The decision to use public transpor

The decision to use public transport is considered to be based on subjective perceptions of these six service attributes influenced by available information and promotional tactics particularly in the case of non-local and first time users (ibid). Kittleson and Associates et al., (1999:38) affirm a very strong relationship between
public transport SQ and modal choice. “Quality of service reflects the kinds of decisions a potential passenger makes, consciously or not, when deciding whether to use transit or another mode, usually the private automobile.”
They distinguish between two parts of the decision making process, arguing that
service attributes are only taken into account once travellers have established that
public transport is an option for the journey (ibid). The usability of public transport is assessed on the basis of four types of availability. Spatial availability origin and spatial availability destination are gauged on the basis of whether there is a demand responsive public transport service available within walking distance of the origin and destination of the trip. In addition, information availability (the availability of adequate and accurate information) and temporal availability (whether a public transport service is available at the required time) affect the determination of whether
public transport is an option for a particular journey or indeed whether the trip can be
made (Kittleson and Associates et al., 1999).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η απόφαση να χρησιμοποιήσει δημόσια μέσα μεταφοράς θεωρείται να βασίζεται στην υποκειμενική αντίληψη του αυτά τα χαρακτηριστικά έξι υπηρεσία που επηρεάζεται από τις διαθέσιµες πληροφορίες και τακτικές προώθησης, ιδιαίτερα στην περίπτωση των μη-τοπικών και πρώτη φορά στους χρήστες (αυτόθι). Kittleson και συνεργάτες et al., (1999:38) επιβεβαιώνουν μια πολύ ισχυρή σχέση μεταξύσυγκοινωνίες-μέσα μεταφοράς Τετραγωνικά και αποκλειστική επιλογή. "Ποιότητα της υπηρεσίας αντανακλά τα είδη των αποφάσεων που κάνει μια πιθανή επιβατών, συνειδητά ή όχι, όταν αποφασίζει να χρησιμοποιήσει διαμετακόμισης ή μια άλλη λειτουργία, συνήθως το ιδιωτικό αυτοκίνητο."Διακρίνουν μεταξύ δύο μέρη της απόφασης διαδικασία λήψης αποφάσεων, υποστηρίζοντας ότιυπηρεσία χαρακτηριστικά λαμβάνονται υπόψη μόνο μόλις ταξιδιώτες έχουν αποδείξει ότιοι δημόσιες μεταφορές είναι μια επιλογή για το ταξίδι (αυτόθι). Η δυνατότητα χρησιμοποίησης των δημόσιων μεταφορών αξιολογείται με βάση τέσσερις τύπους της διαθεσιμότητας. Χωρική διαθεσιμότητα προέλευσης και προορισμού των χωρικών διαθεσιμότητα είναι εκτιμηθεί με βάση το αν υπάρχει μια υπηρεσία ανταποκρίνεται δημοσίων μεταφορών ζήτηση σε κοντινή απόσταση από την προέλευση και τον προορισμό του ταξιδιού. Επιπλέον, η διαθεσιμότητα πληροφοριών (η διαθεσιμότητα του επαρκούς και ακριβείς πληροφορίες) και χρονική (αν μια υπηρεσία δημοσίων μεταφορών είναι διαθέσιμα κατά το χρόνο που απαιτείται) επηρεάζει τον προσδιορισμό του κατά πόσονμέσα μαζικής μεταφοράς είναι μια επιλογή για ένα συγκεκριμένο ταξίδι ή, πράγματι, αν το ταξίδι μπορεί ναέκανε (Kittleson και συνεργάτες et al., 1999).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η απόφαση να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς θεωρείται ότι βασίζεται σε υποκειμενικές αντιλήψεις αυτών των έξι χαρακτηριστικά των υπηρεσιών επηρεάζονται από τις διαθέσιμες πληροφορίες και προώθησης τακτικές ιδιαίτερα στην περίπτωση των μη τοπικών και πρώτη φορά οι χρήστες (ibid). Kittleson και Συνεργάτες κ.ά., (1999: 38). Επιβεβαιώσουν μια πολύ ισχυρή σχέση μεταξύ των
δημόσιων μεταφορών και SQ επιλογή μεταφορικού μέσου. "Η ποιότητα των υπηρεσιών αντανακλά τις αποφάσεις αυτού του είδους δυνητικό επιβάτης κάνει, συνειδητά ή όχι, όταν αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν διαμετακόμισης ή άλλο τρόπο, συνήθως το ιδιωτικό αυτοκίνητο."
Γίνεται διάκριση μεταξύ των δύο τμημάτων της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, υποστηρίζοντας ότι
τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών είναι λαμβάνονται υπόψη μόνο μια φορά ταξιδιώτες έχουν αποδείξει ότι
οι δημόσιες μεταφορές είναι μια επιλογή για το ταξίδι (ibid). Η χρηστικότητα των δημόσιων μεταφορών εκτιμάται βάσει των τεσσάρων τύπων της διαθεσιμότητας. Χωρική διαθεσιμότητα προέλευσης και χωρική διαθεσιμότητα προορισμού εκτιμηθεί με βάση το αν υπάρχει ζήτηση άμεση εξυπηρέτηση μέσα μαζικής μεταφοράς διαθέσιμη σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από την προέλευση και τον προορισμό του ταξιδιού. Επιπλέον, η διαθεσιμότητα πληροφοριών (η διαθεσιμότητα επαρκών και ακριβών πληροφοριών) και χρονική διαθεσιμότητα (αν μια δημόσια υπηρεσία μεταφοράς είναι διαθέσιμη εντός του απαιτούμενου χρόνου) επηρεάζει τον προσδιορισμό του κατά πόσον
οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι μια επιλογή για ένα συγκεκριμένο ταξίδι ή ακόμη αν το ταξίδι μπορεί να
γίνει (Kittleson και Συνεργάτες et al., 1999).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Απόφαση για τη χρήση των δημόσιων μεταφορών θεωρείται έξι υπηρεσίες με βάση αυτή την υποκειμενική αντίληψη της ιδιοκτησίας για πρώτη φορά να έχουν πρόσβαση σε περίπτωση μη χρήστες πληροφοριών και την προώθηση της στρατηγικής, ιδίως όσον αφορά τον αντίκτυπο του (ό.π.).και τους συναδέλφους του. (1999) πρέπει να έχει ισχυρή σχέση με την επιλογή του τρόπου μεταφοράς και

."ποιότητα της υπηρεσίας αντικατοπτρίζει μια ενδεχόμενη απόφαση για τη χρήση μέσων μεταφοράς επιβατών ή σε άλλους τρόπους μεταφοράς, είναι συνήθως ιδιωτικά αυτοκίνητα τους." διάκριση μεταξύ δύο μέρος στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ότι, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών επιβατών έχει δημιουργήσει μόνοΤο ταξίδι των δημόσιων μεταφορών είναι μια επιλογή (ό.π.).τη διαθεσιμότητα των δημόσιων μεταφορών, με βάση την αξιολόγηση της διαθεσιμότητας, τέσσερις τύπους.Η διαθεσιμότητα αξιολόγηση του στόχου της διαθεσιμότητας είναι αιτία, αν έχει χώρο ανταποκρίνεται στη ζήτηση για υπηρεσίες δημόσιων μεταφορών προορισμούς προέλευσης και η απόσταση βαδίσματος βάση.Επιπλέον,τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών (πλήρη και ακριβή ενημέρωση σχετικά με τη διαθεσιμότητα) και το χρόνο (είτε δημόσιων υπηρεσιών μεταφοράς εντός της ταχθείσας προθεσμίας εάν μπορεί να επηρεάσει δημόσιων μεταφορών
) είναι ένα συγκεκριμένο ταξίδι, ή αν μπορεί να κάνει μια επιλογή
ταξίδια (κόμπο και τους συναδέλφους του για τον καθορισμό et al., 1999).