νομίζετε ότι ένα άρθρο είναι παραπλανητική ή ακατάλληλη, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας για να συζητήσουμε τις ανησυχίες σας. Αν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με κάποιο συγκεκριμένο θέμα ή εάν το θέμα που χρειάζεστε δεν είναι διαθέσιμες σε αυτό το site, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για να συζητήσουμε το θέμα με ένα από το έμπειρο προσωπικό μας. Στοιχεία Επικοινωνίας Τηλέφωνο: 1300 850 081 Email: [e-mail] Διεύθυνση: 266 Λιμάνι Οδού Α.Ε. Hindmarsh 5007 Εγγραφείτε για τα τελευταία νέα Προσθέστε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και πατήστε Εγγραφή

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

επιληπτικές κρίσεις (το αρχικό μέρος του είναι γενικευμένη)

2
γενικευμένη επιληψία) γενικευμένες κρίσεις ταυτόχρονα σε δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου ανωμαλιών. τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτωνΩς εκ τούτου, είναι επιληπτική κρίση συνείδησης σε εξαφανίστηκε.
υπάρχουν πολλοί τύποι γενικευμένες κρίσεις:

τονικοκλονικές – που αντικαθιστά την ακαμψία και
σπασμούς.μυοκλονικές – από την απουσία μυϊκός σπασμός.
– που έχασε τις αισθήσεις του, απλό.

τι είναι επιληψία;Είναι πάντα χάνει την συνείδηση;Όχι, όχι απαραίτητα.πλήρης απώλεια συνείδησης συμβεί τονικοκλονικές κρίσεις –, αυτά είναι μεγάλα.Σε ορισμένες μικρές κρίσεις, όπως η δυσγευσία, χωρίς προφανή απώλεια συνείδησης.Σε ορισμένες κρίσεις, για παράδειγμαΌχι, μπορεί να είναι μια απώλεια συνείδησης, αν και δεν έχασε τις αισθήσεις του.Πόσο καιρό την επιληπτική κρίση;Αυτό εξαρτάται από το είδος κρίσης.• βιώσιμη για ένα δευτερόλεπτο, 5 – απουσία συνήθως διαρκεί 10 δευτερόλεπτα ή μερικές φορές για ένα λεπτό.αγκυλοποιητική – κλονικοί και εστιακές επιληπτικές κρίσεις συνεχίζεται για λίγα λεπτά και αποκατάσταση σε πλήρη συνείδηση

χρειάζεται περισσότερο χρόνο.