Beginning in 1965 Bridget Riley beg

Beginning in 1965 Bridget Riley began to produce color-based op art,[9] however, other artists, such as Julian Stanczak and Richard Anuszkiewicz, were always interested in making color the primary focus of their work.[10] Josef Albers taught these two primary practitioners of the "Color Function" school at Yale in the 1950s. Often, colorist work is dominated by the same concerns of figure-ground movement, but they have the added element of contrasting colors that produce different effects on the eye. For instance, in Anuszkiewicz's "temple" paintings, the juxtaposition of two highly contrasting colors provokes a sense of depth in illusionistic three-dimensional space so that it appears as if the architectural shape is invading the viewer's space.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Με αφετηρία το 1965 Bridget Riley άρχισε να παράγει με βάση το χρώμα op τέχνης, [9] Ωστόσο, άλλους καλλιτέχνες, όπως τον Julian Stanczak και Richard Anuszkiewicz, ήταν πάντα ενδιαφέρονται να κάνουν το χρώμα το πρωταρχικό σημείο εστίασης της δουλειάς τους. [10] Γιόζεφ Άλμπερς δίδαξε αυτά τα δύο πρωτογενούς επαγγελματιών της Σχολής "Λειτουργία χρώματος" στο Yale στη δεκαετία του 1950. Συχνά, εργασία colorist κυριαρχείται από τις ίδιες ανησυχίες κυκλοφορία σχήμα-εδάφους, αλλά έχουν το πρόσθετο στοιχείο των αντιπαραβαλλόμενων χρωμάτων που παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα για το μάτι. Για παράδειγμα, στους πίνακές «ναός» του Anuszkiewicz, την αντιπαράθεση των δύο ιδιαίτερα αντιπαραβαλλόμενα χρώματα προκαλεί μια αίσθηση του βάθους στην illusionistic τρισδιάστατο χώρο έτσι ώστε να φαίνεται σαν το αρχιτεκτονικό σχήμα εισβάλλει χώρο του θεατή.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Ξεκινώντας το 1965, η Bridget Riley άρχισε να παράγει με βάση το χρώμα op art, [9] Ωστόσο, άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο Ιουλιανός Stańczak και Richard Anuszkiewicz, ήταν ενδιαφέρονται πάντα σε κάνει χρώμα ο πρωταρχικός στόχος της εργασίας τους. [10] Josef Albers δίδαξε αυτά δύο επαγγελματίες της πρωτοβάθμιας του "Χρώμα Λειτουργία" σχολείο στο Yale το 1950. Συχνά, ζωγράφος εργασίας κυριαρχείται από τις ίδιες ανησυχίες του σχήματος-εδάφους κίνημα, αλλά έχουν το πρόσθετο στοιχείο της αντίθεσης χρωμάτων που παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα για το μάτι. Για παράδειγμα, στο "ναό" πίνακες Anuszkiewicz του, η αντιπαράθεση των δύο άκρως αντίθετα χρώματα προκαλεί μια αίσθηση βάθους στο ιλουζιονιστική τρισδιάστατο χώρο, έτσι ώστε να φαίνεται σαν το αρχιτεκτονικό σχήμα εισβάλλει στο χώρο του θεατή.