Distance decay studies suggest that

Distance decay studies suggest that whether people value transit time
as a commodity or a cost is a function of their total time budget, with
those having more likely to treat it as a commodity (Greer and Wall
1979). Other factors may also influence its expenditure. Leiper
(1989) and McKercher (2001), for example, showed how main and secondary
destination tourists differed in their motives, consumption patterns,
and activities. Main tourists have greater destination knowledge
and make a stronger psychological investment in its overall role in providing
a satisfying trip. As such, they consume the destination at a more
intense level. Stopover tourists, on the other hand, tend to restrict
themselves to visiting convenience-based attractions in well known
nodes or along main transportation corridors. As well, differences were
noted between first timers and repeaters, with the former keen to explore
a destination, travel widely through it, and discover its culture
and heritage. Repeaters prefer more social activities such as shopping,
dining, and visiting friends and relatives (Fakeye and Crompton 1991;
Gitelson and Crompton 1984; Lau and McKercher 2004).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Απόσταση αποσύνθεση μελέτες δείχνουν ότι αν οι άνθρωποι αξία χρόνου διέλευσηςως εμπόρευμα ή κόστος είναι συνάρτηση του προϋπολογισμού τους το σύνολο του χρόνου, μεεκείνοι που έχουν περισσότερες πιθανότητες να την αντιμετωπίσουμε ως εμπόρευμα (Γκριρ και τοίχο1979). άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις δαπάνες. Leiper(1989) και McKercher (2001), για παράδειγμα, έδειξε πώς κύρια και δευτερεύονταπροορισμού τουριστών που διέφεραν ως προς τα κίνητρά τους, καταναλωτικές συνήθειες,και δραστηριότητες. Κύριος τουρίστες έχουν μεγαλύτερη γνώση του προορισμούκαι κάνουν μια ισχυρότερη ψυχολογική επένδυση στον συνολικό ρόλο στην παροχήμια ικανοποιητική εκδρομή. Ως εκ τούτου, καταναλώνουν τον προορισμό, σε μια πιοέντονη επίπεδο. Ενδιάμεση στάση τουρίστες, από την άλλη πλευρά, τείνουν να περιορίσουνοι ίδιοι να βασίζονται σε ευκολία αξιοθέατα είναι γνωστήκόμβους ή βασικό συγκοινωνιακό διαδρόμους. Επίσης, οι διαφορές ήτανσημείωσε μεταξύ πρώτη χρονόμετρα και επαναλήπτες, με τα πρώτα που επιθυμούν να εξερευνήσουνένας προορισμός, ταξιδεύουν ευρέως μέσα από αυτό, και να ανακαλύψετε τον πολιτισμόκαι πολιτιστικής κληρονομιάς. Επαναλήπτες προτιμούν πιο κοινωνικές δραστηριότητες, όπως ψώνια,για φαγητό, και επισκέπτονται φίλους και συγγενείς (Fakeye και Crompton 1991·Gitelson και Crompton 1984? Lau και McKercher 2004).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Απόσταση μελέτες δείχνουν ότι η αποσύνθεση εάν οι άνθρωποι εκτιμούν το χρόνο διέλευσης
ως ένα εμπόρευμα ή ένα κόστος είναι συνάρτηση του συνολικού προϋπολογισμού τους χρόνο, με
εκείνους που έχουν περισσότερες πιθανότητες να την αντιμετωπίσουμε ως εμπόρευμα (Γκριρ και Wall
το 1979). Άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις δαπάνες του. Leiper
(1989) και McKercher (2001), για παράδειγμα, έδειξε πως κύρια και δευτερεύοντα
τουρίστες προορισμό διέφεραν σε κίνητρά τους, τα καταναλωτικά πρότυπα,
και τις δραστηριότητες. Κύρια τουρίστες έχουν μεγαλύτερη γνώση προορισμό
και να κάνει μια ισχυρότερη ψυχολογική επένδυση στο συνολικό ρόλο της στην παροχή
μια ικανοποιητική ταξίδι. Ως εκ τούτου, καταναλώνουν τον προορισμό σε ένα πιο
έντονο επίπεδο. Stopover τουρίστες, από την άλλη πλευρά, έχουν την τάση να περιορίζουν
τον εαυτό τους να επισκέπτονται την ευκολία που βασίζονται αξιοθέατα σε γνωστά
κόμβους ή κατά μήκος των διαδρόμων μεταφοράς κύριο. Όπως επίσης, διαφορές
μεταξύ της πρώτης χρονόμετρα και αναμεταδότες, με την πρώην πρόθυμοι να εξερευνήσουν
έναν προορισμό, ταξιδεύουν πολύ συχνά μέσα από αυτό, και να ανακαλύψουν τον πολιτισμό της
και την πολιτιστική κληρονομιά. Αναμεταδότες προτιμούν περισσότερο κοινωνικές δραστηριότητες, όπως ψώνια,
φαγητό, και επισκέπτονται φίλους και συγγενείς (Fakeye και Crompton 1991?
Gitelson και Crompton 1984? Lau και McKercher 2004).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

εξασθένιση της αξίας των ανθρώπων που δείχνουν ότι, ανεξάρτητα από το χρόνο
ως αγαθά ή το κόστος είναι η λειτουργία του προϋπολογισμού
συνολικός χρόνος, και αυτοί που είναι πιο πιθανό να το θεωρούμε ως ένα είδος προϊόντων (γκριρ και τοίχο
1979).Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τις δαπάνες.Leiper
(1989) και (2001), McKercher, για παράδειγμα, κύριες και δευτερεύουσες
προορισμού τουριστών σε διαφορετικά κίνητρα,Τα καταναλωτικά πρότυπα, τα πρότυπα κατανάλωσης και δραστηριότητες.κυρίως οι τουρίστες έχουν μεγαλύτερη γνώση και να παρέχει, σε ένα ευχάριστο ταξίδι, το συνολικό ρόλο για μια πιο ισχυρή ψυχολογική εισροών.Ως εκ τούτου, είναι σε ένα πιο έντονο επίπεδο κατανάλωσης προορισμό.Μείνε τουρίστες, και από την άλλη πλευρά, τείνουν να περιορίσουν την περίφημη αξιοθέατα

τους διευκόλυνσηΚόμβος ή κατά μήκος του διαδρόμου μεταφορών.Εν τω μεταξύ, η διαφορά μεταξύ αναμεταδότες
επισημαίνει ότι για πρώτη φορά και, πρώην ενδιαφέρον για να διερευνήσουν το ταξίδι μέσω
προορισμό, ευρεία και το βρίσκει, πολιτισμός και κληρονομιά
.Τι προτιμούν κοινωνικές δραστηριότητες όπως τα ψώνια,
για δείπνο, και επίσκεψη σε φίλους και συγγενείς fakeye και Crompton (1991 吉特尔森 και Crompton,
1984,Ο Λάο και 麦克彻 2004).