9.The element of agreement lies in

9.The element of agreement lies in the rejection ofethnocentrism and
ofthe teleology that for Furet characterized the historiography transmitted
by the nineteenth century. The affirmation of a national entity, the advent
of the bourgeoisie, the civilizing mission of the white race, and economic
development furnished to historians a unifying principle of both a conceptual
and narrative order, depending on the point of view and the scale of
observation adopted. Ethnographic history conceived of along serial lines
proposed breakingwith this tradition. Here the paths traveled by serial history
and by microhistory diverge: a divergence that is at once intellectual
and political.
To select as a cognitive object only what is repetitive, and therefore capable
of being serialized, signifies paying a very high price in cognitive
terms. First of all, on the chronological plane, ancient history, as Furet himself
observed, precludes such treatment (see "H," p. 233); and medieval
history renders it very difficult (for many of the themes suggested by Le
Goff the documentation is fragmentary). Second, on the thematic level,
areas such as the history of ideas and political history (again as Furet would
have it) by definition elude this type of investigation. But the most serious
limitation of serial history emerges precisely through what should be its basic
objective: "the equalization of individuals in their roles of economic or
socio-cultural agents." This idea of equalization is doubly deceiving. On the
one hand, it distorts an obvious element: in any society the conditions of
access to the production of documentation are tied to a situation of power
and thus create an inherent imbalance. On the other hand, it cancels out
many particulars in the existing documentation for the benefit of what is
homogeneous and comparable. With a trace of scientistic pride, Furet affirmed:
"the document, 'facts,' no longer exist for themselves, but in relationship
to the series that precedes them and follows them; it is their relative
value that becomes objective, and not their relationship to an
ungraspable 'real' substance" ("H," p. 231). After the twofold filtering
down of the data that has just been mentioned, it is not surprising if the
relationship of the data in the series to reality becomes "ungraspable."
Historical knowledge, obviously, involves the construction of documentary
series. Less obvious is the attitude that the historian must assume
in regard to the anomalies that crop up in the doc~mentation.F~u' ret proposed
ignoring them, observing that the hapax legomenon (that which is documentarily
unique) is not usable in the perspective of serial history. But the
hapax legomenon, strictly speaking, does not exist. Any document, even the
most anomalous, can be inserted into a series. In addition, it can, if properly
analyzed, shed light on still-broader documentary series.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

9. το στοιχείο της συμφωνίας που έγκειται στο την απόρριψη ofethnocentrism και
από την τελεολογία που για Furet χαρακτηρίζεται η ιστοριογραφία διαβιβάζονται
από τον δέκατο ένατο αιώνα. Η επιβεβαίωση της μια εθνική οντότητα, την έλευση
της αστικής τάξης, ο εκπολιτισμός της αποστολής της άσπρης φυλής, και οικονομική
ανάπτυξη επιπλωμένα στους ιστορικούς μια ενοποιητική αρχή δύο μια εννοιολογική
και αφηγηματική τάξη, ανάλογα με την άποψη και την κλίμακα της
παρατήρηση που υιοθέτησε. Εθνογραφική ιστορία προπάντων των σειριακών γραμμών
προτείνει breakingwith αυτή την παράδοση. Εδώ τα μονοπάτια που ταξίδεψε από τη σειριακή ιστορία
και από microhistory αποκλίνουν: μια απόκλιση που είναι ταυτόχρονα πνευματική
και πολιτική.
να επιλέξετε ως ένα γνωστικό αντικείμενο μόνο τι είναι επαναλαμβανόμενες, και ως εκ τούτου σε θέση να
της είναι δυνατή η σειριοποίηση, σημαίνει ότι πληρώνουν πολύ υψηλό τίμημα στις γνωστικές
όρους. Πρώτα απ ' όλα, στο χρονολογική αεροπλάνο, αρχαία ιστορία, ως Furet ο ίδιος
παρατήρησε, αποκλείει μια τέτοια θεραπεία (βλέπε "H", σ. 233). και μεσαιωνική
ιστορία καθιστά πολύ δύσκολο (για πολλά από τα θέματα που πρότεινε Le
Goff την τεκμηρίωση είναι αποσπασματική). Δεύτερον, σχετικά με το θεματικό επίπεδο,
τομείς όπως η ιστορία των ιδεών και πολιτική ιστορία (και πάλι, όπως θα Furet
να) εξ ορισμού διαφυγή από αυτόν τον τύπο έρευνας. Αλλά το πιο σοβαρό
περιορισμό της σειράς ιστορίας αναδύεται ακριβώς μέσα από το τι θα πρέπει να είναι του βασικού
στόχος: "την εξίσωση των ατόμων για τους ρόλους της οικονομικής ή
κοινωνικο-πολιτιστικούς φορείς.» Αυτή η ιδέα της εξίσωσης είναι διπλά εξαπάτηση. Σχετικά με το
αφενός, νοθεύει ένα προφανές στοιχείο: σε κάθε κοινωνία οι όροι
πρόσβαση στην παραγωγή τεκμηρίωση είναι δεμένα σε μια κατάσταση της εξουσίας
δημιουργώντας μια έμφυτη δυσαναλογία. Από την άλλη πλευρά, ακυρώνει
πολλά στοιχεία στην υπάρχουσα τεκμηρίωση προς όφελος είναι τι
ομοιογενή και συγκρίσιμα. Με ένα ίχνος scientistic υπερηφάνειας, επιβεβαίωσε Furet:
"το έγγραφο, «γεγονότα,«δεν υπάρχουν πια για τον εαυτό τους, αλλά στη σχέση
στη σειρά που αυτόες προηγείται και να ακολουθεί τους? είναι συγγενής τους
τιμή που γίνεται στόχος, και δεν τους σχέση με μια
απρόσιτος "πραγματικό" ουσία "("H, «σ. 231). Μετά το φιλτράρισμα διττός
κάτω από τα δεδομένα που μόλις αναφέρθηκε, δεν είναι περίεργο εάν το
σχέση των στοιχείων της σειράς στην πραγματικότητα γίνεται "απρόσιτος."
Ιστορική γνώση, προφανώς, αφορούν την κατασκευή ντοκιμαντέρ
σειρά. Λιγότερο αυτονόητη είναι η στάση που πρέπει να αναλάβει ο ιστορικός
όσον αφορά τις ανωμαλίες που ξεπηδούν σε doc ~ εκτέλεσης.F ~ u' ret προτεινόμενη
αγνοώντας τους, παρατηρώντας ότι το λεγόμενον hapax (αυτό που είναι documentarily
μοναδικό) δεν είναι χρησιμοποιήσιμο στις προοπτικές της σειράς ιστορίας. Αλλά το
hapax λεγόμενον, για να κυριολεκτήσουμε, δεν υπάρχει. Οποιοδήποτε έγγραφο, ακόμη και η
πιο ανώμαλη, μπορεί να εισαχθεί σε μια σειρά. Επιπλέον, μπορεί, αν είναι σωστά
αναλύονται, ρίξει φως στην ακόμα ευρύτερη σειρά ντοκιμαντέρ.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

9.Ο στοιχείο της συμφωνίας έγκειται στο ofethnocentrism απόρριψης και
OFTHE τελεολογία που για Furet χαρακτήρισε την ιστοριογραφία που μεταδίδονται
από τον δέκατο ένατο αιώνα. Η επιβεβαίωση της εθνικής οντότητας, η έλευση
της αστικής τάξης, η αποστολή εκπολιτισμού της λευκής φυλής, και την οικονομική
ανάπτυξη επιπλωμένα σε ιστορικούς μια ενοποιητική αρχή της τόσο σε εννοιολογικό
και αφηγηματική σειρά, ανάλογα με την άποψη και την κλίμακα της
παρατήρησης που θεσπίστηκε . Εθνογραφικό ιστορία συνέλαβε μαζί σειριακές γραμμές
που προτείνονται breakingwith αυτή την παράδοση. Εδώ οι διαδρομές που διανύονται από σειριακή ιστορία
και από μικροϊστορίας αποκλίνουν: μια απόκλιση που είναι ταυτόχρονα πνευματική
. και πολιτικά
να επιλέξετε ως γνωστικό αντικείμενο μόνο ό, τι είναι επαναλαμβανόμενη, και, επομένως, ικανή
να είναι σε συνέχειες, σημαίνει πληρώνουν ένα πολύ υψηλό τίμημα στην γνωστική
άποψη. Πρώτα απ 'όλα, στη χρονολογική αεροπλάνο, αρχαία ιστορία, όπως Furet ίδιος
παρατήρησε, απαγορεύει μια τέτοια θεραπεία (βλέπε «H», σελ 233).? και μεσαιωνική
ιστορία καθιστά πολύ δύσκολο (για πολλά από τα θέματα που προτείνονται από Le
Goff η τεκμηρίωση είναι αποσπασματικά). Δεύτερον, σχετικά με το θεματικό επίπεδο,
τομείς όπως η ιστορία των ιδεών και της πολιτικής ιστορίας (και πάλι ως Furet θα
το έχει) εξ ορισμού ξεφύγει από αυτό το είδος της έρευνας. Αλλά το πιο σοβαρό
περιορισμό της σειριακής ιστορία αναδύεται ακριβώς μέσα από αυτό που θα έπρεπε να είναι βασικό του
στόχο: «η εξίσωση των ατόμων στους ρόλους τους από την οικονομική ή
. κοινωνικο-πολιτιστικών παραγόντων " Αυτή η ιδέα της εξίσωσης είναι διπλά εξαπάτηση. Από τη
μία πλευρά, στρεβλώνει ένα προφανές στοιχείο: σε κάθε κοινωνία οι συνθήκες
έχουν πρόσβαση στην παραγωγή της τεκμηρίωσης δεμένα σε μια κατάσταση της εξουσίας
και να δημιουργηθεί έτσι μια έμφυτη ανισορροπία. Από την άλλη πλευρά, αυτό ακυρώνει
πολλά στοιχεία στο υπάρχον τεκμηρίωσης για το όφελος του τι είναι
ομοιογενή και συγκρίσιμα. Με ένα ίχνος επιστημονικίστικες υπερηφάνεια, Furet επιβεβαίωσε:
«το έγγραφο,« γεγονότα », δεν υπάρχουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά και σε σχέση
με τη σειρά που τους προηγείται και ακολουθεί τους? είναι σχετική τους
αξία, που γίνεται στόχος, και όχι για την σχέση τους σε μια
ακατανόητη «πραγματικό» ουσία "(" H ", 231 p.). Μετά το διπλό φιλτράρισμα
προς τα κάτω των στοιχείων που έχει ήδη αναφερθεί, δεν είναι έκπληξη αν η
σχέση των δεδομένων στη σειρά με την πραγματικότητα γίνεται «άπιαστο».
Ιστορική γνώση, προφανώς, αφορά την κατασκευή του ντοκιμαντέρ
της σειράς. Λιγότερο προφανής είναι η νοοτροπία ότι ο ιστορικός οφείλει να αναλάβει
σε σχέση με τις ανωμαλίες που αναφύονται στο doc ~ mentation.F ~ u 'ret πρότεινε
αγνοώντας τους, παρατηρώντας ότι η legomenon hapax (αυτό που είναι documentarily
μοναδική) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην προοπτική της σειριακής ιστορία. Αλλά η
legomenon hapax, για να κυριολεκτήσουμε, δεν υπάρχει. Κάθε έγγραφο, ακόμη και η
πιο ανώμαλη, μπορεί να εισαχθεί σε μια σειρά. Επιπλέον, μπορεί, εάν εφαρμοστεί σωστά
αναλύονται, να ρίξει φως σε ακόμα-ευρύτερης σειράς ντοκιμαντέρ.